Ξυπνάει επιτέλους η Άνοιξη
από είκοσι μήνες βαρύ Χειμώνα.
Δεν μου δωσες ποτέ σου Κάλυψη
κι ας σε είχα Μέσα μου Κορόνα.
Μετανιώνω κι εσένα Συγχωρώ,
που σημαίνει σ᾽ αφήνω Χώρο!
Κοιτάω Μπροστά και Προχωρώ
στον καινούργιο μου τον Ρόλο.
Πηγαίνω με πληγωμένη την Λαλιά
Δάσκαλοι τ᾽ αμέτρητα μου Λάθη
με Φόρτισαν με Δίδαξαν πολλά
Φρενάρανε τα μύρια μου τα Πάθη.
Ήταν οι Καιροί μου Δύσκολοι,
οι Φόβοι, μου ᾽κανανε… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 12 Ιούλιος 2009 στις 20:00 —
5 σχόλια
Μονος....ξανά και ξανά..... Εξόριστος,λησμονημένος απ την πλάση....με μια ψυχή αρχαία,ρημαγμένη.....
Ξέφτισε ο ήλιος.....ένας αγέρας γερασμένος,ίδιος,πάντα ίδιος....
Μέδουσα μοναξιά στο τρύπιο δέρμα αγκιστρωμένη,αιώνιο απολίθωμα θλίψης και σπαραγμού.......
Ήταν τότε,εκείνα τα αγρια εφηβικά χρονια,με ένα ξεφτισμένο τζιν κι ένα πουκάμισο ανοιχτό,οδηγούσα τη μηχανή με φώτα σβηστά και ταχύτητα περιπολίας,σε σκοτεινούς ερημικούς δρόμους,σαν…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 12 Ιούλιος 2009 στις 17:30 —
6 σχόλια
Είσαι πάνω απ' τις αισθήσεις,
τις Αρχές, τις πεποιθήσεις,
είσαι η Ζωή!
Στη ματιά σου μέσα σβήνω,
στο άγγιγμά σου όλα τα δίνω,
δε ρωτώ γιατί...
η καρδιά όταν μιλάει,
σταματά η λογική.
Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή,
είσαι του Είναι μου η μόνη Αποδοχή!
Είσαι η μοίρα, το γραμμένο,
της ζωής μου πεπρωμένο,
είσαι η Στιγμή.
Παραδίνομαι σου λέω
και το χθες όλο το καίω
για ένα σου φιλί.
Στην αγάπη δε… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Ιούλιος 2009 στις 13:00 —
4 σχόλια
Μέσα σε κύκλους
ανάδρομης κίνησης,
σε αέναους κύκλους
μέσα,
παραφυλάς
Πεθυμιά μου;
Όνειρό μου,
ή Εσύ.
Κοίταξέ με.
Κοίτα με.
Κάρφωσε
τα μάτια σου
μέσα
στα δικά μου.
Και τώρα,
αυτοστιγμεί,
χωρίς περι-στροφές,
αποτράβηξε
τα Πάμψυχα,
Παμφάγα
για μένα
Λόγια σου,
που εμμένουν.
Εκείνα
που Στιλέτο,
προσηλωμένα
μπαινοβγαίνουν
μέσα
στον…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 12 Ιούλιος 2009 στις 0:30 —
7 σχόλια
Σιώπησαν τα χείλη σου
σε ένα βαθύ σκοτάδι,
που με έσυρε το παρελθόν
να ζητώ τα μάτια σου
να με κρατήσουν, για
τελευταία φορά,
τώρα που η ψυχή μου
πετάει ψηλά και αγκαλιάζει
τα αστέρια…
Ήρθες έτσι αναπάντεχα
μέσα στην ζωή μου,
να μεθύσεις το όνειρο,
που γεννήθηκε με τον
ερχομό σου, αφού
εγώ δεν είχα άλλη
διέξοδο και ελπίδα.
Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Ιούλιος 2009 στις 16:53 —
5 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 10 Ιούλιος 2009 στις 19:41 —
2 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 10 Ιούλιος 2009 στις 19:40 —
2 σχόλια
ΚΡΕΤΣΕΝΤΟ
Ψεύτικα τραγούδια,
ψεύτικα αγγελούδια,
ψεύτικα χαμόγελα,
όλα τους ανώφελα.
