Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Απρίλιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (145)

Απ' τη Γλώσσα σου Σαμάνε, τώρα δεν κοιμάμαι..

Δυό βράδια είμαι ξάγρυπνος

δυό βράδια δεν κοιμάμαι,

με έναν πετροκότσυφα

πάνω στην Πίνδο πάμε..

"-Τιτίβ-τιτίβ και δόξα σοί

αμάραντε βοριά!

Δόξα στον Πόνο Τ' Άνθρωπου,

δόξα και στα βουνά....."

Ρίγη με διαπερνούν,

φωτιά με διατρέχει,

γι'αυτό το αριστούργημα

γλυκό, το δάκρυ τρέχει.

"Τι γοργονίτσες-άσματα !

Τι στιχοδέλφινα !

Τι δεκαπεντασύλλαβοι !

Τι λόγια πέτρινα !......"

Αυτό δεν είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Απρίλιος 2010 στις 19:00 — 22 σχόλια

Με υφος παπαγαλου.

Απο μικρο με γαλουχιζανε θαρρω
την κοινωνια τουτη εδω να στελεχωσω
μα καποιες ωρες με πονουν και απορω
μηπως δεν επρεπε ποτε να μεγαλωσω.

Μεσ’ τους κανονες και τα πρεπει μια ζωη
να συμβιβαζομαι με υφος παπαγαλου
μονο τρομαζω πριν αφησω την πνοη
να μην αφησω τη δικη μου αλλα αλλου.

Ασε τα μαλια σου να ανεμισουνε
ξεχνα λιγο πρεπει και κανονες
πιασε μου το χερι να ξυπνησουμε
προτου γινουμε σκονη στους αιωνες.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 12 Απρίλιος 2010 στις 18:00 — 8 σχόλια

ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗ Η ΖΩΉ (Από την 10η Συλλογή)

Κι αν είναι άδικη η ζωή και στις χαρές είναι λειψή ,

μικρό μου μη φοβάσαι ,

τις πίκρες με απλοχεριά ,το γκρίζο και τη συννεφιά ,

σαν φέρνει μη λυπάσαι .

Ρεφ.

Έλα να πάμε αγκαλιά , με δίχως άλμπουρα - πανιά ,

στου ουρανού τα βάθη ,

στους μακρινούς αστερισμούς , όπου με μύριους λογισμούς ,

όνειρα ο νους μας πλάθει .

Φιλοσοφώντας τη ζωή ,βλέπεις το πόσο είναι μικρή ,

σαν αστραπή διαβαίνει ,

στον ίδιο δρόμο τελικά , σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 12 Απρίλιος 2010 στις 16:00 — 8 σχόλια

Σάρκα μία

Τον ξεχασμένο έρωτα που προσπαθεί

την φθορά να αποβάλλει,παρακολουθώ.

Νομίσματα,στο πηγάδι των ευχών,ρίχνει.

Μια ευκαιρία,ζητά,να εξαγοράσει.

Το μαραμένο μπουμπούκι,

που στα σωθικά φύτρωνε,να ξανανθίσει.

Τους χαραχτηρισμούς να ακυρώσει,

τα συναισθήματα να φιλοξενήσει.

Να ερμηνεύσει τα κενά "αέρος",

να εξηγήσει τις άστοχες τοξοβολίες.

Και αλλαγμένος ,απαλλαγμένος,

σε μια πνοή ιππεύοντας,κατακτητής να…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 12 Απρίλιος 2010 στις 12:10 — 10 σχόλια

Μεγάλη Αικατερίνη (επεισ 8)

Η πρώτη επαφή της Σοφίας με τον μέγα δούκα Πέτρο,τον Πετράκη δηλαδής,

όπως τον φώναζε χαϊδευτικά η θεία του αυτοκράτειρα Ελισάβετ, δεν της

άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις.

Έτσι αποφάσισε να συμβουλευθεί την τροφό και διαστροφό της Μεσαλίνα

Μπλεξμπούτενμπεργκ,που ήτανε μανούλα στα συνοικέσια ,στο γαλλικό φιλί

και στα ερωτικά σεξοξεμπερδέματα.

«Μωρή αγαθοχαρούμενη, νομίζεις πως εδώ ήλθαμε για τουρισμό?», της είπε

ορθά κοφτά κάποια στιγμή,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 12 Απρίλιος 2010 στις 11:26 — 4 σχόλια

Καπνίζω

Καπνίζω απ’ τ’ άγρια χαράματα βαριά τσιγάρα

Το γυάλινο τασάκι έχει γεμίσει στάχτη

Ξεκούρδιστη και μελαγχολική η κιθάρα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 12 Απρίλιος 2010 στις 8:07 — 5 σχόλια

Φεγγαράκι αν μ' ακούς

Φεγγαράκι μου λαμπρό

θα σου πω και μη γελάσεις,

πάω πάλι στο σχολειό

και περνάω εξετάσεις.

