* 

Οι ρότες οι μοναχικές θέλουν ψυχή ...

θέλουν σκοπό .. ιδανικά .. αρχές .. αξία ...  

να θυσιάσεις της φυγής την ενοχή ...

ανακαλύπτοντας του Είναι την Ουσία…

Βαρκούλες φτιάχνω από χαρτί

να ταξιδεύουν τα όνειρα μου

μα πέλαγο βρίσκουν βαθύ

δεν τα κρατά η κουπαστή

κύματα και καταστροφή

τα ξαναγύρισαν κοντά μου.



Δεν ταξιδεύουν τα όνειρα

αν όραμα δεν έχουν

δεν δρασκελούν τα κύματα

όσο κι αν αντέχουν



Μένουν στην σκέψη της ψυχής

επιθυμούν γαλήνη

να ηρεμήσουν τα σκεφτούν

στην μάχη τους…

Το δεκατρία που έφυγε

θυμάμαι, το είχε τάξει.…

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Να σκορπίσουν στους πέντε ανέμους,

Τα δεινά από τους πολέμους,

Να μη λέγουνε λίβελους,

Πιστεύουν σ’ αρχαγγέλους.

Τέλος στην ολιγωρία,

Να έρθει η εκεχειρία,

Χωρίς πια πρωτοπορία,

Στην ανθρώπινη ιστορία.

Να λύσουμε όλους τους κάβους,

Κι ας βάζουνε δικολάβους,

Μη μας κάνουνε στους μάγους,

Αποδιοπομπαίους τράγους.

Έχουμε για μαρτυρία,

Ξέρουμε από εμπειρία,

Δεν είναι στη…

~ Ω τι χαρούμενο σπίτι

 βαμμένο στο χρώμα του ίκτερου.

 παίζουνε μέσα εκέι κάτι όμορφα παιδάκια,

 τραγόμορφα με χάρτινα πόδια.

 τσάκιζουνε, γελάνε, τρυπάνε το 'να τ' άλλό με τα κέρατα τους.…

δεν ξερω  πια τι να σκεφτώ

ολα γυρω μου γρηγορα αλλαζουν

τα παλια μου φενοντε τοσο μακρυνα

τα νεα ακομα πιο απομακρα

δεν ξερω ποσο γρηγορα προχωρω

ποσο γρηγορα τα αφηνω ολα πισω

ποσο παραξενα νιωθω

ποσο δεν μπορω να σ' αγγιξω

τιποτα αληθινο ολα ουτοπικα

αιθερια τα νιωθω ολα

ποσο θελω  να σ'αγγιξω

να το νιωσω αυτο

μα ολα ειναι απομακρα απιαστα

τρεχουν πιο γρηγορα απο μενα

δεν σε…

αν ηξερες αχαριστη

τι ενιωθα για σενα

δεν θα'φευγες σαν άπιστη

σαν κλεφτης απο μενα

οτι ζητουσες σου'δινα

στα λουσα σ'ειχα ντυση

μα εσυ αχαριστη

εφυγες μ'εχεις λησμονηση

στα ονειρα μου σε ποθώ

σου λεω σ'αγαπω

μα διπλα μου δεν σ΄εχω

και σ' αναζητώ

αν ηξερες αχαριστη

το ποσο σ'αγαπω

δεν θα'φευγες σαν κλεφτης

να ψαχνω να σε βρω

και τωρα που'μαι…

Γαλήνη.



Από καιρού εις καιρόν

διαχέεται η γαλήνη...

Εικόνα μιας ανάλαφρης

γοητευτικής σαγήνης .



Με χρώμα έσω κόκκινο 

επιμελώς ενδύει

της πεθυμιάς το απόγειο

εγκαίρως αναδύει .



Διαπερνά ηλιόχαρη

με της ιδέας το μάτι

και μ` αναλλοίωτα φτερά

ακροπατά τρεχάτη .



Σε όρια λυσιτελή

αφήνεται…

                              Συννεφιασε στον Αη Λια…

Λαμoγιά

(νόσος πάνδημος)

Λαμόγια εδώ λαμόγια εκεί

λαμόγια πάρα πέρα

λαμόγια ο τόπος γέμισε

βρωμίζουν τον αέρα.

