Φιγούρα

[Τσακίρη Χαρά]

Φιγούρα που έγειρε στου χρόνου τα σημάδια
Κι ένα χαμόγελο που πέθανε νωρίς
Νωρίς στερήθηκες τα παιδικά τα χάδια
Και από τότε ως τα τώρα προσπαθείς

Φωνή που άλλαξε στου χρόνου τα γρανάζια
Μπάσα, θλιμμένη σαν απόηχος θαρρείς
Θαρρείς πως βούλιαξε σαν άγκυρα γαλάζια
Κι αυτό το γέλιο σου, αδέκαστος κριτής

Βλέμμα περήφανο μαζί και λαβωμένο
Που τόσα χρόνια δεν το ένιωσε κανείς
Κανείς δεν το ‘δε, σε κοιτούσανε σαν ξένο
Μονάχα ‘γω σ’ είδα πως ήσουν εξαρχής

Τώρα διαλέγεις και πετάς απομεινάρια
Ενθύμια, δώρα, αναμνήσεις μιας ζωής
Ζωής που φύλαγες μες σε κλειστά συρτάρια
Και σαν ξερόφυλλα σκορπάνε καταγής

Γυρνάς σκυφτός μέσα στο άδειο σπιτικό σου
Και να ξεφύγεις πια απ’ όλα επιθυμείς
Επιθυμείς ν’ αλλάξεις απ’ τον εαυτό σου
Όλα τα χρώματα και μ’ άσπρα να ντυθείς

Μάζεψες κούτες και βαλίτσες σε μιαν άκρη
Σφίγγεις ψυχή, έναν λυγμό και ένα σου δάκρυ
Με την γροθιά που σ’ έπλεξαν τα δάχτυλά σου
Χτυπάς τον τοίχο μα, ματώνει η καρδιά σου.

*Σ' εκείνον, που ζήσαμε μια ζωή μαζί και καταλήξαμε δυο ξένοι.......

[Δημήτριος Γκόγκας]

ωραίο παιχνίδι λόγου, το τέλος και η έναρξη του 2ου και 3ου στίχου με την ίδια λέξη.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

Μπραβο Χαρα !!!!

[Νίκος Ζορμπaδάκης]

Η ζωή Χαρά εκτός από χαρά, ωραίες , ευτυχισμένες στιγμές, μας δίνει και πόνο και δάκρυ!..Έτσι είναι, έτσι θάναι και δεν γίνεται αλλιώς!.. Όταν όμως ένας δικός σου άνθρωπος γίνεται ξένος, ο πόνος και ένα μεγάλο γιατί , μέσα από τις αναμνήσεις , γίνονται αγιάτρευτες πληγές!..

Καλησπέρα!...

[Ειρήνη]

Χαρά μου τώρα μας τελείωσες....

Το σφίξιμο στην καρδιά δεν με αφήνει να εκφραστώ....

[Nick Renito]

Πικρία και πόνο αποκομίζει όποιος διαβάσει το ποίημα σου Χαρά!..Οι αναμνήσεις από τον σύντροφο σου και ιδιαίτερα η μέρα του χωρισμού, είναι αποτυπωμένες εικόνες βαθιά στο είναι σου και τις δίνεις με εύστοχο παραστατικό τρόπο στον αναγνώστη!..

Μη ξεχνάς όμως μια γνωστή ρήση: "Όταν κλείνει μία πόρτα ευτυχίας , ανοίγει μία άλλη!..Μη κοιτάς την κλειστή πόρτα!....Κοίταξε αυτήν που σε περιμένει ορθάνοικτη!.."

Καλησπέρα Χαρά!..

[XARMOLYPH]

 

 

...Τώρα διαλέγεις και πετάς απομεινάρια
Ενθύμια, δώρα, αναμνήσεις μιας ζωής
Ζωής που φύλαγες μες σε κλειστά συρτάρια
Και σαν ξερόφυλλα σκορπάνε καταγής...

 

 

...δημιουργείς πολύ καλά Χαρά...μ'αρέσει ο τρόπος σου...

 

 

 

 

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Απόλαυση εικόνων και λέξεων που δίνονται απλόχερα και με ενταση ψυχης με τρόπο καθάριο!!! Μπράβο Χαρά..την καλημερα μου!!

[Εύα Σμπώκου]

"...Χτυπάς τον τοίχο μα, ματώνει η καρδιά σου"  Για άλλη μια φορά θαυμάσια!!

[Κατερίνα]

αφοπλίζει η αμεσότητα σου Χαρά!

το νιωσα απολύτως κούκλα!