Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,537)

ΗΡΘΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ!

Μέσα στα μάτια σου αντίκρυσα το φως,

και το φεγγάρι στα μαλλιά σου είχε καθίσει,

κάτω απ' τα πόδια μου λες κι έγινε σεισμός

και στο μυαλό μου ένα απίστευτο μεθύσι.

΄Ηρθε ο έρωτας, κοντά μας να φωλιάσει

κι αυτό το πάθος που δε λέει να περάσει,

ήρθε η αγάπη που μας έδεσε για πάντα,

σ' ένα πακέτο με μια υπέροχη γιρλάντα.

Πριν σε γνωρίσω δεν το πίστευα ο τρελός,

πως μια συνάντηση μπορεί να συγκλονίσει,

λες και με βρήκε εν αιθρία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 4 σχόλια

Να γυρίσουμε στην αρχή είναι αδύνατον...

Τα ίχνη από τα δάκρυά σου
απλώθηκαν και άγγιξαν
την καρδιά μου,
την στιγμή που ερχόταν
το τέλος, χωρίς καμία υποψία…

Ξέρω πώς τώρα πια
για να γυρίσουμε
απ την αρχή
είναι αδύνατον,
μια ανύπαρκτη
δικαιολογία που συγκλόνισε
την διαίσθηση, ότι μπορούμε,
να μην επιστρέψουμε ποτέ,
σε εκείνο που ζήσαμε.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 9:30 — 4 σχόλια

Μάχη με το παρελθόν

Έρχονται στο νου μου στιγμές

που το αύριο μάχεται με το χθες

μα εγώ σε αυτήν την αρένα

ακούω λόγια πολύ μπερδεμένα

(γέφυρα)

Και κάπου λίγο πριν τρελαθώ

το παρελθόν μας, γλυκά νοσταλγώ

όσα έχουμε ζήσει

πριν η σκέψη μου σ’ αφήσει

(ρεφρέν)

Παλεύω με το παρελθόν μου

κι ο χρόνος τριγύρω θεατής

σε μια άκρη του μυαλού μου

γυρεύεις από κάπου να πιαστείς

Έρχονται στο νου μου στιγμές

πως μ’ αγαπάς ψιθυριστά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 4 Νοέμβριος 2008 στις 19:23 — 5 σχόλια

Ps-ps-psycho

-θελεις να σε σκεπασω

με το πεπλο της ψυχης σου

η να το ξεσκισω ;

-Μπορεις να προσπερασεις

την κενοτητα σου...με το πεπλο μου

Σκεπασα ομορφα την ψυχη σου

κι αφησα ενα κομματι

το τρυπιο να κρεμεται

στην ακρη της Αβυσσου ...

Η Πτωση σου σε περιμενει...banny maniac!

Horrorpops - Psychobitches Outta Hell

They're not pom-pom dancing giggling girls

They're hard-core fun bunny maniacs

No man can deny… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 4 Νοέμβριος 2008 στις 16:18 — 6 σχόλια

Στην άλλη όχθη

Με πέρασαν στην άλλη όχθη
χαμένα όνειρα και στόχοι.
Και τώρα στην παράνοιά μου
ξεχάστηκαν τα όνειρά μου.

Πίσω θεριά ανήμερα,
πέρασα στην αντίπερα,
δεν έχει κάτι εκεί πίσω
να θέλω να ξαναγυρίσω.

Τα ναι που είπα και τα όχι
έγιναν να με πνίξουν βρόγχοι.
Μα τώρα απ' την αντιπέρα
ίσως να δω μια άσπρη μέρα.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Νοέμβριος 2008 στις 13:30 — 9 σχόλια

Ταξιδεύουμε σε μια αχανή φαντασία..

Ταξιδεύουμε μαζί μέσα στον
χρόνο ,με το δικό μας
διαστημόπλοιο,
σε μια αχανή φαντασία..