Μες τα σκοτάδια βυθίζομαι,
πάλι και απελπίζομαι,
λένε παραλογίζομαι,
μα δεν το θέλω ορκίζομαι.
Ψεύτικα λουλούδια,
ψεύτικα κοπελούδια,
ψεύτικος κι ο έρωτας,
του ονείρου έμπορας.
Από τους καπνούς ζαλίζομαι,
στη μέση και χωρίζομαι,
γιατί τα συλλογίζομαι,
και δεν εκπολιτίζομαι.
+ 9/7/09
παντελής
Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 9 Ιούλιος 2009 στις 21:18 —
4 σχόλια
Μπήκες κρυφά στον ύπνο μου
μου έκλεψες την ανάσα,
μπήκες βροχή στον κήπο μου
μπήκες βροχή στο σπίτι.
Μου ξέπλυνες τα όνειρα
μου στέγνωσες την δίψα,
τον πυρετό μου δρόσισες
μου έπνιξες τον πόνο.
Με βύθισες στον ώμο σου
σαν το κλειδί στην πόρτα,
μου 'στρωσες φύλλα της μυρτιάς
με όλα της τα άνθη
μου κέντησες τα μάτια μου
με τα δικά σου λόγια,
την σκέψη σου έκανες ρυθμό,
ηχόχρωμα απαλό για να με…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 9 Ιούλιος 2009 στις 20:00 —
7 σχόλια
Μες τη ζωή μου έχει πέσει κεραυνός!
΄Ηρθε η αγάπη και μου άλλαξε πορεία.
Μέρα και νύχτα στο κορμί μου ένας σεισμός
και το μυαλό μου το τρελαίνει η αγωνία.
Μες τη καρδιά μου μία νέα ταραχή,
μία ανείπωτη χαρά και ανησυχία...
είσαι στ' αλήθεια της ζωής μου κάποια αρχή;
ή μήπως είσαι, άλλη μία παρωδία;
Μες το μυαλό μου βιβλική καταστροφή,
με κατακλύζουν και με πνίγουν χίλιες σκέψεις.
΄Ομως το θέλω, το μπορώ και είμαι εκεί...
στην ξαστεριά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 9 Ιούλιος 2009 στις 10:30 —
6 σχόλια
Άγονο το χωράφι, είναι χέρσο,
αδιαπέραστο, δεν θα μπορέσω
μέσα να μπω.
Μια ερημιά το 'χει καλύψει
κι ολόγυρα κοιτά με θλίψη,
βλέμμα θαμπό.
Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα
κι απ' άκρη σ' άκρη γέμιζε με χρώμα,
ανθούς, καρπό,
δεν είν' εδώ να το σκαλίσει,
-ξερό- το χώμα να δροσίσει,
είναι απών.
Αυλάκια σκαλισμένα με μεράκι,
καθάριο απ' τη στέρνα το νεράκι
πια δεν κυλά.
Και η ψυχή δεν γαληνεύει,
καθώς…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 8 Ιούλιος 2009 στις 10:00 —
10 σχόλια
Χθες σε συνέλαβα
να μ'ερευνάς
μέσα από αυτή
τη θάλασσα
απρόσωπων προσώπων
που ο ίδιος
θεμελίωσες.
Σε είδα χθες
μέσα στο πρω'ι'νό
ανταύγεια ήπια
συγκρατημένη,
να με ατενίζεις
από πάνω σου,
με μιά λαχτάρα
άφατη
να σε ορθώνει,
ζωή να δίνει
στις κινήσεις σου
τις καθημερινές,
τις ασχολίες σου
να χρωματίζει
απαντοχής χαλάρωση.
Με την λαχτάρα
να πονάει
σαν…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 7 Ιούλιος 2009 στις 21:30 —
7 σχόλια
Θέλω να κλέψω τη σιωπή των χειλιών σου,
λίγη απ’τη γλύκα των καφτών των φιλιών σου.
Στη μόναξιά μου κάθε νύχτα να μιλώ
τις αναμνήσεις από σένα ν’ αγαπώ .. .
R : Παράφορα σε ονειρεύομαι
στη σκέψη σου μόνο τρελαίνομαι!
