Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,537)

Ο λόγος και η πένα

Ο Λόγος το καυχήθηκε και τόπε εις την Πένα,

“για να της πει το σ’ αγαπώ το λέει με εμένα.”

Κι η Πένα αποκρίθηκε “Λόγε γιατί καυχιέσαι,

αέρας είσαι χάνεσαι και γρήγορα ξεχνιέσαι.”

“Με μένα γράφει σ’ αγαπώ και κείνη το διαβάζει,

και μια και δυο και τρεις φορές και βαριαναστενάζει.”

“Στιχάκια γράφει στο χαρτί και της αγάπης λόγια,

να τάχει για παρηγοριά όποτε είναι χώρια.”

Κι ο Λόγος εκνευρίστηκε την ψυχραιμία χάνει,

“με μένα απ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 18:00 — 5 σχόλια

Ανεξίτηλα σημάδια

Άφησες πίσω ανεξίτηλα σημάδια

και δυο δωμάτια που μένουν τώρα άδεια

μα δεν το σκέφτηκες

Γιατί μου καταστρέφεις έτσι την ζωή μου

αφού για πάντα πως θα έμενες μαζί μου

μου υποσχέθηκες

Δεν θυμάσαι τ’ όνομά μου

μα η θέση στην καρδιά μου

είναι πάντα ανοικτή

Όλα σου τα συγχωράω

να γυρίσεις σου ζητάω

κι ας μην ήσουνα πιστή

Άφησες πίσω ανεξίτηλα σημάδια

η μοναξιά είναι σαν φάντασμα τα βράδια

και εγώ φοβάμαι

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 16:00 — 4 σχόλια

Ο κατσούφης

, 7 Νοεμβρίου 2008

11:31:21 μμ

Ο κατσούφης

Άνθρωπε λίγο έξω βγες

Μην κάθεσε κατσούφης,

Και λίγη καλοπέραση

Θέλ΄ η ζωή ετούτη.

Σταμάτα πια να σκέφτεσαι

Μόνο να αποχτήσεις,

Όσα κι αν έχεις άνθρωπε

Σαν φύγεις θα τ΄αφήσεις.

Φοβάσαι έξω για να βγεις

Λεφτά να μην ξοδέψεις,

Το χρήμα έκανες Θεό

Σ΄αυτό έχεις πιστέψει.

Σε ‘εχει κάνει δούλο του

Το έρημο το χρήμα ,

Και να στοιβάζεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 14:49 — 5 σχόλια

Σε τεθλασμένη πορεία

Πάλι θα φυσήξει ο άνεμος

εκεί που δεν θα περιμένουμε.

Στην άγρια κάψα του Σεπτέμβρη

και του μικρού καλοκαιριού!

Θα δροσίσει τις ψυχές

που λιγωμένες καίγονται.

Κι ύστερα, τα πλοία θα δέσουν στα λιμάνια

σβήνοντας πίσω τις γραμμές, που άφησαν.

Και σύ, σε πορεία τεθλασμένη

τυφλή και κουρσεμένη,

πάντα,

θ` αναζητάς την έξοδο απ` τον ίσιο διάδρομο

που βαδίζεις, χρόνια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 12:48 — 4 σχόλια

ΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ...

Μια Κυριακή σαν τόσες άλλες,

Μια Κυριακή μες τη σιωπή

Και της αγάπης σου οι ψιχάλες,

Ποτέ δεν έγινα βροχή!...

Μια Κυριακή που με βαραίνει,

…θα φύγει γρήγορα κι αυτή,

Στη θύμησή σου ξαποσταίνει

Και στην απόλυτη σιγή!

Σκελετωμένη η ελπίδα,

Κοντά μου έρχεται ξανά,

Μες τη δική σου τη σελίδα

Και συμπληρώνει τα κενά!

