Της ψυχής μας το στέκι
Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Κι ο δρόμος να μην έχει γυρισμό
Του έρωτα τ’ατέλειωτα ταξίδια
Νά’ναι πάντα χωρίς προορισμό
Βαρέθηκα τις νύχτες στ’ακρογιάλι
Να αγναντεύω μόνο μοναξιά
Τη θλίψη νά’χω πάντα προσκεφάλι
Κι η πίκρα μου μια θάλασσα πλατιά
Βαρέθηκα και σένα εαυτέ μου
Που δύσκολα μου έβαλες κι εσύ
Και σένα πάλι άγνωστε θεέ μου
Π’αδιάφορα κοιτάζεις τη ζωη
Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Και τ’όνειρο που έμεινε μισό
Να ψάχνω σπίθα μες τ’αποκαίδια
Σε ενα κόσμο ψεύτικο ,πλαστό
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά