Της ψυχής μας το στέκι
Ξημέρωσε κι ο ήλιος ανατέλλει
Καινούργια μέρα για όλους μας ξυπνά
Μα τ’ όνειρο που μ’έκανε κουρέλι
Μες το μυαλό μου αρχίζει να γυρνά
Σε περιπέτειες βλέπω να με βάζει
Και να με στέλνει αδιάβαστο ξανά
Πρωί-πρωί που στέκω στο πρεβάζι
Με τ’άρωμά σου τ’αεράκι μ’ακουμπά
Στου έρωτά σου τα παιχνίδια
Παραδομένος ξεψυχώ
Και στα ατέλειωτα ταξίδια
Ψάχνω να βρω προορισμό
Ξημέρωσε κι ο ήλιος στο σεργιάνι
Και τα πουλιά αδειάζουν τις φωλιές
Η μοναξιά μου δες θα με πεθάνει
Και στην καρδιά μου ρίχνει πιστολιές
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά