Ιστολόγιο του/της ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (239)

Συντεταγμένες ...

Φως  σε  νοτιοδυτικές  συντεταγμένες

κλάμα  ακούγεται  ...  παράπονο  της  μάνας,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Απρίλιος 2011 στις 16:00 — 5 σχόλια

Εκτροπές ...

Μας  πήρε  και  μας  έσυρε  ο  γραίγος  απ` την  πλώρη

τ` απρόσμενα  μας  έφερε  ο  μπάτης  στην  ακτή,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Απρίλιος 2011 στις 15:00 — 7 σχόλια

Σβηστά κεριά …

*



Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .



Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .



Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής, το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 4 Δεκέμβριος 2010 στις 10:00 — 9 σχόλια

Πρωτότοκος …

*



Σαν αετός παράτολμα θα ανεβώ

στα υψηλά ρέυματα του αιθέρα

και σαν αρχάγγελος θα μεταρσιωθώ

θα ενσωματωθώ με τον αέρα.



Ευθυτενής ... περήφανος θα εγερθώ

εν μέσω πλήθους ... Πάτερ !!! ... να φωνάξω ,

κι ύστερα στης ψυχής μου το κενό

θ`αποσυρθώ και γοερά θα κλάψω .



Στο χρόνο θα εισβάλω αναιδέστατα

της ιστορίας σκίζω τις σελίδες ,

αμφισβητώ τα τότε και τα έσχατα

προσβάλω ήρωες και ηρωίδες .



Γκρεμίζω όλα τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Δεκέμβριος 2010 στις 17:19 — 7 σχόλια

Σπασμένο γυαλί …

*



Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς

κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,

σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς

το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .



Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ

τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,

τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ

άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .



Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι

εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,

ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα

σκύψε και άκουσε ... μα μη τρομάξεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Δεκέμβριος 2010 στις 17:00 — 8 σχόλια

Aποκαθήλωση ...

*



Ήταν οκτώ και τέταρτο περίπου το πρωί κατά τα τέλη του Οκτώβρη , που πλέαμε από την Κασαμπλάνκα προς το Σαν Λορέντζο , για να φορτώσουμε στάρι και σόγια με προορισμό την άλλη κόστα της νοτίου Αμερικής την Μπουέναβεντούρα της Κολομβίας .

Είχαμε αφήσει πίσω μας καμμιά βδομάδα τα Κανάρια και πιάναμε την κόστα κοντά στο Ρεσίφι και την Βιτόρια .



Σε τούτες τις θάλασσες , σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος , τo φθινόπωρο προχωράει σιγά , νωχελικά προς τον χειμώνα . Αργοπορεί όσο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 2 Δεκέμβριος 2010 στις 12:30 — 6 σχόλια

Πυρωμένο κύμα ...

*



Το κύμα πυρωνόταν απ` το φως ,

στην άγονη γραμμή του παραδείσου ,

κι αν σε φοβίζει τουτη η νύχτα κι ο αχός ,

από το μεσιανό κατάρτι μου κρατήσου .



Φύκια , που `πλεξε γάσα ο αφρός ,

τιάρα θα φορέσω στα μαλλιά σου ,

και με κοράλλια που στολίζουν τον βυθό ,

ναό θα χτίσω να φυλάς τα όνειρά σου .



Άρτεμη , της ψυχής μου ομορφιά ,

πάντα παράλογα θ`ακους ότι σου λέω ,

αλλόκοτος κι αν είναι ο καιρός ,

δεν με φοβίζει ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Δεκέμβριος 2010 στις 10:06 — 8 σχόλια

Παρανά ...

*



Είχα γνωρίσει στις ακτές του Παρανά

κόρη που έλουζε της χάσης φεγγάρι,

στο χέρι φόραγε άσπρο μαργαριτάρι

ζούσε σε όνειρα ... που μοιάζαν ζωντανά .



Σε κάποιο δάσος τροπικό , εξωτικό

την ύπαρξή μας απορρόφησε η φύση

κι όσα ο νους ο διχασμένος είχε κτίσει

δειλά ξορκίσαμε με κάποιο φυλακτό .



Στων αρωμάτων και των ήχων την μιλιά

στέκεται τώρα η ματιά ερωτευμένη,

η σκέψη ξέφυγε ... κι έγινε κολασμένη

τα πάντα τύλιξε του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Δεκέμβριος 2010 στις 7:30 — 7 σχόλια

Μπορεί ...

*



Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα

που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό ,

μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα

που κάναν το ταξίδι μακρυνό .



Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα

που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές ,

μπορεί τα οργισμένα μπλάβα κύματα

που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές .



Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε

ότι μας μάγεψε ... παντού σ`αυτή τη γη ,

κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε

όλες μας χάρισαν μιά ανοικτή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 13:36 — 6 σχόλια

Πόθοι ...

Θάθελα λέει μιά φορά να το μπορούσα

στο άπειρο γιά μιά στιγμή να φτερουγίσω ,

πνευματικούς ωκεανούς να διασχίσω

μέσα σε όνειρα μεγάλα να χωρούσα.



Ένα ταξίδεμα στη γη της φαντασίας

στη Βαβυλώνα των μεγάλων οραμάτων ,

στον έσω κόσμο των ψυχών και των χρωμάτων

στα γκρι διάκενα της κάθε ουτοπίας .



Στους μακρυσμένους του μυαλού μου καταρράκτες

στις αιχμηρές Κύριες θύρες της σοφίας

πίσω άπο λέξεις θείας διαμαρτυρίας

να ενωθώ με τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 21:30 — 9 σχόλια

Γέρμα ...

Ξεθώριαζαν τα σύννεφα του δειλινού

στο λιόγερμα μιάς Κυριακής φευγάτης,

ήλιος τρεκλίζοντας που έδυε ... σακάτης

στη γκρίζα ράχη του ξερακιανού βουνού.



Μενεξεδένιες ... ξεφτισμένες πινελιές

κάποιου ζωγράφου ξεχασμένου απ τον χρόνο,

φυλακισμένη η ψυχή σε φαύλο θρόνο

κιβούρι σάρκινο ... το σκεύος ευτελές .



Ασθμαίνοντας διολισθαίνω στο κενό

τ` αναστημά μου με αναίδεια ορθώνω,

οραματίζομαι ... το θαύμα κατορθώνω

τους δαιμονές μου ευλογώ και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:49 — 11 σχόλια

Ταυτισμός ...

Της οικουμέμης το διάφανο πανί

αναδιπλώνεται κουρελιασμένο ,

πλάσμα αλύπητα καθημαγμένο

στέκει ασάλευτο στο έσχατο σκαλί.



Διεσταλμένες του μυαλού οι εσοχές

τρέμει το χέρι μου το φοβισμένο ,

κορμί ασάλευτο παραδομένο

σε ερεινίες και φωνές χαοτικές .



Ύπαρξη δείλεα ... εικόνα ιλαρή

ένα βασίλειο με αντιθέσεις ,

οι προαιώνιες αγνές προθέσεις

κέρινα πρόσωπα, ωχρά ... περιχαρή .



Με σαδισμό οι Άρπυκες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 16 Σεπτέμβριος 2010 στις 22:31 — 9 σχόλια

Εκδορές …

Μες την απόλυτη σιωπή θα βυθιστώ ,

τον εαυτό μου ψάχνοντας να συναντήσω ,

ένοχες μνήμες πάλι θα αναζητήσω

με τα φαντάσματα του χθες θα ισωθώ



Απ τις στιγμές της έκστασης θα κρατηθώ

το κύτταρό μου με φωτιά να πλημμυρίσω ,

το γκρίζο χθες και το μετά θα αφορήσω

στο αστυρέον φως θα μεταρσιωθώ .



Μέσα στους ήχους , νότα θα παρασυρθώ

θα διακτινιστώ στις χίλιες διαστάσεις ,

εκεί που μηδενίζονται οι αποστάσεις

με την αιώνια ροή θα ενωθώ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Ιούλιος 2010 στις 19:30 — 9 σχόλια

Ρέκβιεμ μιάς πόρνης ( ... στη μνήμη του Σπήλιου ... )

Σήμερα το μεσημέρι πετάω γιά το Κάϊρο , έτσι σκέφτηκα αντι γιά κάτι δικό μου να σας καταθέσω κάποιους υπέροχους αληθινά στίχους , που ανακάλυψα « εντελώς τυχαία » ... ενός τελείως άγνωστου σε εμένα , πολύ νέου σε ηλικία ¨φίλου¨ , που αυτη την στιγμή μας παρακολουθεί μεταρσιωμένος απο ψηλά ... ενωμένος με την ροή του σύμπαντος ...



Θέλω δημόσια να καταθέσω τον θαυμασμό μου στο πρόσωπό του αλλά και να πω ότι κάποιοι άνθρωποι θα έπρεπε να βρίσκονταν ανάμεσά μας ...



