Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Θα αρμενίσω για την Ιθάκη, που λαχταρώ

Χωρισμού πανί θα σηκώσω

Ν’ αρμενίσω για άλλη στεριά

Ένα τέλος πρέπει να δώσω

Και τα χείλι να πουν ένα για

Στο γιαλό τον καημό μου θα ρίξω

Και της πίκρες να παν στο βυθώ

Όπως μ’ έπνιξαν κ’ εγώ θα της πνίξω

Απ’ την ψευτιά σου κι’ αυτές να σωθώ

Μακρή ταξίδι δύσκολος δρόμος, επιστροφής

θα καταφέρω να σε ξεχάσω, μην απορείς

Σαν Οδυσσέας πάνω στο κύμα, όπως μπορώ

Θα αρμενίσω για την Ιθάκη, που λαχταρώ

Πάνω σε ξέρα ίσως μα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μαυροκωστας Αντωνης (niotis) στις 16 Οκτώβριος 2009 στις 23:36 — 11 σχόλια

δακρυ

τι μου έμεινε από εσένα τώρα-

ένα δάκρυ-

καμένο κάστρο έρημο

στης μνήμης μου την άκρη

τα όνειρά μου έπεσαν-

στις πολεμίστρες-

νότες μισές στη σιωπή

λειψές ορχήστρες

μ άδειο φεγγάρι σκοτεινιά-

έφοδος και ρεσάλτο-

πάγος γυαλί απέραστο

της μοναξιάς το σμάλτο

στιγμές κρυστάλινες του χτες-

αραδιασμένες-

σε άτι ασέλωτο ξανθό

ανεβασμένες

γλυκά φαντάσματα βουτούν-

οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 16 Οκτώβριος 2009 στις 20:03 — 11 σχόλια

Τα μπλε σου μάτια ουρανέ

Τα μπλε σου μάτια ουρανέ

Σήμερα μ’αγκαλιάζουν

Και τον καιάδα σου καημέ

Αδιάφορα κοιτάζουν

Η μέρα με χαμόγελο

Αρχίζει να κυλάει

Ο έρωτας το όνειρο

Σκύβει και το φιλάει

Πόσο απλά μπορεί κανείς

Το κέφι του να φτιάξει

Τα θετικά μίας στιγμής

Όταν κανείς κοιτάξει

Τα μπλε σου μάτια ουρανέ

Ελπίδες μου χαρίζουν

Κι ό,τι με πίκρανε θεέ

Στα πέρατα σκορπίζουν

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Οκτώβριος 2009 στις 13:00 — 10 σχόλια

Μα ήταν όνειρο

Ότι αγάπησα κ’ έχω λατρέψει

Έμενα η μοίρα το έχει πέψη

Ότι ποθούσα και λαχταρούσα

στα χέρια πάντα εγώ κρατούσα

πόνος δεν μ’ άγγιξε ούτε καημός

άγνωστη λέξει ο στεναγμός

μα ήταν όνειρο γλυκιά μου αγάπη

ξύπνησα μόνος σε άδειο κρεβάτι

όλα τελιόσαν σε μια στιγμή

μες την χαρά μου ήρθαν λυγμοί

πάλι το δάκρυ μου βρέχει το στρώμα

πόσο ν’ αντέξεις καρδιά μου ακόμα

βαρύς ο πόνος μ’ έχει πετρώσει

αυτή η νύχτα δεν θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μαυροκωστας Αντωνης (niotis) στις 14 Οκτώβριος 2009 στις 19:30 — 10 σχόλια

Στην προηγουμενη ζωη μου.

Πανω σε μια υπνωση εμαθα για το παρελθον μου

και δυστυχως δεν ημουνα ιπποτης, βασιλιας, ουτε και ποιητης

δεν ημουν ουτε ασκητης να ψαχνω τον εαυτο μου

μα ενας στηγερος ημουνα πειρατης.

