Κλείνεις τα μάτια σου σε όλα αυτά που βλέπεις

νοιώθεις πως είναι στοιχειωμένος ο καθρέπτης

φοράς τη μάσκα σου γίνεσαι κάποιος άλλος

για όλο τον κόσμο ο σπουδαίος ο μεγάλος

Είναι κλεμμένη η ζωή που έχεις φτιάξει

από χρυσό σπάνια διαμάντια και μετάξι

μα όταν θα νοιώσεις την ανάγκη να πετάξεις

θα είναι αργά και τότε τσάμπα θα τρομάξεις

Βρωμάει η ανάσα  από τα άφιλτρα τσιγάρα

ότι έχει μείνει  απ’την παλιά σου τη…

Ο γάιδαρος του Παντελή ζει κάπου χρόνια χίλια

ήρθε από χώρα μακρινή

και τόπο μαγικό

αντί σανό τον ταΐζε με κόκκινα σταφύλια

και αντί νερό του έδινε

να πιει  κρασί λευκό

Πάντα μαζί  τον έπαιρνε βόλτα στο καφενείο

εκεί που μαζευόμασταν

και πίναμε ρακί

όταν σκυλοβαριόμασταν μας έλεγε ιστορίες

και εμείς τότε του δείχναμε

δέουσα  προσοχή

Πολλές φορές ταξίδευε διακόσια χρόνια πίσω

τότε που ήταν στη…

Μακάρι να είχα δύναμη τον κόσμο να αλλάξω

ποιος είναι παλιοκερατάς να το βροντοφωνάξω

και τα παιδιά να μάθουνε  που πάνε στο σχολείο

πως η ζωή δε βρίσκεται μονάχα στο βιβλίο

Ρουλέτα και αυτοκίνητο μου είχαν κάνει δώρο

μα εγώ τα εξαφάνισα γιατί μου πιαναν…

Κι  αν  μ`όσα  λέω ... μοιάζω  κάπως  γραφικός

αλλόκοτος  και  νεραϊδοπαρμένος,

συνήθισα  στου  κόσμου  τον  κατατρεγμό

ένας  τρελλός  απελευθερωμένος ...

 ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Σεπτέμβριος 2011

 Τρελός αυτός που δεν ζυγίζει το μυαλό

δέχεται μήνυμα μονάχα από την καρδιά του

φτιάχνει παλάτια από χαμόγελα παιδιών

δείχνει ανέμελα πια είναι τα εσώψυχα του

Στα ζώα φέρεται…

Τα σύνορα της λογικής που δεν σταμάτησαν χρόνια διαμαρτυρίας

τα μονοπάτια της σιγής δεν οδηγούν ποτέ στην ευτυχία

παράπονα μιας βραδιάς που  περιέχουν πόνο

τη λύση δεν την βρήκανε και ας ψάξανε στον χρόνο

λόγια μεγάλα λέγανε μα δίναν τόσα λίγα

 η είσοδος τους δωρεάν μα εγώ  ποτέ δεν πήγα

πολλοί τους ακολούθησαν να βρουν την ευτυχία

για αυτό δεν ξέρω αν θα βρουν καμιά δικαιολογία

Χρόνια με φθήνια πλούσια πέρασαν θα…

Σκίζεις χαρτονομίσματα φτύνεις τους βασιλιάδες

πόρτες ανοίγεις φυλακών ο ήλιος για να μπει

χάδια χαρίζεις στους λεπρούς παίζεις με μασκαράδες

απόκληρη  σε όρισαν και αντικοινωνική

Ψυχή  μου απροσάρμοστη τσιγγάνα

που βολοδέρνεις όπου θέλεις και αγαπάς

μην τους θυμώνεις που σου φέρονται σαν ξένη

τούτος ο κόσμος δεν γεννήθηκε για μας

Θεού δοτούς εκπρόσωπους  δίχως αιδώ χλευάζεις

γυμνή πλαγιάζεις δίπλα τους  κλαίνε…

Παράδεισο δεν έχω δει

μες τη μικρή μου ίσως ασήμαντη ζωή

άνοιξη εγώ δεν γνώρισα

διαζύγιο μου βγάλατε τον εαυτό μου χώρισα

Λιμάνια δε μου φτιάξατε

τα όνειρα μου άχρηστα και τα πετάξατε

ότι είχατε σε όλους του άλλους δώσατε

εγώ δεν έκανα έξω από το σπίτι με κλειδώσατε

Της γειτονιάς είμαι ο τρελός

ο θυμωμένος σας ο εαυτός

μη ψάχνεστε τι χάσατε

Delete πατήστε και σχολάσατε

Στον ουρανό περπάτησα

εκεί ψηλά…

Χρόνια πολλά περάσανε θα ‘ναι κοντά σαράντα

από τη Σπάρτη έφυγε να πάει στην ξενιτιά

δάκρυ στα μάτια του κυλάει σαν σκέπτεται Ελλάδα

άμα μυρίσει τσίπουρο  πονάει η καρδιά

Σαν τον Κολόμβο κίνησε και έψαξε νέους τόπους

κάπου εκεί στη νέα γη βρήκε για να σταθεί

μάζευε πάντα γύρω του ξεχωριστούς ανθρώπους

και με στιχάκια σκάρωνε του πνεύματος γιορτή

Όσα και να κατάφερε πάντα του ήταν λίγα

απλός στρατιώτης  ένοιωθε…

Σε αυτή η γη που περπατάς

είσαι απλά περαστικός

και αν δεν γυρέψεις να βρεις φως

τότε  θα σβήσεις μονομιάς

Δε σου ανήκει ο ουρανός

οι θάλασσες και τα βουνά

και ας  τα κατέχεις στα χαρτιά

θα γίνουν κάποτε καπνός

Τούτο το χώμα που πατάς

δώρο στο έδωσε ο θεός

κτήμα δεν είναι κανενός

και ας φέρεσαι σαν  βασιλιάς

Όπως  το κάθε τι θνητό

έχει και τέλος και αρχή

όλη  η ζωή σου…

Στο χρυσαφένιο  έβαλα κλουβί τον παπαγάλο

εκείνον που μου  έφερε ο Γιάννης απτά ξένα

κράταγε χρόνια συντροφιά σε έναν αράπη γάλλο

στην  Ταραγκόνα  κάτοικος μέσα σε μια ταβέρνα

Εκεί όπου τον γνώρισε  ο φίλος καπετάνιος

κάθε φορά που έδενε στα μέρη του το πλοίο

πάντα γελώντας  του έλεγε μια μέρα θα σε πάρω

και ο παπαγάλος θύμωνε  με το χοντρό αστείο

Μα έρχεται κάποτε η στιγμή της μοίρας τα παιχνίδια

γράφουν σε…

Όπου και να ρίξεις βλέμμα μόνο εσύ ζεις μες το ψέμα

δεν γεννιούνται άνθρωποι σκλάβοι μόνο ζούνε στο σκοτάδι

σαν το σκύλο σε έχουν μάθει σου πετάν κανά κομμάτι

μην γαυγίσεις  ξαφνικά και ενοχλείς τα αφεντικά

Τάχει τα σημάδια η φύση έχει για όλα προνοήσει

στο μυαλό σου έχουν περάσει ότι βρέξει ας κατεβάσει

κοίτα εκεί το κυπαρίσσι που δε λέει να προσκυνήσει

ούτε χιόνια ούτε βροχές και ας το γέμισαν πληγές

Κοίτα εκείνα…

Δε το χωράει ο νους αυτό που μου συμβαίνει

και είναι κάτι που συνέβηκε τυχαία

σε ένα κομπιούτερ κάτι έψαχνα θυμάμαι

και άξαφνα βρέθηκα  στην πιο ζεστή παρέα

Μιλούσαν όλοι μια γλώσσα με στιχάκια

κάποιοι τα ντύναν και τα φτιάχνανε τραγούδια

γέμιζε η οθόνη με πανέμορφες εικόνες

και απτο κουτί  μοσχοβολάγανε λουλούδια

Ολημερίς σε άγνωστες  θάλασσες  γυρνούσα

και κάθε βράδυ είχα στον ύπνο μαξιλάρι

λόγια από φίλους  που τα…

Σε ένα λαβύρινθο σε βαλαν με το ζόρι

όμως διέξοδο δεν έχει ούτε άκρη

ψεύτικα λόγια  θολωμένο το μυαλό  σου

θλιμμένος  κόσμος βουτηγμένος στην απάτη

Αυτοί που  στήσανε  ετούτο το παιχνίδι

ντυθήκαν άγγελοι σου δίνουν υποσχέσεις

φύγε από το δρόμο που σου δείχνουν με μανία

γιατί και πάλι όπως και πρώτα θα πονέσεις  

Προσφέρει ο διάολος  της λύτρωσης το μήλο

χαμογελάει και περιμένει να δαγκώσεις  

δεν πρόκειται  το φίδι να το…

Κάγκελα δεν δαμάζουνε όνειρα και ελπίδες,

οι φυλακές δεν συγκρατούν τις πρώτες ηλιαχτίδες,

με αλυσίδες δένουνε τα χέρια και τα πόδια,

δε συγκρατείται όμως ο νους  θα ταξιδεύει αιώνια.

Μαστίγια πληγώνουνε το δόλιο το κορμί σου

ο πόνος είναι όμως μικρός να φτάσει στην ψυχή σου

τι και αν το κατακτήσουνε γυμνό είναι το σώμα

μπορείς να ζεις ελεύθερος στο κόκκινο το χρώμα

Μπορεί αυτοί να φταίξανε η να ναι…

Είναι του γέρου του τρελού η φυσαρμόνικα

που βγάζει κεινους τους περίεργους τους ήχους

και πλημυρίζουν την καρδιά σου συναισθήματα

όταν παντρεύονται με ερωτευμένους στοίχους

Σαράντα χρόνια σε φιλόξενη κωλότσεπη

γνώρισε έρωτες χαμόγελα και δάκρυ

αγόγγυστα σαν έγνεφε του ερχότανε

και του κρατούσε συντροφιά   από άκρη σε άκρη

Τώρα που όλοι οι φίλοι τον ξεχάσανε

στέκει εκεί αγέρωχη και περιμένει

να νοιώσει μέσα της και πάλι…

Αυτά που θα σας διηγηθώ αλήθεια είναι όχι  μύθος

λύκος φυλάει τα πρόβατα να μην τα φάει ο λύκος

Τσοπάνηδες  μαζεύτηκαν να δούναι τι θα κάνουν

ποιος θα φυλάει τα πρόβατα προτού τους τα ξεκάνουν…