Διαβάστε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Φεβρουάριος 2010 στις 0:30 — 12 σχόλια

Ματωμένη βελόνα …

*



Παλάμες που σημάδεψε ο βαρδαμάς ,

ρόγες που μάτωσε η καπλαντοβελόνα ,

μάτια που αντίκρυσαν της γης τις ομορφιές ,

ναύτες που δάμασαν τη λύσσα του κυκλώνα .



Άντρες που αγάπησαν σε πόρτα εξωτικά ,

κι η μοίρα θέλησε έτσι να σημαδέψει ,

καρδιές που πλήγωσε του χθές η λησμονιά ,

όλους εσάς που το κισμέτ μας έχει δέσει .



Σε σας μιλώ , που νοιώθω όπως νοιώθετε ,

σταυραδελφοί από τα πέρατα της πλάσης ,

συνοδοιπόροι στο μακρύ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 17:11 — 18 σχόλια

Χρυσά φτερά …

*



Όταν στην κορυφή του κύματος βρεθείς

κι από ψηλά τον κόσμο ατενίζεις ,

γεράκι , κόνδορας , γλάρος και μαραμπού ,

πουλί ελεύθερο πως γίνεσαι νομίζεις .



Οι μακρυσμένες ρότες ατελείωτες ,

ψάχνει διέξοδο να αποδράσει ,

μέσα απ΄ τα φευγάτα ταξιδέμετα ,

αποζητά ο νους κάτι να σπάσει .



Τις αλυσίδες της συμβατικότητας ,

που τον κρατούν στον κόσμο γειωμένο ,

σε καραντίνα και σε απομόνωση ,

στην καθημερινότητα δεμένο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:18 — 17 σχόλια

Κισμέτ …

*



Με φύκια του ωκεανού και νήμα μεταξένιο ,

η μοίρα μου αδιάκοπα τις μέρες μου υφαίνει ,

κι είναι φορές που φθονερά το είναι μου πονάει ,

και της ζωής μου την κλωστή μαζεύει και μικραίνει .



Άλλες που αναπάντεχα αγάπη μου χαρίζει ,

δώρα που δεν τα άξιζα , μοναδικές ημέρες ,

γιατί αυτή με κυβερνά και τις στιγμές μου ορίζει

σαν το καπρίτσιο του καιρού που ξεψυχά στις ξέρες .



Τόσα χατήρια ζήτησα και κείνη βρήκε τρόπο

αληθινά να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:00 — 15 σχόλια

Νάνος …

*



Περιφέρομαι ασκόπως

στην οδό της ανομίας ,

παραγκωνισμένος νάνος

στη ροή της ιστορίας ...



Παρατηρητής των έργων

της συνείδησης σφαγέας ,

τέμνομαι παρατηρώντας

τους υιούς θεάς αρχαίας ...



Κοινωνία ξιπασμένων

φουκαράδες και λεφτάδες ,

στο χορό των κολασμένων

γκρεμισμένοι ανδρειάντες ...



Συμμορία τρομαγμένων

άγγελοι και σατανάδες ,

στη χλιδή φυλακισμένοι

καθωσπρέπει κερατάδες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 19:30 — 10 σχόλια

Φυλακτό ...

*



Θάλασσα , της ψυχής μου εσύ το φυλακτό

που σου ψιθύρισα όλα τα όνειρα μου ,

θαλασσινό το ιερό μου μυστικό

που χρόνια ζει φυλακισμένο στην καρδιά μου .



Χωρίς αρχή , στο φως μετουσιώνεσαι

σύννεφο της βροχής , άνεμος του κυκλώνα ,

αρχαίο κύτταρο , κορμί και σάρκα μου

θεά που γέννησε η Βαβυλώνα .



Μια προσευχή είναι από το παρελθόν

μοιάζει ο φλοίσβος σου αρχαία ψαλμωδία,

κι έχεις τη δύναμη ν`αλλάζεις το παρόν

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 10:25 — 11 σχόλια

Μέτοικος …

*



Αμίλητος κοιτάζω το χρονόμετρο

φυγόδικος δραπέτης μες το χρόνο ,

με το μυαλό μικρά σμιλεύω όνειρα

ουτοπικά σχέδια καταστρώνω .



Ταξίδια στο ουράνιο στερέωμα

διαδρομές σε μυστικές πορείες ,

στου κόσμου τα μουράγια και τα πέρατα

απ` το Χονγκ-Κόνγκ στις δυτικές Ινδίες .



Είναι η ψυχή μου φως και περιφέρεται

μέτοικος σε ετούτο τον πλανήτη ,

στο πεπρωμένο άγεται και φέρεται

κι είναι το σώμα μου αγγέλων σπίτι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 9:23 — 14 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services