Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Ανοιχτη Επιστολη Του Νικολα Ασιμου

Το γράμμα αυτό το έστειλε ο Νικόλας Άσιμος στο μέσα μαζικής ενημέρωσης λίγο καιρό πριν την αυτοκτονία του........κυκλοφορούσε από χέρι σε χέρι το 94 στη Θεσσαλονίκη

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ

Μήνυμα προς όλους, για όλα.

Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.

Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.

Magic theater fur fur

Το μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 23:57 — 7 σχόλια

Του Νεκρου

Ειμαι νεκρος αγέννητος

με εχουν φυλαγμενο

μεσα σε μητρα ξυλινη

και σπερμα τσιμεντενιο

Τη συλληψη μου κρεμασαν

σε τοιχο με κορνιζα

ομφαλιο μου εχουνε

καλωδιο με μίζα

Μες το κεφαλι μου ΄βαλαν

ένα πεταλι γκαζι

και στη δεξιά πατουσα μου

μιά ταπα να μ΄ αδειαζει

Αντι για θεση εμβρυικη

αναπαυση με εχουν

αλλα χτυπαω προσοχη

σαν ερχονται με βλεπουν

Μου εχουνε μία ζωη

με χρόνια καριερα

εγω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 23:53 — 8 σχόλια

''Παρθεναγωγείο Θεών΄΄

Σ΄ενα υπογειο ρετιρέ θα παω για να μεινω

να φτιαξω ονειροτεκέ μεσα του να θαφτώ

κι οταν θα γινω διάολος-την παρθενιά σαν χάσω

σε ''Παρθεναγωγείο Θεών΄΄ θα παω να αγιάσω

Ενα γεματο τίποτα και ενα αδειο όλα

γυρνανε σαν τον κυκλωπα και ΄γω ειμ΄ο ΄΄κανεις''

δύο κορμια σε μια ψυχη, την κοβουν τη μοιραζουν

μα δεν καταλαβα ποτε πως και τα δυό σου μοιαζουν

Αφραγκος παλι ο καημος δακρυα μου ζηταει

μα ΄ναι η σκιά μου απο φως και το κορμι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 23:51 — 6 σχόλια

αδειο μου ξημέρωμα

Κουβαλάω τα βήματα σου
Στ ΄ αδειο μου ξημέρωμα
Το κορμί μου , τη σκια σου
… λιγο να σε ένιωθα

Πες καμιά λεξη ρε σιωπή
Μονάχοι μας
Μείναμε και τούτη τη βραδιά
Πεφτουν οι λέξεις σαν βροχή
Επάνω μας
Και ΄μεις δεν βγάζουμε μιλιά

Στεκομαι πριν αλητέψω
Και καπνίζω λογια σου
Το κορμι μου να γιατρέψω
.. μα δεν εχω που να τρέξω

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 23:44 — 9 σχόλια

Κλεψύδρα

Ο χρόνος τη ζωή μου κυβερνάει

τσιγάρο καίει επάνω μου αναμένo

κάθε στιγμή που σβήνει με πονάει

μια ακόμη ανατολή σαν περιμένω

Χρυσά και κόκκινα κομμάτια πεταμένα

κολάζ που σκάρωσαν βαθιά μες το μυαλό

σκοτάδια άγρια και όνειρα λιωμένα

χορεύουνε οι δαίμονες επάνω στο γιαλό

Απλώνει ο ιστός με μυρωδιές και χρώμα

αραχνοΰφαντες σκιές ξεμείναν απ το χθες

πατημασιές τυπώθηκαν άσκοπα στο χώμα

πέρα τραβώντας στα βαθιά μαζί με δυο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 20:49 — 10 σχόλια

ΑΝΤΡΑΣ ΓΝΗΣΙΟΣ

Εγω ειμαι αντρας γνησιος

και σερνικο της πιατσας

εγω δεν ειμαι κουνενες

ουτε σκυλακι ρατσας

για αλλαξε το υφος σου

τα λογια σου για μετρα

κοντα μου θασαι σοβαρη

κοψε τα σουρτα φερτα

------------------------------

Γεννηθηκα μεγαλωσα

στον πειραια κυρα μου

και προσεξε πως φαιρεσαι

αν θες νασαι κοντα μου

εγω ειμαι αντρας γνησιος

και οχι κουτσαβακι

με σκουλαρικι στο αυτι

στη μυτη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 17:59 — 5 σχόλια

ωχ! ωχ! Ωχ!

Μου ΄δωσαν στενή ψυχή – και οστά διάολου

Φάτσα του θεούλη και - ψόφιες χαραυγές

Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου

Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει τις γιορτές .ωχ! ωχ! Ωχ!

Μια σταλιά μου έδωσαν - για να ξεδιψάσω

Ποιήματα να φτύνω και - σώμα με καρφιά

Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου

Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει την ομορφιά .ωχ! ωχ! Ωχ!