Τα βραδια καναμε εφοδους σε σπιτια και αρχοντικα

βιαζαμε σκοτωναμε και παιρναμε για λεια

γυναικες, οπλα, κοσμηματα και χρυσαφικα

και υστερα στη θαλασσα χανομασταν, με τα μαυρα πλοια.

Σε μια τετοια εφοδο καποτε, καψαμε μια πολη

και πηραμε για λαφυρα, χρυσο,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 14 Οκτώβριος 2009 στις 16:00 — 14 σχόλια

Στο ξωκλήσι τ' άι Λια

Στο ξωκλήσι τ' άι Λια

ανεβαίνω κάθε δείλι

και ανάβω το καντήλι.

Μόλις πάρω τ' ανηφόρι,

ένα όμορφο αγόρι

με γλυκαίνει με φιλιά

Στο ξωκλήσι τ' άι Λια

Μ'έχει πάρει αγκαλιά

όσο φτιάχνω το φιτίλι

κι ύστερα γυρνά στα χείλη.

Στο λαιμό μετά το χάδι,

αχ, μου χύνεται το λάδι

κι έχω χάσει τη λαλιά!

Μ' έχει πάρει αγκαλιά.

Μ' αγκαλιάζει πιο σφιχτά,

την εικόνα προσκυνάμε

και οι δυο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 14 Οκτώβριος 2009 στις 13:00 — 12 σχόλια

Γοργόνες στην στεριά

Αφιερωμένο στις γοργόνες που ψάρεψα,

Νίκι-Άννα(Swordfich)-Αθηνά(Πειραιώτισσα-

Κουφετούλα- Ντίνα

και σ’ όλες τις άλλες που μου ξέφυγαν,

Αίμη-Μαρία Χ.-Ελένη Ιωάννου(Ελεάνα)-

Αρτίστα –Φωτεινή (Ηώς)- και Ειρήνη (La petite

Μουσική Σταύρος Βλαχογιάννης

Στίχοι Διαμαντής Παππάς

Από μικρός στα πέλαγα γυρνώ

μ’ ένα σκαρί και τον Αυγερινό

κι όταν χτυπούσαν κύματα θεριά

χόρευα μπάλο στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 14 Οκτώβριος 2009 στις 10:32 — 7 σχόλια

Κρυφοαφιέρωση

Φύρδην-μίγδην μεγάλης δυναμικής
αδειάζουν παντού ανασφάλειες.
Ευχάριστες εκπλήξεις
όμορφες καταστάσεις
κι όταν πατήσεις το play,
-εκεί να δεις- μικροί πανικοί
να κάνουν κωλοτούμπες
κι ακροβατικά.
Επί τάπητος φυσικά

Προστέθηκε από τον/την Χρυσαλίδα στις 13 Οκτώβριος 2009 στις 14:47 — 10 σχόλια

η εκδικηση της παρθενας

Ηρθε απ' το Αμερικα

με καραβια τρενα,

γυρισε στο χωριο του για να βρει

να παντρευτει παρθενα.

Ελειπε χρονια στην ξενιτια

μοναχος του τι κριμα,

μα γυρισε παλι στο χωριο

γιοματος ουλος χρημα.

Και ετσι πολλες οι υποψηφιες

γυναικες για να παρει

μα παρθενα καμια δεν ητανε, γιατι...

ο Μητσος απ' το χωριο, πηδαγε ωσαν κριαρι!!

Μα μια λιγερη και ομορφη

καταφερε να τον ξελογιασει

και πως παρθενα ητανε

να τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 12 Οκτώβριος 2009 στις 1:11 — 9 σχόλια

Ένας κόσμος σκοτεινός...

Η 'άλλη πλευρά' μ' αποζητά απ' όταν είμουνα μωρό

πάντα με τριγυρίζανε πνεύματα και αγερικά,

για σκοτεινά παράδοξα μνήμες έχω σωρό

καλά γνωρίζω των νεκρών τα οδοιπορικά..

