Ιστολόγιο του/της Τσακίρη Χαρά (26)

Άδεια δώρα

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 2 Οκτώβριος 2023 στις 5:42 — Χωρίς σχόλια

Αντάμωμα

Σου έχω κλέψει μια ανάσα σου θνητή

Κι ένα αθάνατο φιλί μέσα απ’ τα χείλη

Τ’ όνειρο που έσβησες με λέξεις στο χαρτί

Κι ένα σου δάκρυ που άφησες στ’ άσπρο μαντήλι

Με είπες μάγισσα που σ’ έσπασα στα δυο

Κι είδα το μέσα σου σαν ν’ άνοιγα βιβλίο

Σου αποκάλυψα ένα αίσθημα παλιό

Και φοβισμένος μου γελάς σα να ‘ναι αστείο

Θα ανταμώσουμε και σ’ άλλες διαδρομές

Εκεί που λόγια, σκέψεις, χρόνος περισσεύουν

Και θα σου δείξω πόσες μέσα μου ζωές

Έχω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 12 Μάρτιος 2013 στις 21:25 — 7 σχόλια

Κόκκινα γράμματα

Αμετανόητα στιχάκια να μου γράφω

Κόκκινα γράμματα επάνω στο χαρτί

Εξιλεώνομαι και έτσι παραγράφω

Όλα τα λάθη μου, τις τύψεις, τα γιατί

Αναμοχλεύω τα ενθύμια του χρόνου

Παίρνω ανάσες κυνηγώντας τη βροχή

Γίνομαι ηγέτης της ψυχής μου και στο θρόνο –

Που αδρά μου χάρισα – με στέφω νικητή

Εκκολαπτόμενη η ιδέα πως με γνωρίζω

Αναρριχάται σαν αγιόκλημα απ’ τη γη

Όλους τους φόβους μου στη μέση τους χωρίζω

Και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 30 Νοέμβριος 2012 στις 19:34 — 15 σχόλια

Αποθήκες ψυχών







Αποθήκες ψυχών και βαθιών στεναγμών

Η μια πάνω στην άλλη να κλαίνε

Όνειρα σωρηδόν, εφιάλτες παρών

Η κατάντια στο τέλμα της λένε

Με κοιτάς και γελάς, ένα χάδι ζητάς

Ένα «γεια» αν σου πω, ανασαίνεις

Τις ευχές σου σκορπάς, στο κενό που μιλάς

Και τα χέρια στην πλάτη σου δένεις

Στον τριθέσιο επτά, στις καρέκλες εννιά

Και γεμίσαν οι θέσεις γι’ απόψε

Στοιβαγμένα κορμιά. Ποιος μιλάει; Τσιμουδιά!

Κάτσε εκεί και τη μίρλα σου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 28 Οκτώβριος 2012 στις 23:31 — 19 σχόλια

Δεν ξεχνώ

Σπόρος εγώ φτωχολογιάς κι αμέτρητων αγώνων

Δεν σπούδασα στην ξενιτιά, παιδί εργατογόνων

Βαφτίστηκα στα φθισικά, στα λίγα και στα πρέπει

Με όνειρα εφηβικά που η κοινωνία διέπει

Έκλεισα μες στα μάτια μου το γκρίζο και το μαύρο

Έντυσα στ’ άσπρα την ψυχή, νομίζοντας πως θα ‘βρω

Αγάπη, ήθος, λεβεντιά κι όσα μου ‘χουν διδάξει

Δάσκαλοι άρτιας διδαχής μα άπειροι στην πράξη

Ξέρω πως λάθη έκανα πολλά στο πέρασμά μου

Κι αν πίστεψα σ’ ιδανικά ήταν η συμφορά…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 11:00 — 16 σχόλια

Παραπονάκι

Σου κρύβω ένα παράπονο μικρό

Που μοιάζει με λυγμό μέσα στην νύχτα

Μεγάλωσα, κι ακόμα να στο πω

Τα λόγια μου τα μπέρδεψα σα δίχτυα

Δεν είναι που δεν ήσουνα εκεί

Να ζήσεις τις πιο όμορφες στιγμές μου

Μα ούτε και που άφηνες κενή

Τη θέση σου σε όλες τις γιορτές μου

Δεν είναι ούτε που δε μου μιλάς

Συνήθισα μονάχη να μιλάω

Ούτε που στις κορνίζες δε γερνάς

Ενώ εγώ; Για κοίτα πως γερνάω!