Λαμόγια στο Γιουνανιστάν,

λαμόγια πως φυτρώσανε

και στο Ισπανιστάν,

κι όλο τον κόσμο ζώσανε;

Τη λαμογιά ποιος έσπειρε

και ποιος καλλιεργεί;

Θα ‘ρθει η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

η ώρα δεν αργεί.

Μήπως αθώοι Γερμανοί

της Ζίμενς τα κοράκια

της Μπούντεσμπανκ μήπως παιδιά

και της Μερκέλ…

αμιλητες ανθρωπινες φιγουρες

σκιες αλλοτε γρηγορες

αλλοτε αργες

αμιλητες μεταξυ τους

αδιαφορα προσπερνούντε

στην αποβαθρα στεκοντε

αμιλιτοι κορμοί

ακαμπτοι και οκνηροί

δυο τραινα σε ταχυτητα

αποτομα σταματουν

πορτες ανοιγουν βιαστικα

οι σκιες μετακινουντε βιαστικα μηχανικά

στριμωχνοντε σαν πιγκουίνοι

σε λιγοστη ακτη τον χωρο τους

να βρουν ορθιοι να σταθουν

εκει ακίνητοι να…

https://youtu.be/7CoY9Eq_ato

Ερμηνεία: Σπύρος Παπαδήμας

Μουσική: Χρήστος Γιαννόπουλος

Να μ' αγαπάς καρδούλα μου

κι αν έχω γονατίσει

δεν είναι που όσοι λάτρεψα

μ'…

Απ’ τη ζωή μου, θ’ αφαιρέσω

τα συγγνώμη…

το καραβι ξεκινησε ενα πρωινο

ομιχλη το ειχε μεσοπελαγα καλύψη

και εγω στην προβλητα σε κοιτουσα

να χανεσε στην ομιχλη

σε κοιτουσα να χανεσε

σαν ονειρο στον υπνο μου

 δεν μπορουσα να σε πιασω

να σ'αγγιξω

να σε κρατησω κοντά μου

η ομιχλη σε εκρυβε

σε απομακρυνε ολο πιο μακρυα

σαν ονειρο που ήρθε και εφυγε

οι αναμνησεις θαμμενες

το μυαλο θολό βαρύ

η καρδιά…

κοιτώ τον ουρανό

και αγγιζω τον ΘΕΟ

κοιτώ στήν γή

και αγγιζω τήν μορφή σου

μορφή χαμένη

μεσ'το νού μου

στα όνειρα μου πέρνης μορφή

σ'αγγίζω

μονο τοτε με κυριευεις

γινεσε ενα με μενα

νιωθω την ζέστη του κορμιού σου

τον χτυπο της καρδιας σου

εγινες ενα  σωμα μια ύπαρξη

σ'άγγιζω

δεν ακουω δυο καρδιες

παρα μονο μια την δική μας, ενας χτύπος

μια ψυχή ,ενα σωμα,

ενας ψιθυρος ενα…

   Οπως η σταλα το κρασι

αδειαζει απ το βαρελι

ετσι η δολια μου η ζωη

στεγνωνει σαν κουρελι

μα η ζωη δεν ειν κρασι

που μπαινει σε μπουκαλι

ειναι αθανατο ποτο

για…

ΑΓΑΠΑ-ΑΓΑΠΑ

Αγάπα-αγάπα,

Μη κάνεις πια άλλη τράκα,

Αγάπα-αγάπα,

Μη πιαστείς πάλι στη φάκα,

Αγάπα-αγάπα,

Βάλε του κύρη σου τη βράκα,

Αγάπα-αγάπα,

Στ’ άψε-σβήσε και τάκα-τάκα,

Αγάπα-αγάπα,

Να γίνει η μόνιμη σου ατάκα.

Αγάπα-αγάπα,

Και δεν θα χαθείς στη στράτα,

Αγάπα-αγάπα,

Να ξηγιέσαι μ’ όλους σταράτα,

Αγάπα-αγάπα,

Να νιώθεις ξανά στα νιάτα,

Αγάπα-αγάπα,

Να ‘ρθουνε καλά μαντάτα,

Αγάπα-αγάπα,…