Φεγγαράκι μη γελάς,

τό 'χω ρίξει στη μελέτη,

για να βρω, μέγας μπελάς,

τον κοινό το διαιρέτη.

Έμπλεξα με αριθμούς,

με τους χρόνους των ρημάτων

και χορεύω στους ρυθμούς

μετοχών κι απαρεμφάτων.

Μήκη γεωγραφικά,

λίμνες, ποταμοί και όρη,

μ' έστρωσε στα ειδικά

βάρη, η μικρή μου κόρη.

Τέλος μπήκε στα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Απρίλιος 2010 στις 22:30 — 14 σχόλια

ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ

Πύρινοι λόγοι

αέναοι εκεί,

στο κάθε σου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Απρίλιος 2010 στις 21:50 — 5 σχόλια

Μεγάλη Αικατερίνη (επεισ 7)

«Κατά φωνή κι ο ..Πετρής μας !» φώναξε κάποια στιγμή η Ελισάβετ ,καθώς

στην κεντρική είσοδο πρόβαλε ,καμαρωτός ,καμαρωτός πάνω σ ένα λευκό

άλογο ο μέγας σκερβελές.

Η νεαρή Σοφία,έκανε τότε μια βαθιά υπόκλιση σπεύδοντας εγκάρδια να τον

υποδεχθεί.

Όμως κάτι το περίεργο στην όλη παρουσία του την συγκράτησε και πάτησε

μπόλικο φρένο.

«Μεγαλειοτάτη,μπορώ να σας ρωτήσω κάτι τίς?», ψέλλισε αποστρέφοντας τα

μάτια της από το θέαμα που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 10 Απρίλιος 2010 στις 21:01 — 2 σχόλια

Εφτά σκαλιά κατέβηκα

Εφτά σκαλιά κατέβηκα

του Άδη μία μέρα

καθώς του πόνου δέχθηκα

στα στήθια μία σφαίρα

Είδα το Χάρο σίγουρο

στην πόρτα να γελάει

και μ'ένα βλέμμα ύπουλο

τα ρέστα να ζητάει

Μα όμως αντιστάθηκα

και άλλαξα τη ρότα

αμέσως πίσω στράφηκα

και στης ζωής τα φώτα

Εφτά σκαλιά ανέβηκα

με τα φτερά σπασμένα

στον άλλο κόσμο βρέθηκα

αγάπη μου για σένα

© Copyright,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Απρίλιος 2010 στις 20:30 — 11 σχόλια

ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

Ταπεινός προσκυνητής

σε ξένη Γη

δυο χελιδόνια πάνω

από οργωμένη Γη,

Μετάσταση Επουράνιου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 10 Απρίλιος 2010 στις 17:00 — 4 σχόλια

Έμφυτες αρμονίες

Έμφυτες αρμονίες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 10 Απρίλιος 2010 στις 15:00 — 7 σχόλια

ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΣΕΣ

ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΣΕΣ

Χέρι που δικαίωσες
για πάντα την ζωή,
σ’ ένα Ηλιοτόπι
που έμελλε καθάριο
να περάσει.

Δρόμοι διαβήκαν δύσκολοι
με ατραπούς που αφήνουν,
σ’ ένα τους ζύγιασμα απλό
του ανέμου να περάσει,
μέσα απ’ το διάφανο κενό
στου χώρου το Γιορτάσι.

Χρυσή και Μυριοστόλιστη
Ζωή –κατ’- απ’ το Ηλιοτόπι
του αιώνα τούτου έφερε
Αγάπη μέσα απ ‘ τη (Θεία) Γνώση.

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 10 Απρίλιος 2010 στις 3:30 — 2 σχόλια

Βρέξε ψυχή μου

Bρέξε ψυχή μου

όσο μπορείς.

Βρέξε ψυχή μου

να γιατρευτείς.

Στάλα-σταλίτσα

σταλιά-σταλιά

σαν Παναγίτσα

στην ερημιά.

Απ' έξω νύχτα

μέσα νυχτιά

άπλωσε δίχτυα

η μοναξιά.

Βρέξε ψυχή μου

τι με κοιτάς ?