Την ερημιά σου ερωτεύομαι
στη ξενιτιά μου να πορεύομαι.
Θέλω να κλέψω την αφή των χεριών σου
λίγο απ’ το φως των χλωμών άστεριών σου.
Το χάδι σου στα βράδια τα ερημικά
μπάλσαμο να 'ναι στης ψυχής τη…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Ιούλιος 2009 στις 20:30 —
7 σχόλια
'
=================================
Πέρασμα κάνω γρήγορο
για χάρη του Πασχάλη,
του φίλου μου που έγραψε
γι' αυτήν την παραζάλη..
Αφού μελέτησε καλά
"Το δώρο της κουμπάρας",
θυμήθηκε πως βρέθηκε
στην κόψη της χατζάρας..
Το πάθημά του θέλησε
να το δημοσιεύσει,
στην όμορφη γωνία μας
να ονειροταξιδεύψει..
=================================
Το ποίημα του Πασχάλη (αυτούσιο)
Όταν ακούω να μου…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 6 Ιούλιος 2009 στις 20:30 —
12 σχόλια
Πες μου
σε πιο τέταρτο
κατά τη διαδοχή
της μέρας και
της νύχτας,
μπορείς να με
χωρέσεις,
να με συμπεριλάβεις
στην ζωή σου.
Να το χα'ι'δέψω
χάδι φονικό,
για να το
ξεριζώσω
από το διάστημα
των είκοσι τεσσάρων
ωρών μου,
να το ξεβράσω
από μέσα μου.
Αθώα
να το αγκαλιάσω,
όσο ο Στραγγαλιστής
το θύμα
στον βωμό
της αγχόνης.
Αθώα
όσο ο Δήμιος
τον…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 5 Ιούλιος 2009 στις 21:30 —
5 σχόλια
Για τα χαμένα όνειρα μου
πονάει τώρα η καρδιά μου,
για την χαμένη την αγάπη
στα μάτια τρέχει ένα δάκρυ.
Έπαψα πλέον να σε βλέπω
δε σε αγγίζω και πονώ,
σβήστηκε ο δρόμος της ζωής μου
κι έγινε ολάκερο βουνό.
Θα το ανέβω και θα ψάξω
με πίστη ότι θα σε βρω,
και τότε σ’ όλους θα φωνάξω
πόσο πολύ σε αγαπώ.
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιούλιος 2009 στις 16:12 —
5 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 5 Ιούλιος 2009 στις 6:36 —
Χωρίς σχόλια
Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 5 Ιούλιος 2009 στις 6:24 —
2 σχόλια
Και όσο
περνάει
ο Καιρός,
Μαθαίνεις
την λεπτή
Διαφορά,
μεταξύ,
του
να κρατάς ένα Χέρι,
και του
να δεσμευτείς
με μια Ψυχή.
Έτσι,
Μαθαίνεις ο,τι
Αγάπη
δεν σημαίνει
Στήριγμα
και η Παρέα,
όχι πάντα......
Ασφάλεια.
Και αρχίζεις
να καταλαβαίνεις
ο,τι τα Φιλιά
δεν είναι
Συμβόλαια,
ούτε
τα Δώρα
.....Υποσχέσεις.
Και ξεκινάς
ν᾽…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 4 Ιούλιος 2009 στις 3:30 —
6 σχόλια
Το καλοκαίρι που υποσχέθηκα να σου φέρω
το ξέχασα στην τσέπη του μπουφάν μου .
Μη μου θυμώσεις γι αυτό .
Φταίει η αλμύρα που κρατάω στα μάτια μου .
Έτσι ξεχνώ καμιά φορά τις διαδρομές μου .
Όμως σήμερα βγήκα νωρίς
να μαζέψω κοχύλια από την άσφαλτο .
Ύστερα θέλησα να κάνω μια βουτιά
στη σιωπή που κρύβει
το συνωστισμένο τσιμέντο του κόσμου μου .
Δεν δροσίστηκα .
Κι εσύ που έχεις αφήσει
κόκκινες πατημασιές στην άμμο
έτσι για να σε…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 3 Ιούλιος 2009 στις 16:17 —
3 σχόλια