Για όσο χρόνο ξαγρυπνώ
και σε σκέφτομαι, κανείς
δεν μπορεί να μας χωρίσει,
θα είμαστε πάντα δεμένοι,
ενωμένοι σ’ ένα σώμα..

Γύρισε στο παρελθόν και δες
πόσα λάθη έχουν γίνει ,
νέκρωσαν τα χείλη μας
να περιμένουμε κάτι, που
παρέμεινε άπιαστο όνειρο,
καθώς δεν γνώρισε ποτέ αφή.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 3 Νοέμβριος 2008 στις 10:55 — 3 σχόλια

Η μπαλάντα του έρωτα

Ένα απλό ευχαριστώ

για όλα αυτά που μου ‘χεις δώσει

δεν θα είναι αρκετό

αγάπη μου, για να στα ξεπληρώσει

(ρεφρέν)

Όταν σ’ έχω αγκαλιά

η ζωή μοιάζει με θαύμα

μου γιατρεύουν κάθε τραύμα

τα δικά σου τα φιλιά

Όταν είμαστε μαζί

θα δαμάζουμε τον χρόνο

και στου έρωτα τον θρόνο

θα ‘μαστε για μια ζωή

Μία χάρη σου ζητώ

δίπλα μου για πάντα να σαι

να μπορώ να σε κοιτώ

κάθε βράδυ όταν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 22:23 — 5 σχόλια

ΕΓΙΝΕ ΒΑΛΣΑΜΟ Ο ΚΑΦΕΣ...

Την πληγωμένη μου καρδιά έβαλα κάτω,

Να τα μιλήσουμε μαζί σαν φιλαράκια,

Κι εκεί που πίστευα πως είχε πιάσει πάτο,

Την πήγα πίσω στ’ αρχικά μας τα σοκάκια…

Χέρι με χέρι σ’ ένα επώδυνο σεργιάνι,

Βρήκαμε όλα της ζωής μας τα αγκάθια,

Τα ξεριζώσαμε, είπαμε πια πως φθάνει,

Και ο καφές είναι γλυκός, μα …αφήνει κατακάθια.

Κι ενώ το πίστευα πως είναι τελειωμένη,

Την είδα λεύτερο πουλί και ανανεωμένη,

Και περπατάμε πια μαζί σε νέα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 13:00 — 7 σχόλια

ΠΟΛΕΜΟΣ...

Γεννήθηκα μέσα σας!

Με γέννησε το μίσος,

η κακία,

ο φθόνος,

η φιλοδοξία,

η ματαιοδοξία,

η κερδοσκοπία,

...ο άνθρωπος!

Υπάρχω

παντού και πάντοτε...

με νιώθετε πλάϊ σας

μα δε με βλέπετε...

κι όμως, χορεύετε μαζί μου,

στο ρυθμό μου!...

Μακραίνετε τη ζωή μου!

Θα υπάρχω,

όσο εσεις με τρέφετε,

με ζητάτε...

και με γεμίζετε

δάφνες και στεφάνια!!

============================

ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 10:46 — 4 σχόλια

Στο ονειροδρόμιό σου

Στο ονειροδρόμιό σου

Άραξα ναυαγισμένος

Κι απ’το πεζοδρόμιό σου

Κοίταζα υπνοτισμένος

Δυο ματάκια όλο χάρη

Να φωτίζουν το σκοτάδι

Σαν ολόγιομο φεγγάρι

Που ριγά σ'ένα μου χάδι

Και ζηλεύω την αγάπη

Που σκορπάνε στον αέρα

Στο δικό μου μονοπάτι

Να τη φέρνανε μια μέρα

Στο ονειροδρόμιό σου

Στέκομαι μαγνητισμένος

Και στο κοσμοδρόμιό σου

Ξενυχτάω μαγεμένος

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Νοέμβριος 2008 στις 8:30 — 5 σχόλια