Την αντοχή μου

πάλι μετράς?

Στάλα-σταλίτσα

στάλα-σταλιά

αγγελουδίτσα

μες στη φωτιά.

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Απρίλιος 2010 στις 20:30 — 8 σχόλια

ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΓΛΥΚΙΑ ΖΩΗ (Συλλογή 13η)

Τους δρόμους όπου διάλεξα , για να τους σεργιανίσω ,

μου έκλεινες τις πόρτες ρε ζωή ,

έκανα βήματα μπροστά , μα με γυρνούσες πίσω

και ναυαγός κατάντησα σε έρημο νησί .

Ρεφρέν

Δεν φταις εσύ γλυκιά ζωή ,

δεν σου κρατώ κακία ,

φταίει η μίζερη , μικρή

και σάπια κοινωνία .

Ότι καλό κι αν έχτισα , το έκαναν ρημάδι ,

ο φθόνος κι η κακία αφορμή ,

ζητούσε η καρδιά μου φως , μα ήθελαν σκοτάδι ,

εγώ αγάπη έδωσα κι αυτοί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Απρίλιος 2010 στις 15:00 — 7 σχόλια

Μεγάλη Αικατερίνη (επεισ 6)

Αφού λοιπόν φάγανε τον αγλέορα και ρευτήκανε αξιοπρεπώς και αφού σκουπίστηκαν στα μανίκια τους,όπως επέβαλε το πρωτόκολλο για ευγενείς και εστεμμένους, σηκωθήκαν από το άδειο τραπέζι και με οδηγό την

οικοδέσποινα και αυτοκράτειρα ,κατευθύνθηκαν προς την πινακοθήκη που φιλοξενούσε τα πορτραίτα των εστεμμένων προγόνων της.

"Κόπιασε μικρούλα μου να κόψεις φάτσες του σογιού μας, για να ξέρεις με ποιούς έχεις να κάνεις",.είπε ανοίγοντας διάπλατα την κέδρινη πόρτα που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 8 Απρίλιος 2010 στις 21:30 — 4 σχόλια

ΣΤΕΦΑΝΙ ΠΛΕΚΩ ΜΕ ΦΙΛΙΑ (9Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Συνέταιρος στη φτώχεια μου , σου ζήτησα να γίνεις ,

παλάτια δεν σου έταξα και πλούτη και ταξίδια ,

με τη καρδιά σε κοίταξα , σου ζήτησα να μείνεις ,

χωρίς αγάπη στη ζωή , όλα φαντάζουν ίδια .

Ρεφ.

Στεφάνι πλέκω με φιλιά ,

για να σε στεφανώσω ,

διαμάντια κόβω απ’ τη καρδιά , να φτιάξω δαχτυλίδι ,

πλούτη δεν έχω και λεφτά ,

μικρό μου να σου δώσω ,

αρχόντισσα της σκέψης μου , της ζήσης μου στολίδι .

Από μικρός συνήθισα ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 8 Απρίλιος 2010 στις 15:21 — 7 σχόλια

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

Δεν υπάρχει σφάλμα πιο μεγάλο,
από το να υποτιμάς τον άλλο,
όποιος αυτός κι ας είναι,
πάρε τα μάτια του και κρίνε.

Εκείνος που κατέχει τρόπους,
δε ξεχωρίζει τους ανθρώπους,
ποιος ξέρει τι να τους συμβαίνει,
για να ζούνε απελπισμένοι.

Ας κατρακύλησαν στη σκάλα,
δείξε ζεστασιά μια στάλα,
κανένας πριν το τέλος μη μακαρίζει,
τι θα του φέρει το αύριο δε γνωρίζει.

+ 27/3/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 8 Απρίλιος 2010 στις 11:30 — 10 σχόλια

Δια πυρος και σιδηρου.

Ξενιστες ρασοφοροι

αχθοφοροι του τρομου

του θεου σταυροφοροι

μασκοφοροι του τρομου.

Σ’ ενα συμπαν πελωριο

μ’ αμετρητους πλανητες

τρομου κανετε εμποριο

με αγιους και προφητες.

Η ανθρωπινη φυση

η πιο μεγαλη αμαρτια.

Δεν θα πιουν απ’ τη βρυση

οι απιστοι στη θρησκεια.

Με σπαθι και μαχαιρι

Ω Αγιε Πατερα!

Τον σταυρο στ’ αλλο χερι

αγιασμο και χολερα.

Με το μισος της Βιβλου

δια πυρος και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 8 Απρίλιος 2010 στις 11:15 — 13 σχόλια