Δεν είναι που στα μάτια μου κοιτώ

Και βλέπω πως…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 22 Οκτώβριος 2012 στις 21:16 — 13 σχόλια

Kemet

Σε γλώσσα άγνωστη, Αραβική μιλώ

Δώρα του Νείλου και πνοές απ’ αργιλίκι

Ana bahibbak τραγουδώ μ’ ένα σκοπό

Βαρύ και σέρτικο που σέρνω απ’ τη Φοινίκη

Με ιδεογράμματα σκαλίζω τις στιγμές

Να στις χαρίσω μη τυχόν και με ξεχάσεις

Είναι στα σπάργανα πολλές ανατροπές

Στη Μαύρη μου έρημο σαν όαση θα λάμψεις

Σαν τη Σαλώμη σου χαρίζω ένα χορό

Και σ’ ένα λίκνισμά απάνω σ’ υπνωτίζω

Κουνώ τα χέρια σα να ψάχνω να σε βρω

Με τους γοφούς μου κύκλους πόθου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 19 Οκτώβριος 2012 στις 23:04 — 9 σχόλια

Παλίρροια

Μέσα στις δυο σου θάλασσες θεριεύει η παλίρροια

Και τρέχει πάνω στα χαρακωμένα μάγουλά σου

Δεν ήθελες κι απόψε να στέκομαι εδώ κοντά σου

Και να μυρίζω στη σιωπή τα βάσανα, τα μύρια

Δε με κοιτάς, για να σου πει η ψυχή μου τα όσα θέλει

Και το απλανές το βλέμμα σου, μου κόβει τα φτερά

Όχι! Δεν ήρθα – λέω – γιατί η ανάγκη με τραβά

Είναι που απλά μου μίλησαν για ‘σένα, οι αγγέλοι

Κυπαρισσένια μου ομορφιά, που λύγισες στα χρόνια

Και λιμνοθάλασσα ψυχή, που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 16 Οκτώβριος 2012 στις 17:48 — 10 σχόλια

Αν ήμουν

Αν ήμουν όνειρο, θα ήμουν εφιάλτης

Αν ήμουν Άγιος, θα ήμουν ο Χριστός

Αν ήμουν άνεμος, θα ήμουνα ο Μπάτης

Αν ήμουν φίλος σου, θα ήμουνα πιστός

Αν ήμουν δίπλα σου, θα ‘μουν ευτυχισμένη

Αν ήμουν διάφανη, θα ήμουν ποταμός

Αν ήμουν διάσημη, θα ήμουν ψωνισμένη

Αν ήμουν πόλεμος, θα ήμουν Ιερός

Αν ήμουν όργανο, θα ήμουνα το ντέφι

Αν ήμουν κόσμημα, θα ήμουν ακριβό

Αν ήμουν αίσθημα, θα ήμουνα το κέφι

Αν ήμουν όραμα, θα ήμουνα θολό

Μα είμαι ‘γω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 13 Οκτώβριος 2012 στις 17:29 — 7 σχόλια

Ένας μικρός ήλιος

Στάλαξες ήλιε μου το φως σου για να πιω

Και τώρα ομόφωτη στον κόσμο τριγυρνάω

Μα είναι δώρο και κατάρα ν’ αγαπώ

Αυτά που εσύ μ’ έχεις ορκίσει να φυλάω

Που να σταθώ και πώς να πιάσω μια ψυχή

Που μόλις πάω να πλησιάσω αυτή λιώνει

Και με φοβούνται οι μορφές σ’ αυτήν τη γη

Που αυτή η λάμψη μου, ποτέ της δεν τελειώνει

Στάλαξες μέσα μου τ’ αθάνατο σου πυρ

Κι έκαψε όνειρα, ενθύμια και μνήμες

Για σένα έφτασα σε τέλματος ναδίρ

Και δεν ξανάσμιξα με…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 11 Οκτώβριος 2012 στις 21:26 — 6 σχόλια

