Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το καλοκαίρι που υποσχέθηκα να σου φέρω
το ξέχασα στην τσέπη του μπουφάν μου .
Μη μου θυμώσεις γι αυτό .
Φταίει η αλμύρα που κρατάω στα μάτια μου .
Έτσι ξεχνώ καμιά φορά τις διαδρομές μου .
Όμως σήμερα βγήκα νωρίς
να μαζέψω κοχύλια από την άσφαλτο .
Ύστερα θέλησα να κάνω μια βουτιά
στη σιωπή που κρύβει
το συνωστισμένο τσιμέντο του κόσμου μου .
Δεν δροσίστηκα .
Κι εσύ που έχεις αφήσει
κόκκινες πατημασιές στην άμμο
έτσι για να σε θυμάται η θάλασσα
αναπνέεις ακόμα από τις αναμνήσεις
που σου φέρνει ο άνεμος .
Μη μου πεις πως δεν τηρώ τις υποσχέσεις μου .
Είναι που τέλειωσαν και τα κοχύλια
στην άσφαλτο .
Αλλά κάπως έτσι μάθαμε να ζούμε .
Με τον ιδρώτα να κυλάει στην καρδιά
Είναι που τα σπίτια μας ψήλωσαν πολύ
και άλλαξαν χρώμα .
Εγώ φοβόμουν όμως τα ύψη και το γκρίζο .
Είναι και που οι άνθρωποι
μάθανε να μιλάνε μία μόνο γλώσσα .
Κι εγώ είχα αλήθεια τόσες άλλες λέξεις να πω .
Έτσι όλα αυτά γίναν η αλμύρα
που κρατάω στα μάτια μου .
Καταλαβαίνεις τώρα ;
Καμιά φορά αν χρειαστεί
λέω την ανάγκη μου , αφηρημάδα .
Ξέχνα τα όλα .
Μπες μόνο μέσα μη βραχείς .
Πες ότι φταίω εγώ
μα η μπόρα που θα έρθει δεν είναι καλοκαιρινή
και θα κρατήσει .

Προβολές: 11

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Έλλη στις 3 Ιούλιος 2009 στις 16:50: Μπές μόνο μέσα μη βραχείς

μα η μπόρα που θα έρθει δεν είναι καλοκαιρινή
και θα κρατήσει .
Καλό ΣΚ