Ομοούσιος …

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Άπ την ίδια ουσία πλασμένοι

ο γιαλός, το καράβι κι εγώ,

πριν χιλιάδες αυγές γεννημένο  

το κοχύλι που ψάχνω να βρω.

 

Το κορμί μου πατρίδα φευγάτη

ένας μόλος στην άκρη της γης,

μία πόλη που έσβησε ο χρόνος

κάποιας άλλης παλιάς εποχής.

 

Ξεχασμένη σε κάποιο καρνάγιο

η ψυχή μου αιώνες μετρά,    

ενωμένη με κείνο το πνεύμα 

που μαζί της, δειλά ξαγρυπνά.

 

Κυκλωμένη με θέλω και πρέπει  

φυλακή που να βγεις δεν μπορείς,

φευγαλέες,  μικρές αποδράσεις

οι στιγμές μου κλεμμένες θαρρείς. 

 

Στοιχειωμένες του χθες αναμνήσεις  

λιγοστό στο μυαλό ρίχνουν φως,  

κι από κείνο που θες να ξεφύγεις  

αν τολμήσεις ποτέ ... πες μου πως ...

 

Η καρδιά μου μαρμάρινη πλάκα  

για φαντάρους νεκρούς αφανείς,

στη φωτιά τρεις φορές βαφτισμένη  

αλλά δεν θα το μάθει κανείς.

 

 

* * *

 

Οι δειλοί ονειρεύονται ... οι γενναίοι οραματίζονται ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Καλή εβδομάδα σε όλους !!! ...

[Χρήστος Σκανδάμης]

Πολύ καλό

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Το ενα καλυτερο απο το αλλο!!!

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Kaλό .................................