Τόπους ενεργειακούς, νεραϊδομονοπάτια

χωρίς να καταλάβω πως, νιώθω μές την ψυχή μου,

κοιτάζω κύμματα φωτός με σφαλισμένα μάτια

στοιχειώματα παρακαλούν να πάρουν την ευχή μου..

Έρχονται και με βρίσκουνε, συχνά μ' αποζητούνε

τα ασταθή κατάλοιπα όντων που έχουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Οκτώβριος 2009 στις 0:36 — 17 σχόλια

Φύλλος δε κουνιέται

Δε μου φταίει κανείς

Με θλίβουν τα λιπόθυμα σχέδια μου

Δεν ξέρω τι βλέπουν

Ψάχνουν γι’ άλλοθι

Σε λογικές επιλογές.

Δεν βλέπω μπροστά

Σημαδεύω έναν έρωτα

Που θέλω να πεθάνει όρθιος

Για να μ’ ελευθερώσει

Και να μ’ αφήσει

Μόνη στη σιωπή.

Να μετρώ ευθύνες

Να μην ακούω αντιρρήσεις

Μελό τραγούδια

Ξενυχτάνε μαζί μου.

Φύλλος δε κουνιέται.

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 17:18 — 10 σχόλια

Μόνος μου θα μαι.

Μόνος μου θα μαι

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

πως ήμουν άνθρωπος με ήθος

όσο αυτό κι αν είναι μύθος

έχει μια δόση από αλήθεια

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

πως ήμουν άνθρωπος με γνώση

όση απ’ αυτή κι αν έχω δώσει

πάντα έχ’ η μνήμη και για μένα

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

ότι είχα κάνει ήταν με πάθος

όσο βαθύς κι αν ειν’ο τάφος

λίγο αέρα να μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 12:30 — 5 σχόλια

Έκρηξη

Αποσταγμένου φιλιού γεύση στα χείλη.

Συνδιασμένη με βλέμμα θυμού.Έκρηξη.

Εκτόξευση οργής κι αθωότητας.

Σε στάλες που σημαδεύουν,δροσίζουν,πονάνε.

Και πόθος γίνονται.Και μέθη προκαλούν.

Κι αργύπνια προστάζουν.

Στο αξεπέραστο,ιερό πάθος παρασύρουν.

Με δύναμη χρωματίζουν ανάσες.

Πνίγουν σιωπές.Ρυθμούς ανεβάζουν.

Βήματα οδηγούν στο ψηλότερο σημείο,

της προσμονής.Της αναμονής.

Της επιμονής που πληγώνει ικετεύοντας

ένα χέρι να της απλώσεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 11:30 — 10 σχόλια

ΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗ

ΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗ

Σὲ εἴπανε λιογέννητη· τὴν μέρα ποὺ ἐγεννήθης

τρεῖς ἄστραψε τρεῖς βρόντηξε φορὲς ὁ οὐρανὸς

κι ἔτσι μικρὴ ποὺ ἤσουνα εὐτὺς σὰν ἐφοβήθης

κλαδιὰ ψηλὰ σ᾽ ἀσήκωσαν κι ἀντίκρυσες τὸ φῶς.

Ὁλημερὶς σὲ βάσταξε ὁ ἥλιος στὴν ἀγκάλη

καὶ πῆρες ἀπ᾽ τὴν θέρμη του μιὰ φλόγα στὰ κλεφτὰ

κι ἡ φλόγα ὅλο φούντωνε ὥσπου ᾽γινε μαγκάλι,

ὥσπου ᾽γινε θεόρατη τοῦ δάσου πυρκαγιά.

Σὲ σκέπασε μὲ σύννεφο τὴν νύχτα ἡ Σελήνη,

τὴν νύχτα ποὺ κοιμήθηκες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ααρών Μνησιβιάδης στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 5:09 — 8 σχόλια

ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

...Μεσα ολοι γιορταζαν και ηταν ευθυμοι και χαρουμενοι.

...Ολοι εκτος απο την κοπελα που ενω βρισκοταν μεσα σε μια ευδιαθετη ομοιγυρη ο πονοσςκαι η θλιψη θεριευαν μεσα της.