Μου ΄δωσε η φάρα μου - ρούχα με αγκάθια

Ουρανό μικρούλι και – χρώματος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 15:10 — 8 σχόλια

Άκου τα νεα

Στο μεταξύ μας παιχνίδι
τους όρους τους βάζω ΕΓΩ.
Πρώτο πληθυντικό και παρόμοια
πράσινα άλογα,καλπάζουν
μόνο στην φαντασία σου.
Άκου τα νεα μωρό μου.
Τα εκ γεννετής ένστικτα
δεν χαιδεύουν,γρατζουνάνε.
Κινούνται βαθιά.
Απογειώνοντα περήφανα .

Προστέθηκε από τον/την Χρυσαλίδα στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 14:37 — 10 σχόλια

Η ΠΕΡΔΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΔΙΚΟΠΟΥΛΑ ΤΗΣ

Η ΠΕΡΔΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΔΙΚΟΠΟΥΛΑ

Η πέρδικα αγαπά όλα τα περδικόπουλα της,

και τα σκεπάζει κάτω από τα πούπουλα της,

όταν πιάνει η βροχούλα,

στου κάμπου τη ραχούλα.

Η πέρδικα αγαπά όλα τα περδικόπουλα της,

σα τη κάθε καλή μάνα τα παιδιά της,

όχι γιατί έτσι πρέπει,

μήτε επειδή ο Θεός βλέπει.

Η πέρδικα αγαπά όλα τα περδικόπουλα της,

δεν στρέφει αλλού τα μάτια τα δειλά της,

όποτε ακούει τουφέκι,

τα κρύβει μόνο σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 8 Οκτώβριος 2009 στις 13:14 — 11 σχόλια

ζντουπ !

Κραυγή ,κραυγή σε μάζεψα
Για να σε φτιάξω λέξη
Αλλα δεν μπόρεσα ποτέ
Ποτέ να σου την πω
Από τα χείλη μου να βγει
Το γαμημένο σ΄ αγαπώ

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 23:07 — 9 σχόλια

αντε στο διαολο κι αντιο σου ....μαμα

τα σκιάχτρα πάνω απο την πολη μου πετάνε

κι αφήνουν πισω κατι μαυρες ιαχές

και ΄συ ρε Μανα ολο μου λες ''να τους κοιτάζεις

αν θελεις γιε μου να προκοψεις σαν χαφιές'

μα οταν τα βλέπω να πετανε ζηλεύω

μες τη σιωπή μοιάζουνε με ζητωκραυγή

κλέβουν αερα, με κοιτάνε και μου λενε

''μαζι μας ελα, αντε καψε το κορμί'

ψηλώνει η πόλη και τα τείχη μεγαλώνουν

''εμπρος χαφιέδες μου ας πιάσουμε δουλεια''

φωνάζεις Μανα, μα εγω ενα σου…

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:56 — 8 σχόλια

΄΄ Γιουπι-Για ,καριόλη Γιουπι-Για’’

Όταν ξυπνάνε οι καημοί , κοιμούνται τα τσιγάρα

Και βλέπουν όνειρα μικρά σαν τζούρες πεταχτές

Άλλα είναι ζεμπεκικα και άλλα πριν το γάλα

Και άλλα που ήταν έτοιμα ν΄ ανάψουν από χθες

Όταν πλαγιάζει ο ουρανός , οι Άγιοι κοιμούνται

Και τρέχουνε να γίνουνε άνθρωποι και αυτοί

Μήπως τις αμαρτίες τους μπορέσουν να χαρούνε

Πριν να ξυπνήσουν μάγκα μου , Διαόλοι και Θεοί

Όταν κοιμάται ο θάνατος, χορεύει η ψυχή μου

Και αναπνέει τα γέλια της όλο πιο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:51 — 8 σχόλια

Σου έχω έτοιμες γουλιές

Σου έχω έτοιμες γουλιές

Να πιεις κάτι απο μένα

Και κανα δυό μικρές ζωές

Που ΄χα στα πεταμένα

Σκοτάδι φρέσκο στη γωνιά

Τη πιάτσα σου να κανείς

Και τρύπια σάλτα του κιλού

Τον ουρανό να φτάνεις

Σκέτη ψυχή χωρίς κορμί

Απόψε θα σου δώσω

Να σε λερώσω μάγκα μου

Μαζί σου να με σώσω

Σαν αεράκι του καιρού

Τρέχω μες τις πλατειές

Και σε κερνώ μ΄ανασες μου

Κάτι δεκαετίες

Μισή αμαρτία η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:50 — 8 σχόλια

Και μια ανάσα γαμημένη

Μια τρύπα κουβαλώ
Να΄χω κάπου να κρυφτώ
Και μια ανάσα γαμημένη
Που όλο εκείνη πρώτη μπαίνει

΄΄Μάζεψα΄΄ απ΄τους Θεούς
κάτι άφραγκους χρησμούς
Και μια ανάσα γαμημένη
Που κι αυτή είναι κλεμμένη

