Έμφυτες αρμονίες

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Έμφυτες αρμονίες Του Γιάννη Ποταμιάνου Έμφυτες αρμονίες. Του Γιάννη Ποταμιάνου 1. Είναι έμφυτη η αρμονία στην πολυπλοκότητα Είναι πολύπλοκες μορφές τα σύννεφα Παράξενα θεριά και δράκοι πύρινοι Ξερνούν αστραπές, βροντές και κεραυνούς Πόσο όμορφα συνθέτουν την αρμονία της καταιγίδας Και οι νιφάδες του χιονιού Μορφές πανέμορφες αρμονικά δεμένες Ποιο μυστικό χέρι οδήγησε τα μόρια του νερού στις τέλειες συμμετρίες Δεν υπάρχει χέρι μυστικό, μονάχα το νερό υπάρχει και η αρμονία του, η έμφυτη 2. Τις συνθέσεις των χρωμάτων στον καμβά των λιβαδιών Ποιος τις ζωγράφισε Τις μαστουρωμένες παπαρούνες που λικνίζονται όλες μαζί στο χορό του πάθους Ποιος τους φόρεσε τα άλικα φορέματα Καμιά ηλιαχτίδα δεν πάει χαμένη στο λιβάδι Την αρπάζουν τα άνθη τα φύλλα και οι βλαστοί Την μετουσιώνουν σε χρώματα, σε νέκταρ, σε μυρωδιές Την κάνουν τροφή για τα πουλιά ανάσα για τα ζώα Δεν υπάρχει καμβάς και χρώματα, μονάχα το φως υπάρχει. και η αρμονία του, η έμφυτη 3. Ψάχνουν για εξήγηση τα αρώματα των λουλουδιών Τα κλειδιά που συνθέτουν τις μουσικές της όσφρησης Οι ορχήστρες των πουλιών χωρίς μαέστρους Συγχρονίζονται ο κούκος και το αηδόνι Με το βόμβο των μελισσών να κρατά το ίσο Καθώς ανεβαίνουν οι ψάλτες της φωνής, τις κλίμακες Δεν υπάρχουν μαέστροι των πουλιών Μονάχα οι ήχοι τους υπάρχουν και η αρμονία τους, η έμφυτη 4. Μα το μεγάλο μυστικό της εξέλιξης Δεν διαβάστηκε ακόμα Στο κουκούτσι της φύσης κρύβεται Για να μας πει κάποτε, για τις αηδονοφωλιές της ακροποταμιάς, τις καρδιόσχημες Τις πλεγμένες στα φύλα της Ιτιάς που λικνίζονται σαν καρδιές στον άνεμο Για τις γλυκές φωνές των νεοσσών Που γυμνάζουν τις βραχνές φωνές τους Ανεβοκατεβαίνοντας αδέξια τις κλίμακες της μουσικής Δεν υπάρχει μεγάλο μυστικό Μονάχα η ζωή υπάρχει και η αρμονία της, η έμφυτη 5. Και το φίδι μας παραμονεύει σαν αμαρτία Μας δείχνει το εφήμερο της ομορφιάς Σπάει την αρμονία με θάνατο Σπέρνει στην ορχήστρα πανικό Εμπλουτίζει την μουσική με κραυγές αγωνίας Με παγωμένες σιωπές Υπενθυμίζει στους μουσικούς Πως μόνο μια φορά θα παίξουν Στης ορχήστρας την αιωνιότητα Δεν υπάρχει φίδι και αμαρτία Μονάχα η αιωνιότητα υπάρχει και η αρμονία της, η έμφυτη 19 Σεπτεμβρίου 2009 Γιάννης Ποταμιάνος

[Αννέτα]

Στης ορχήστρας την αιωνιότητα

Δεν υπάρχει φίδι και αμαρτία

Μονάχα η αιωνιότητα υπάρχει

και η αρμονία της, η έμφυτη


Ταυτίζομαι!
Καταπληκτικό!!!
καλησπέρα

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!
Γιαννη καλησπερα

[Παντελής]

κι όμως δεν μπορούμε να φτάσουμε την ομορφιά ενός ταπεινού λουλουδιού,
ούτε με το ναό του Σολομώντα και η δημιουργία σου το κατέχει.

[Ειρήνη]

Έμφυτη η αρμονία Γιάννη!

Τόσες εικόνες, τόση ομορφιά!!!
Φοβερό ποίημα!!!!

[Κατερίνα]

συναρπαστική εξέλιξη Γιάννη!!

κι όλο ζωντάνια !!

[M alive s]

Σκαλίζοντας εδάφη,νέφη,γεγονότα,προσδοκίες,
αρμονία αποκαλύπτεται.

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Φανταστικός Γιάννη και υπέροχος!!!!!!!