Φιγούρα

Φιγούρα που έγειρε στου χρόνου τα σημάδια

Κι ένα χαμόγελο που πέθανε νωρίς

Νωρίς στερήθηκες τα παιδικά τα χάδια

Και από τότε ως τα τώρα προσπαθείς

Φωνή που άλλαξε στου χρόνου τα γρανάζια

Μπάσα, θλιμμένη σαν απόηχος θαρρείς

Θαρρείς πως βούλιαξε σαν άγκυρα γαλάζια

Κι αυτό το γέλιο σου, αδέκαστος κριτής

Βλέμμα περήφανο μαζί και λαβωμένο

Που τόσα χρόνια δεν το ένιωσε κανείς

Κανείς δεν το ‘δε, σε κοιτούσανε σαν ξένο

Μονάχα ‘γω σ’ είδα πως ήσουν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 10 Οκτώβριος 2012 στις 13:19 — 9 σχόλια

Ασφόδελο Λειμώνα

Πάρε το δρόμο που οδηγεί στη λησμονιά

Μήτε «αντίο» μήτε «γεια» να ψιθυρίσεις

Το ‘δα σημάδι πως κακή θα ‘ναι η χρονιά

Γέρναν οι ασφόδελοι και ‘λέγαν θα μ’ αφήσεις

Έκλεψα σπόρους τους κι εγώ από οργή

Φύτεψα μέσα στην ψυχή και στη ματιά μου

Ωχρό το χρώμα τους, θανάτου η οσμή

Μαύρες κρυστάλλινες βελόνες τα όνειρά μου

Τώρα Γενάρη με Ιούλη ανθοφορώ

Σαν Περσεφόνη η ζωή μου εκτός χρόνου

Όλα τα θέλω μου σέρνουν μακρύ χορό

Σαν τραγουδάνε ένα απάνθισμα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 8 Οκτώβριος 2012 στις 22:20 — 7 σχόλια

Σκουπιδολόγια

Κι όπως βουλιάζαμε στα ίδια και τα ίδια

Τα λόγια αδειάζαμε σε κάδους, σα σκουπίδια

Τα παραχώναμε κάτω απ’ τις πολυθρόνες

Λόγια φαντάσματα, στοιχειώσαν για αιώνες

Και καρτερούσαμε την ποθητή την ώρα

Που αυτά που κρύβαμε, θα βγάζαμε στην φόρα

Πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνια μα ακόμα

Αδημονώντας, λόγια θάβουμε στο χώμα

Λόγια παράπονα, λόγια αγανακτισμένα

Λόγια που πλέον δε θυμίζουνε κανένα

Άλλαξες κι άλλαξα και τώρα τα πετάμε

Σκουπιδολόγια που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 5 Οκτώβριος 2012 στις 11:10 — 17 σχόλια

Χρυσός

Είπα δε γίνεται, θα φύγω πριν πονέσω

Μα ‘συ μου κράτησες το χέρι πιο σφιχτά

Είπα στο λίγο σου εγώ πώς να χωρέσω;

Κι είπες να πάψω και να μη ρωτάω πολλά

Εσύ με γνώριζες προτού με συναντήσεις

Όλα τα ήξερες και πώς να με κερδίσεις

Σ’ ένα παιχνίδι που ‘χες προμελετημένο

Μπήκα κι ας το ‘ξερα πως ήτανε στημένο

Κλεισμένα μάτια και με στόμα σφραγισμένο

Έμαθα δίπλα σου αγάπη να προσμένω

Λίγο-πολύ, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω

Πόσα σου έδωσα και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 4 Οκτώβριος 2012 στις 16:30 — 8 σχόλια

Μέσα απο ένα αντίο



Και φτάνεις πάλι μπρος σ’ αυτό το σταυροδρόμι

Κοιτάζεις πίσω μια ολόκληρη ζωή

Φανάρια πράσινα και ανοιχτοί οι δρόμοι

Μόνο ένα βήμα θέλει κι έγινε η αρχή

Μα πως ν’ αφήσεις μια ζωή ολοδικιά σου;

Πως θα επιζήσεις κι αυτήν την καταστροφή;

Εδώ που έφτασες στο λέει κι η καρδιά σου

Πρέπει να φύγεις. Δεν υπάρχει επιστροφή

Είναι σκληρό να το δεχτείς

Θα κλάψεις και θα πικραθείς

Κι ας ζούσες μόνη σου για δύο

Κάποιες φορές μια νέα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 1 Οκτώβριος 2012 στις 23:07 — 8 σχόλια

Τυφλόμυγα

http://www.youtube.com/watch?v=7jq6XTQfunc

Γραμμένο για την συγκεκριμένη ταινία "Sweet November" και ιδίως το τέλος της που με συγκίνησε όσο πολύ λίγες ταινίες καταφερανε!