Φορουσε ενα λευκο αερινο φορεμα και τα νυχια στα χερια μα και στα ποδια ηταν βαμμενα μαυρα.

Βγηκε στο μπαλκονι χωρις παπουτσια με ποδια γυμνα ενω μεσα ακουγοταν σκληρη μεταλ μουσικη, πηρε μια βαθια ανασα και θυμηθηκε ολεσ τις ευχαριστες στιγμες.

Ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο της σε μαυρο χρωμα απο το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την clementine στις 10 Οκτώβριος 2009 στις 20:36 — 12 σχόλια

ΘΑΛΑΣΣΑ

Απο παιδι με μαγευε

το τυρκουαζ της χρωμα

κι αργοτερα το μπλε βαθυ

κι εκανα ονειρα γι αυτη

στο αχυρενιο στρωμα

------------------------------

Σαν σκουρηνε το προσωπο

απο τα πρωτα γενεια

την ακουσα να με καλει

μουλεγε πετα σαν πουλι

να δεις χαρες και γελια

-------------------------------

Πεντε δεκεμβρη ητανε

σαν ηρθε το μαντατο

πως τα χαρτια τελειωσανε

μουπαν πως δε με κοψανε

να παω για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 10 Οκτώβριος 2009 στις 19:56 — 3 σχόλια

Ερωτευμενη με τον Λευτερη

Γιατι κορη μου δεν τον θες

που ‘ναι και καλο παιδι

και λεφτα με το τσουβαλι;

Αν δεν τον παρεις ‘συ θα φταις

ειν’ περιπτωση καλη

και θα στον εφαει αλλη.

Αχ μανουλα δεν με νοιαζει

δεν τα θελω τα λεφτα του

δεν με νοιαζει ποσα βγαζει

να ‘χει ο ερμος την υγεια του.

Για αλλον εμενα μανα μου

χτυπαει η καρδουλα,

με τον Λευτερη τον σιδερα

βρισκομαστε στην ζουλα.

Με παιρνει στο σπιτακι του

πανω στα γονατα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 10 Οκτώβριος 2009 στις 18:00 — 10 σχόλια

ΜΕΤΑ

Τωρα καταλαβα πως ημουν

για σενα παθος μιας στιγμης

και ενα λαθος στη ζωη σου

σαν γιασεμακι της δραχμης

που γευτηκες το αρωμα του

και το τσαλακωσες μετα

-------------------------------

Μοναχα για μια στιγμουλα

περασες σαν αστραπη

σαν αστερι την αυγουλα

στη φτωχη μου τη ζωη

ταρακουνησες τα παντα

κι εφυγες παλι μετα

-------------------------------

Αφου ειναι η ζωη σου

σαν απροβλεπτη βροχη

τιμε ηθελες μαζι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 10 Οκτώβριος 2009 στις 11:56 — 4 σχόλια

Κοινωνικο Συμβολαιο

Με τον θεο δεν εκανα
καμία συμφωνια.
Συμβολαιο δεν υπεγραψα
με την κοινωνια.

Ατιθασος θα πουν πολλοι
ψωνιο ή φαντασμενος,
μα καλυτερα αγριο σκυλι
παρα συμβιβασμενος.

Μην μου μιλας για το θεο
τα πρεπει και τα ηθη,
κουραστηκα δεν το μπορω
αυτο το παραμυθι.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 18:01 — 8 σχόλια

Στιγμών αθροίσματα

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Στενό κι αδιάβατο , θυμίζει θάνατο

το άγριο του φόβου μονοπάτι

γέλια και κλάματα , παλιά οράματα

κουράστηκα να κουβαλώ στην πλάτη .

Στιγμών αθροίσματα , προκάτ αισθήματα

με πείσμα μ’ έχουν πάρει στο κατόπι

σε πλήρη άρνηση , λάθος απάντηση

συνειδητά μού δίνουν οι ανθρώποι.

Πως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 0:30 — 13 σχόλια