Ένας μικρός ήλιος

[Τσακίρη Χαρά]

Στάλαξες ήλιε μου το φως σου για να πιω
Και τώρα ομόφωτη στον κόσμο τριγυρνάω
Μα είναι δώρο και κατάρα ν’ αγαπώ
Αυτά που εσύ μ’ έχεις ορκίσει να φυλάω

Που να σταθώ και πώς να πιάσω μια ψυχή
Που μόλις πάω να πλησιάσω αυτή λιώνει
Και με φοβούνται οι μορφές σ’ αυτήν τη γη
Που αυτή η λάμψη μου, ποτέ της δεν τελειώνει

Στάλαξες μέσα μου τ’ αθάνατο σου πυρ
Κι έκαψε όνειρα, ενθύμια και μνήμες
Για σένα έφτασα σε τέλματος ναδίρ
Και δεν ξανάσμιξα με μέρες και με μήνες

Έχω παράπονα ήλιε μου, μα απορώ
Γιατί απ’ την λάμψη σου, σε μένα να χαρίσεις;
Μάλλον θα πίστεψες πως μου ‘κανες καλό
Γι’ αυτό δε ρώτησες πριν με υιοθετήσεις.

[Ειρήνη]

Για σένα έφτασα σε τέλματος ναδίρ

 

Κι εδώ στο ζενίθ της ποίησης!!!

 

"Μα είναι δώρο και κατάρα ν’ αγαπώ"

 

Μάλλον θα πίστεψες πως μου ‘κανες καλό
Γι’ αυτό δε ρώτησες πριν με υιοθετήσεις.

Αυτά και όχι μόνο!!!!!!

[Nick Renito]

Καλησπέρα Χαρά!..Η φιλοσοφική διάθεση που έχεις , για την τοποθέτηση των σκέψεων σου και η απόδοση των με το έμμετρο ποίημα σου, είναι εντυπωσιακή με μεστό νόημα!..Το περιεχόμενο των , οδηγεί τον αναγνώστη κατά την άποψη μου, σε απτές εικόνες του εσωτερικού σου κόσμου!..

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

Χαρα μου εισαι απιθανη!!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Χαρίστηκε η λάμψη του ήλιου σε εσένα για να βρουν οι στίχοι σου την εκτυφλωτική λάμψη της αλήθειας με την θέρμη της εσώτερης δημιουργίας!! Εμπειρία υπέρτατη η ανάγνωση της ποίησης σου!!!! Μπράβο!!!Την καλημερα μου!!

[Παντελής]

φίλη μου για να δίνεις χαρά,

καθένας στη ζωή του έχει λόγο ύπαρξης,

μακάρι να είναι καλός στο μεγαλύτερο μέρος του.

 

καλό απόγευμα.

[XARMOLYPH]

 

 

...Που να σταθώ και πώς να πιάσω μια ψυχή
Που μόλις πάω να πλησιάσω αυτή λιώνει...

 

 

...εξαιρετικό...