Παθολογική αγάπη

Σε βλέπω να χαρίζεις τα φιλιά

σαν κι αυτά που έδινες σε μένα

σιγά-σιγά μου σφίγγεις την θηλιά

που στον λαιμό μου έδεσα για σένα

Με πνίγει να σε βλέπω να μιλάς

σε άλλον άντρα θάρρος όταν δίνεις

ζηλεύω όποιον γύρω σου κοιτάς

φοβάμαι πως γι’ αυτόν μ’ αφήνεις

Αυτές οι σκέψεις μου με έκαναν τρελό

και σαν σκιά σε παρακολουθώ

Σε βλέπω να γυρεύεις συντροφιά

στο σπίτι σου μόνη δεν γυρίζεις

γιατί να έχεις τόση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 1 Νοέμβριος 2008 στις 0:16 — 3 σχόλια

Το γλυκό πιοτό της λήθης

Στης λήθης το γλυκό πιοτό

που πίνω κάθε βράδυ να ξεχάσω

έψαχνα παρηγοριά να βρω

όλη την πίκρα από σένα να αδειάσω

(γέφυρα)

δεν βρήκα αλλού παρηγοριά

απ’ την δική σου αγκαλιά

(ρεφρέν)

Είμαι μόνος κάθε βράδυ

μες στης νύχτας το σκοτάδι

με μια ανάμνησή σου μόνο

να μου δίνει οξυγόνο

μα δεν με νοιάζει όσο κι αν πονάω

στο παρελθόν πίσω δεν γυρνάω

Στης λήθης το γλυκό πιοτό

που πίνουνε μονάχα χωρισμένοι

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 16:41 — 5 σχόλια

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!...

΄Όταν ο πόνος κι η ζωή σου γίνουν ένα

και κάθε όνειρο πεθαίνει την αυγή…

Όταν δεν έχεις να μιλήσεις με κανένα

και πάντα τέλος συναντάς σε κάθε αρχή.

Τότε μαθαίνεις ν’ αγαπάς τον εαυτό σου

να μη φοβάσαι τη ζωή, τη μοναξιά,

Τότε περνάς στο μονοπάτι το δικό σου

και ψάχνεις μέσα σου να βρεις την ομορφιά.

Φαντάζουν όμορφα ακόμα και τα λάθη,

χώρο δε βρίσκει του καημού το κατακάθι,

και τα καλά και τα κακά όλα δικά σου,

η λεωφόρος της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 12:00 — 4 σχόλια

Άνοιξα φτερά

Ζεϊμπέκικο βαρύ...

Άνοιξα φτερά να φτάσω στο Θεό

για να του πω πως σ’ αγαπάω ακόμα

μου είπε πως οι αετοί πετούν ψηλά

και τα σκουλήκια έρπονται στο χώμα

Αν σου άξιζε αγάπη θα στην έδινε

και θα είχες στην ζωή σου την χαρά

ένα άντρα σαν εμένα όταν γνώριζες

θα σου έδινε και σένα’ νε φτερά

Άνοιξα φτερά να φτάσω στο Θεό

και του πα όλα όσα έκανα για σένα

μου θύμωσε γιατί σου έδωσα πολλά

και δάκρυ δεν σου άξιζε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 11:48 — 3 σχόλια

Σκιές του νου έτοιμες να ξεπηδήσουν..

Μπορεί αυτό το πάθος
να ζητάει πόνο
και δάκρυα ακόμα,
να έχει την δύναμη να αισθάνεται
και να ελπίζει το τέλειο..

Σκιές του νου
που αποκλείστηκαν,
και είναι έτοιμες να ξεπηδήσουν
όταν υπερνικήσουν,
τις προμελετημένες αντιστάσεις..