Κλείνω τα μάτια κι ανασαίνω,

Θεέ μου, τι μέρα πια κι αυτή…

Δεν έχω κάτι να προσμένω…

μα...θα'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 6 σχόλια

Για τις μετανάστριες

Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2008

12:06:58 πμ

Για τις μετανάστριες

Ραγίζει πέτρες και βουνά

Σαν τρέχει αυτό το δάκρυ,

Την ώρα τ’ αποχωρισμού

Στου λιμανιού την άκρη.

Να κλαίει να οδύρεται

Η μάνα πικραμένη,

Γιατί της φεύγουν τα παιδιά

Και πίσω μόνη μένει.

Με μια βαλίτσα όνειρα

Να φεύγουνε τα νιάτα,

Ταξίδι για το άγνωστο

Θα πάρουνε την στράτα.

Άλλοι τραβούν για Αμερική

Άλλοι για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:38 — 1 σχόλιο

Πόνεσα πολύ

Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2008

9:46:18 μμ

Πόνεσα πολύ

Στ΄όνομα σου έπινα νερό

Μ’ εσύ μ’ είχες προδώσει,

Την πιο μεγάλη μαχαιριά

Στα στήθη μου ΄χεις δώσει.

Αίμα έσταζε η πληγή

Που εφτασε στο χώμα,

Μα να την δέσει μπόρεσε

Μια άλλη νοσοκόμα.

R

Νοσοκόμα της καρδιάς μου

Έλα μες στην αγκαλιά μου,

Δώσε μου φιλιά και χάδια

Να μου διώξεις τα σκοτάδια.

Άλλη αγάπη βρήκα πια

Κι άντε στα κομάτια,

Να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:37 — 1 σχόλιο

Έλα αγάπη μου

Τρίτη, 28 Οκτωβρίου 2008

10:57:56 μμ

Έλα αγάπη μου

Πως κάποιαν άλλη αγαπάς

Χθες με πληροφορήσαν ,

Και την καρδούλα μου στα δυο

Αμέσω την χωρίσαν.

Αχ η ζήλια θα με φάει

Και στον Άδη θα με πάει.

Σαν λύκος που τα πρόβατα

Με λύσσα τα ξεσχίζει,

Έτσι αυτή η ζήλια μου

Τα στήθη μου τα σχίζει.

Έρχεται σαν το φάντασμα

Που βγαίνει στο σκοτάδι,

Μου τυρρανάει το μυαλό

Συνέχεια πρωί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:35 — 1 σχόλιο

Ο σκορπιός

Friday, 24 October 2008

11:20:22 PM

Ο σκορπιός

Ήρθε ο μήνας του σκορπιού

Το πιο ωραίο ζώδιο,

Που εις την κάθε μια πληγή

Αυτός είναι ιώδιο.

Λέν΄ είναι εκδικητικοί

Μα είναι αισθηματίες,

Κρίβουν τον πόνο τους βαθειά

Και δεν δίνουν αιτίες.

Είναι πιστοί και σταθεροί

Σε ότι αγαπάνε,

Αλλά σαν τους πληγώσουνε

Δύσκολα το ξεχνάνε.

Όπως και όλοι άλλωστε

Έχουν και τα κακά τους,

Μα πιο πολλά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:32 — 1 σχόλιο

Αυγερινός

Παρασκευή, 19 Σεπτεμβρίου 2008

9:53

Αυγερινός

¨Ηρθε σαν τον Αυγερινό

Πλάι μου να καθίσει,

Το μαύρο το σκοτάδι μου

Λιγάκι να φωτίσει.

Η νύχτα είχε πανσέληνο

Σαν ήρθε να με πάρει,

Μαζί πετάξαμε ψηλά

Φτάσαμε στο φεγγάρι.

Ρόδισε η Ανατολή

Χαρα ένιωσε η καρδιά μου

Και να πετάξομε μαζί

Άνοιξα τα φτερά μου .

Και τα φτερά που μού δωσε

Μην μου τα πάρεις πίσω,

Άσε με λίγο βρε ζωή

Και εγώ να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:32 — 1 σχόλιο

Πόση να κάνω υπομονή

Τρίτη, 14 Οκτωβρίου 2008

9:52:22 PM

Πόση να κάνω υπομονή

Πόση να κάνω υπομονή

Θεέ μου σε ρωτάω,

Φωτιά καίει στα στήθια μου

Ολημερίς πονάω.

Πυρακτωμένα σίδερα

Καίνε τα σωθηκά μου,

Μοιάζουν βελόνια που τρυπούν

Την δόλια την καρδιά μου

Έρωτα μου έρωτα μου

Βασανάκι της καρδιάς μου,

Πόσο και αυτή ν΄αντέξει

Αχ με σένα που ‘χει μπλέξει.

. Δεν ξέρω φταίω, εσύ φταις

Η φταίει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:28 — 1 σχόλιο

ΔΕ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΩ, ΔΕ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ

Φύγε λοιπόν, μη με ρωτάς

τάχα τι στράβωσε με μας,

μη το κουράζουμε το θέμα

ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέρμα...

φύγε λοιπόν, μη με ρωτάς

μη το κουράζουμε το θέμα.

Είμαι απών, τι κι αν μιλάς,

τσάμπα το χρόνο σπαταλάς...

ας το αφήσουμε πονάει,

τώρα η ζωή γι' άλλα με πάει!

Είμαι απών, τι κι άν μιλάς,

ας το αφήσουμε πονάει.

Δε σου χρωστώ, δε μου χρωστάς,

ήσουνα ΄Ερωτας φονιάς,

καλά όσα ζήσαμε, πες μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 8 Νοέμβριος 2008 στις 13:00 — 3 σχόλια

Ενδόμυχη συνεύρεση....

Μη χρησιμοποιείς

το άγγιγμα που σου

εμπιστεύθηκα,

στις άπιαστες στιγμές

που φθάσαμε

και φθάνουμε κάθε στιγμή,

όποτε η συνεύρεση

πραγματοποιείται ενδόμυχα,

και είσαι σίγουρη

πώς είμαι κοντά σου..

Μπορεί να μην πιστεύεις

σε εμένα πάντα

και κάποιες φορές

να βρίσκεσαι ένα βήμα

πρίν το τέλος,

και τότε μάταια μπαίνουμε

σε ένα πόνο βαθύ,

χωρίς να υπάρχει κάτι

να πιαστούμε

και να μας σώσει,

εκείνη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την santana στις 7 Νοέμβριος 2008 στις 10:34 — 4 σχόλια

Δώσε μου φτερά να πετάξω

Για σένα είναι λίγο, για μένα πολύ

να μου χαρίσεις ένα σου φιλί

εύκολα γεμίζεις κάθε μου κενό

και νιώθω να φτάνω ως τον ουρανό

Δώσε μου φτερά ψηλά να πετάξω

το όνομά σου μ’ αστέρια να φτιάξω

να γράψω σε δύση κι ανατολή

ότι σ’ αγαπάω, μωρό μου, πολύ

Για σένα είναι ήλιος, για μένα είσαι εσύ

ποτέ δεν σβήνεις και πάντα είσαι εκεί

τη μέρα σε βλέπω το βράδυ σε χάνω

σε θέλω πολύ κι όμως δεν σε πιάνω

Δώσε μου φτερά ψηλά να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 6 Νοέμβριος 2008 στις 22:34 — 6 σχόλια

Στης σκέψης σου τα μονοπάτια

Στης σκέψης σου τα μονοπάτια

Μπαίνω διαβαίνω τριγυρνώ

Και με κλειστά πάντα τα μάτια

Απ’την ανάσα σου ριγώ

Μπαίνω κρυφά στα όνειρά σου

Κι όλο σαλπάρω μακριά

Ψάχνω να βρω τον έρωτά σου

Να τον χωρέσω στην καρδιά

Στης φαντασίας μου το δρόμο

να ταξιδεύω προσπαθώ

με την αγάπη μου στον ώμο

κι ' ενα γινάτι σου κρυφό

Στης σκέψης σου τα μονοπάτια

Τρέχω τα βράδια να κρυφτώ

Στου παραδείσου τα παλάτια

Λίγη ελπίδα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Νοέμβριος 2008 στις 22:30 — 6 σχόλια

Δεν ειμαι πια στην αφασια

Ξυπνησα αγυρτες !

