Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

To Σούλι

Επάνω σε ψηλά βουνά στους λόγγους στα λιθάρια

κάτι άνθρωποι αλλόκοτοι εχτίσανε φωλιά

σε ένα κοντάρι βάλανε κουρέλι για σημαία

και γράψαν με το αίμα τους τη λέξη λευτεριά

Ο Αλή Πασάς τους έστειλε απτά Γιάννενα χαμπέρι

με έναν κακομούτσουνο από την αραπιά

τα βράχια αν του δώνουνε του κάνουν το χατίρι

θα τους εδώκει αρχοντικά και ολόχρυσα φλουριά

Αυτοί χαμογελάσανε και ξύονταν στα παπάρια

τα γέλια τους ακούστηκαν σε όλο το ντουνιά

πέσε ρε μούλε στον Αλή το Σούλι δεν πατιέται

από τουρκόσπορο σκυλί κιόλα τα ξωτικά

Ένας από όλους τους τρελούς θαρρώ τον λέγαν Φώτο

κίνησε για την μάνα του να πάει να τη βρει

να πει τα νέα που έφτασαν άπτον τουρκοαρβανίτη

που ήταν του Αλή επιθυμιά πόθος και προσταγή

Στο σπίτι μόλις έφτασε η μάνα του ήταν έξω

κουβέντα δεν επρόφτασε το στόμα του να πει

τα καριοφίλια ετοίμαζε και ένα του το δίνει

και ο λόγος της ήταν ξερός και πέτρινη η φωνή

Πάρτο ετούτο γιόκα μου στον κόρφο σου να τοχεις

αυτό θα έχεις δίπλα σου πατέρα και αδελφό

κατάρα δίνω και ευχή με τούτο να σε φέρουν

ζώντας εάν είναι ειν΄καλά μα ακόμα και νεκρό

Τέτοια φάρα αλλόκοτη δεν γνώρισε η πλάση

ήταν σας λέω όλοι τους γυναίκες και παιδιά

ένα μυαλό ασιγούρευτο και αγύριστο κεφάλι

δείναν στον χάρο αντάμωμα τέτοια αποκοτιά

Κανείς τους δε φοβήθηκε το ξακουστό ασκέρι

που όλος ο κόσμος έτρεμε δύση και ανατολή

θαρρείς δε λογαριάζανε μια χούφτα νοματαίοι

τον φοβερό και τρομερό και αδίστακτο Αλή

Μανάδες στολιστήκανε λες και γινόταν γάμος

γλεντούσαν και χορεύανε σε δυνατή φωτιά

στο Σούλι εσωπάσανε τα αηδόνια τα τρυγόνια

τραγούδια ακουότανε κλαρίνα και βιολιά

Στο νου τους μέσα τοχανε πως στον απάνω κόσμο

λέγαν αντίο και έφυγαν για να ταμπουρωθούν

Τοχαν γραμμένο στην καρδιά σε ελεύθερα ντουβάρια

και ας ήταν άγονα ξερά να ζήσουνε μπορούν

Όποιος διαβεί τα μέρη αυτά τα βράχια τα λιβάδια

Θα πάρει ανάσα καθαρή αμόλυντη βαθιά

οι άνθρωποι γεννήθηκαν χειρότερα απ’τα αγρίμια

χρειάζονται να ζήσουνε μόνο τη λευτεριά

Προβολές: 710

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 29 Ιούλιος 2011 στις 23:44: Κλαλησπερα σε ολους.

Η πραγματικοτητα ειναι οτι ζηλεψα λιγο απο το καταπληκτικο ποιημα του φιλου Lionta και ειπα να δημοσιευσω και εγω κατι για τον τοπο καταγωγης μου.

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 30 Ιούλιος 2011 στις 0:04: Ιδιαίτερη απόδοση

με αρμονία,ρυθμό και πάθος!!!!!!!!!!!!!!

Είναι κάτι παραπάνω αντιληπτό,

πόσο περήφανος,

και δίκαια,

νιώθεις για τον τόπο σου

Καλό ξημέρωμα Χρήστο...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 30 Ιούλιος 2011 στις 12:41: .

Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Ιούλιος 2011 στις 19:46: Δημιουργική ζήλεια!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Ιούλιος 2011 στις 19:47

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Ιούλιος 2011 στις 20:57: Καταπληκτικο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 30 Ιούλιος 2011 στις 21:17: Φίλε μου Χρήστο, αν το ποίημα που διάβασα δεν περιλάμβανε ορισμένες σύγχρονες λέξεις (όπως "ραντεβού"), θα έλεγα πως είναι ένα παλιό δημοτικό τραγούδι...!

Τι να πω, συγχαρητήρια!

Χαίρομαι πολύ που αυτή η ποίηση είναι ακόμα ζωντανή...