Μέσα μου έχω μια ντροπή
Που με πνιγεί απ΄το πρωί
Και μια ανάσα γαμημένη
Που όλο τον αέρα παίρνει

Έχω μέσα στο μυαλό
Βάσανα με το σωρό
Και μια ανάσα γαμημένη
Που τσιγάρο περιμένει

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:49 — 8 σχόλια

Βρισιές αγίων ,δεν θ' ακούσεις ποτέ

Βρισιές αγίων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Σε ζαρωμένες ,φιάλες τις ρίχνουν

Αρχίζουν πάντα με τη λέξη ΄΄Θεέ’’

Και με το διάολο παρέα τις πίνουν

Βρισιές τσιγάρων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Γιατί οι ανάσες… αυτό μόνο λένε

‘’πίσω γυρνά στο στόμα… καπνέ ‘’

κι όλες τις άλλες τους τις λέξεις τους καίνε

Βρισιές των σκλάβων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Γιατί δεν έχουν, λέξεις να πούνε

Τ΄ αφεντικά τους κουβαλούν αγκαζέ

Και λένε μόνο… ΄΄ καλά θα τα πούμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:48 — 6 σχόλια

για μια μπριζολα

Κατσαμε σε ενα restaurant ενα μεσημερι

παραγγειλες σαλατα και 'γω μια μπριζολα

καθως πεινασμενος περιμενα σου επιασα το χερι

μου ειπες πως η σχεση μας δεν θα τα καταφερει

εφυγες με βημα γοργο και ανοιξες την πορτα.

Δεν ξερω αν περιμενες να τρεξω εγω ξοπισω

δεν ξερω αν επρεπε ποτε, ποτε να μην σ’ αφησω

μα σαν η σερβιτορα σερβιρε την ζουμερη μπριζολα

για μια στιγμη μαγευτηκα και τα ξεχασα ολα.

Δεν θελω στην ζωη μου

αλλη Λενα Μαρια η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 19:00 — 11 σχόλια

Ιδρωμένο blues

Μεταξύ ζάλης και μέθης
περιπλανιέμαι ξυπόλητη.
Με του δειλινού τις πνοές ερωτοτροπώ.
Στου γκρίζου ουρανού τις χαραμάδες
κρύβoμαι.Μην στάξω και βραχείς.
Ζεστό κι υγρό πάθος.Σιρόπι κόκκινο.
Κινείται,ψιθυρίζει,εστιάζει.Στις σκέψεις
ξεθωριάζει.Στις σπίθες καίγεται.
Με ανάσες γρήγορες τον βιαστικό χρόνο
καλύπτει. Στο ιδρωμένο blues λικνίζεται.
Και νοιώθει,νοιώθει τους αναστεναγμούς σου.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 17:40 — 11 σχόλια

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑΙ

Για σενα που αγαπησα

σαν τιποτα στον κοσμο

και μ εκανες να φερομαι

σαν φορτηγο στο δρομο

που τρεχει ανεξελεγκτο

μ ακρομπαρα σπασμενα

ολου του κοσμου τα δεινα

τα επαθα για σενα

----------------------------

Για σενα ναι για σενα ναι

για σενα ναι π αγαπησα

για ενα ναι παγαπησα

με τρελανες και τσακισα

-----------------------------

Για σενα που αγαπησα

σαν ηλιο σα θεο μου

με τρελανες και μ εκανες

να χασω το μυαλο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 6:31 — 1 σχόλιο

Πορεία .

Χρόνια χιλιάδες τυπωμένα στη σκέψη

Σε ίχνη ονείρων το βλέμμα θα τρέξει

Κοινές διαδρομές κι αγωνίες στους αιώνες

Έρωτας, Ομηρος, σφαγές, Παρθενώνες.

Στο χρόνο η ύπαρξη κομμάτι ελάχιστο

Πλοίο ακυβέρνητο με πλήρωμα άριστο

Φρτώνουν αμφορείς οι τριήρεις στο Φάληρο

Πειρατής στο Αιγαίο , πολεμάς για ένα τάλιρο.

Οιδίποδας, του Ρήγα θούριος κι Αριστοφάνης

Τις Θερμοπύλες σου διαλέγεις για να πεθάνεις

Δούλος στις στοές,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 17:36 — 7 σχόλια

Μια παλια φωτογραφια

Μια παλια κοιταζω φωτογραφια
απο καποια που ηταν γιορτη
οι γονεις μου, ο θειος, τα παιδια και η θεια
και πιο διπλα η γιαγια μου ελαφρως γελαστη.

Μια παλια κοιτοντας φωτογραφια
με κανει, να ξαναζω και παλι την στιγμη εκεινη
ο θειος να μας λεει τα δικα του αστεια
και η γιαγια να του λεει πολυ να μην πινει.

Με μια παλια που κοιταζω φωτογραφια
μια ρωγμη ξανακανω στο χρονο
και μου φερνει χαρα και ευτυχια
μα συναμα και αμετρητο πονο.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 14:00 — 8 σχόλια