Μπροστά σε μια οθόνη
είσαι πλέον ανήμπορη,
να σκεφτείς τι μπορεί
να μας κρατάει μακριά,
αλλά να μεταφέρεσαι στο μέλλον
με ότι διαισθάνεσαι τώρα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 11:13 — 4 σχόλια

Όνειρα ,όνειρα τρελά

Δεν θα γράψω ούτε λέξη
πάνω στο λευκό χαρτί
Τ’όνειρό μου πριν να φέξει
τρέχει πάλι να σε δει

Ταξιδεύει στα ουράνια
Την αγάπη μου να βρει
Μα στης νύχτας την παράνοια
Πάλι μέσα θα χαθεί

Όνειρα ,όνειρα τρελά
Που τρυγυρνάτε στ’άστρα
Είναι τρελά κι απατηλά
Του έρωτα τα κάστρα

Ζει απο τις ψευδαισθήσεις
Που κρατάνε μια στιγμή
Και απο τις αναμνήσεις
Κλέβει μόνο τη σιωπή

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 30 Οκτώβριος 2008 στις 18:51 — 4 σχόλια

Στης νύχτας το νεφέλωμα

Λαμπρό αστέρι της βραδιάς

στης νύχτας το νεφέλωμα

που να ‘σαι απόψε, που γυρνάς

σε ψάχνω ως το ξημέρωμα

Απόψε που είμαι μόνος μου

τα αστέρια όλα κοιτάζω

την λάμψη σου ψάχνω να βρω

που είσαι, σου φωνάζω

πριν έρθει το ξημέρωμα

πριν όλα τα άστρα σβήσουν

πριν οι ελπίδες μου χαθούν

και μόνο μου μ’ αφήσουν

Λαμπρό αστέρι της βραδιάς

παρέα σ’ έχω κι απόψε

γίνε ο χτύπος της καρδιάς

την μοναξιά μου έλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 30 Οκτώβριος 2008 στις 18:16 — 3 σχόλια

Ψυχή μου μίλα!

Μια νύχτα χειμωνιάτικη
μες την ψυχή μου κατοικεί.
Μαύρο σεντόνι.
Αργά-αργά μα σταθερά
μου ψαλιδίζει τα φτερά
και με σταυρώνει.

Μια νύχτα θεοσκότεινη,
με τη βροχή της όξινη
έχω ρουφήξει,
μ' αγκάλιασε σφιχτά-σφιχτά
με τα σκοτάδια τα πηχτά
και θα με πνίξει.

Κι άλλη μια νύχτα ρούφηξα
ψυχή μου και σε βούτηξα
μες τη μαυρίλα,
πώς έτσι της αφήνεσαι
και δεν διαμαρτύρεσαι,
ψυχή μου, μίλα!

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 30 Οκτώβριος 2008 στις 0:30 — 4 σχόλια

Περίεργα επικοινωνούμε

Στα μάτια όταν σε κοιτάζω

Στο μυαλό σου βαθειά εστιάζω

Βλέπω κάθε σου επιθυμία

Κι όμως δεν έχει σημασία

Περίεργα επικοινωνούμε

Γη και θάλασσα κινούμε

Και εσύ με κοιτάς

Σιωπηλή μου μιλάς

Δεν χρειάζονται λέξεις

Την στιγμή αν διαλέξεις

Μόνο εσύ ξέρεις πως

Δυναμώνει το φώς

Που μας καίει την καρδιά

Και μας πάει μακριά

Στα μάτια όταν σε κοιτάζω

Τότε κάθε σκέψη σου διαβάζω

Είναι απίστευτη η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 29 Οκτώβριος 2008 στις 22:25 — 4 σχόλια

Λόγια δεμένα σε θηλιά

Λόγια δεμένα σε θηλιά
Κερνάς μέσα στη νύχτα
Και με δυό ψεύτικα φιλιά
Πετάς μια καληνύχτα

Φεύγεις και πάλι βιαστικά
Και με σκορπάς στ’αστέρια
Μες την καρδιά μου ξαφνικά
Της μοναξιάς μαχαίρια

Κι η αγάπη μένει μόνη
Στη δική μου αγκαλιά
Και παγώνει μες το χιόνι
Στα δικά σου τα σκαλιά

Λόγια που κόβουν τη σιωπή
Σε χίλια δυό κομμάτια
Και φέρνουν δάκρυα βροχή
Στα πικραμένα μάτια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 29 Οκτώβριος 2008 στις 16:56 — 5 σχόλια