Σαν τρέχει η αγάπη απ’ τα δάχτυλα στο χώμα

Κι είμαι για ‘σένα μια Θεά που βρήκε σώμα

Θα ‘ναι - φαντάσου - ανυπόφορη η ιδέα

Πως ήρθε η ώρα του φευγιού μου πια μοιραία

Εμένα ο Χάρος με παντρεύτηκε πριν μήνες

Γαμήλιο δώρο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 13:30 — 8 σχόλια

Θεούλη….εδώ Άννα

Δεν ήμουνα παιδί εγώ να παίξω με παιχνίδια

Έν’ αλητάκι ήμουνα της κάτω γειτονιάς

Δεν ήμουν κάποιας κόρη, να με ντύσει με στολίδια

Με δανεικά κουρέλια με έντυνε ο ντουνιάς

Είχα στα μάτια την ψυχή, στα χείλη πάντα μέλι

Και έτρεχα σαν άνεμος, να πιάσω την ζωή

Μα ένα ορφανό – κι ας είν’ ψυχή – κανένας δεν το θέλει

Και τον Θεούλη ικέτευα, για ένα του φιλί

Σκληρό να ζεις χωρίς στοργή και πώς να το αντέξω

Ένα απόγευμα μουντό, σου φώναξα να ‘ρθεις

Δέξου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 27 Σεπτέμβριος 2012 στις 16:11 — 8 σχόλια

Λευκή ελάτη

Ένα χαρμόσυνό σου σήμα λαχταρώ

Κι εγώ απ’ τα χείλη μου χαρά θα σου στραγγίξω

Θα βρω τη δύναμη κι ας μη βρω τον σκοπό

Πως είμαι ακόμα ζωντανή θα σου το δείξω

Άνοιξα διάπλατα τα χέρια μου ξανά

Κλειστά τα μάτια, πίσω γέρνω το κεφάλι

Αν με χτυπήσεις άλλη μία δυνατά

Δε θα ‘χω δύναμη να σηκωθώ και πάλι

Θα περιμένω μες στην κούνια σα μωρό

Την ανημπόρια μου ανάγκη θα βαφτίσω

Θα τραγουδώ έναν ανάλαφρο σκοπό

Καθώς θα γεύομαι αυτά που θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 26 Σεπτέμβριος 2012 στις 14:37 — 11 σχόλια

Όταν τελειώνουν οι αγάπες

Όταν τελειώνουν οι αγάπες, μη μου κλαις

Σεντόνια άπλυτα γίνονται οι θυμισιές

Με γεύσεις, άρωμα, το σχήμα του κορμιού

Να σβήνουν πάνω σου τις μνήμες του φιλιού

Όταν τελειώνουν οι αγάπες, μη θρηνείς

Μετά το τέλος τους, αρχίζεις να τις ζεις

Σαν την αυγή που διαρκεί λίγα λεπτά

Κι έπειτα μένεις με το φως της στην ματιά

Όταν τελειώνουν οι αγάπες, μη μου κλαις

Μέσα στα όνειρα γίνονται πιο απτές

Και σαν θα μάθεις στην ψυχή να τις φυλάς

Θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 24 Σεπτέμβριος 2012 στις 16:30 — 7 σχόλια

Μετά από 'σένα

Μετά από ‘σένα, μια διάφανη σιωπή

Κι ένα ταξίδι ως τον πάτο της ψυχής μου

Χίλια παράπονα και χίλια δυο γιατί

Κι ένα κενό στη θέση αυτή της ύπαρξής μου

Μετά από ‘σένα, έμαθα ξανά να ζω

Με ένα μέλλον απ’ τα πριν καθορισμένο

Ένιωσα ασήκωτο στους ώμους τον σταυρό

Αυτόν που χρόνια κουβαλώ, το μολυβένιο

Μετά από ‘σένα, τριγυρνώ σα μια σκιά

Του εαυτού μου που δε κατοικεί εντός μου

Οι παραστάσεις και τα έργα όλα μισά

Σε μια ματιά η αντανάκλαση του…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 23 Σεπτέμβριος 2012 στις 14:16 — 11 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services