απο τα μουχλιασμενα ξεροκομματα που πετατε...

κατουρω την αισθητικη σας

πετωντας την τηλεοραση μου-σας

απο τον πεμπτο....στον ακαλυπτο

Διπλα μου επιβιωνουν με την ψυχη στα δοντια

ετοιμοι να την πουλησουν μασημενη

αγροτες , καθηγητες , υπαλληλοι

σπρωχνοντας τα παιδια τους στις δικες σας αυλες

για ενα καλυτερο αυριο...το δικο σας κουμασια...

Επαιτες επιδοτησεων με πλησιαζουν

μα εγω ενα βοσκο κοιτω αναμεσα τους

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 6 Νοέμβριος 2008 στις 14:00 — 8 σχόλια

Αστάθεια με ακυβερνησία του μυαλού...

Μέ ένα σου βλέμμα που
δεν γνωρίζει τέλος και αρχή,
σε μάγεψα και
ύστερα με υπνώτισες …

Αν ήξερες που θα
καταλήξει η αίσθηση αυτή,
δεν θα έμπαινες στην
διαδικασία να με
απειλείς, μήπως και έτσι
έρθεις πιο κοντά μου…

Είμαστε συνειδητά ταυτισμένοι,
μα η απρόσμενη
αστάθεια με ακυβερνησία
του μυαλού, παίρνει
απρόβλεπτη κατεύθυνση
και ταπεινώνει την επαφή μας.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 6 Νοέμβριος 2008 στις 11:14 — 4 σχόλια

Υπάρχεις...

Δεν βρίσκεσαι τώρα παρά
μέσα στις μνήμες
και σ' όσες μου 'διναν χαρά
αγάπης ρίμες.

Μέσα στα αναμνηστικά,
στις μελωδίες,
σε γράμματα ερωτικά,
σ' ολονυχτίες.

Υπάρχεις μες την πεθυμιά,
στα όνειρά μου
και στης ψυχής την ερημιά
στο ξύπνημά μου.

Κι ύστερα μες τις σιωπές,
στα μάτια μπόρα
και στης καρδιάς τις εγκοπές
στο χθες και τώρα.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 6 Νοέμβριος 2008 στις 2:30 — 6 σχόλια

Φεύγω

Δίχως φωτιά καπνός δε βγαίνει

καρδιά δε ζει χωρίς καημό

στεγνά τα μάτια αν δεν δακρύσουν

ποτέ δε βλέπουν λυτρωμό.

Δεν με πειράζει που σ' έχω χάσει

και να με σκέφτεσαι έπαψες

αλλά με νοιάζει που μ' ένα φεύγω

πού 'ταν σαν φλόγα με έκαψες.

Δίχως φωτιά δεν έχει στάχτη

επιστροφή χωρίς φυγή

χωρίς το φεύγω που μού πες μ' άχτι

τώρα δεν θά 'σουνα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 23:30 — 6 σχόλια

Χωρίς δύναμη διαφυγής

Κλείσε τις αισθητήριες πύλες
του ανέραστου ένστικτου
και αισθάνσου την απόλυτη
ηρεμία, να είμαστε ενωμένοι
σε αδιάσπαστο κλοιό,
χωρίς να έχεις την παραμικρή
δύναμη διαφυγής...

Τότε θα νιώσεις την
έκτη αίσθηση που σου
εμπιστεύτηκα, και ο έλεγχος
του νου μας, θα πρέπει να μπει
στο περιθώριο και να είμαστε
μόνοι, πιασμένοι με το κενό.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 14:30 — 4 σχόλια