Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Παιδί του Πάρνωνα (μελ )

Εσύ παιδί του Πάρνωνα

του Πάμισου καμάρι,

χανόσουν το φθινόπωρο

για νά 'ρθεις Αλωνάρη,

να παίξεις πάνω στο Μυστρά

μ' ένα κρασί τις νύχτες

πεντόβολα τα σύννεφα

και ζάρια τούς πλανήτες.

..................................................

Έπαιξες και τα νιάτα σου

και την πικρή ζωή σου

και σ' ηύρε ο ήλιος στην κλειστή

πόρτα του Παραδείσου.

Κλειδί…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Οκτώβριος 2010 στις 0:46 — 20 σχόλια

"αλληλεγγύη"

σούκανε πάσα ο χοντρός

με εντολή της λέσχης,

την εξουσία στο ταψί

μη κι απ το θρόνο πέσεις

κι εσύ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 21:30 — 4 σχόλια

Αισθάνομαι

Πως κάτι μου έχει διαφύγει,

Πως κάτι δεν κατάλαβα,

Πως κατι δεν πήρα μυρωδιά.

Ξαφνικά άκουσα

Τις ανακοινώσεις

Σε πολύ σοβαρό ύφος.

Λες και με νοιάζει ...

Το περιεχόμενό τους.

Έχω πάψει προ πολλού

Να φοβάμαι τα φαντάσματα,

Πόσο μάλλον τα πτώματα.

Τα πτώματα

Να ζω να τα θυμάμαι.

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 16:50 — 14 σχόλια

Σκέφτηκα!

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 13:00 — 5 σχόλια

ΣΙΣΥΦΟΣ

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 12:39 — 3 σχόλια

Πρίμα ρότες

Όταν έρχονται τα ζόρια
κι αγριεύουν τα θεριά
με του νου μου τα βαπόρια
φεύγω από τη στεριά.

Όταν ο καιρός φουσκώνει
αρμενίζω στ΄ανοιχτά,
στρίβω όπου το τιμόνι
ο βοριάς δεν αλυχτά.

Το σακκίδιο επ' ώμου
με το όνειρο- τροφή.
φτάνω μέχρι του εβδόμου
ουρανού την οροφή.

Ντο ρε μι ηχούν οι νότες
στης ψυχής μου το βιολί,
όσο με τις πρίμα ρότες
ψάχνω την Ανατολή.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 11:30 — 16 σχόλια

Σ΄ενα βινύλιο παλιό

Μέσα σε δυο γουλιές καφέ

κι ενα τσιγάρο σκέτο

έκρυψα τις αναστολές

που φόραγα στο πέτο.

Σ΄ενα βινύλιο παλιό

δρόμους καινούργιους βρήκα

παίρνοντας απ΄τους ήχους του

κι από τις λέξεις προίκα.

Κι όπως τις νότες προσκυνώ

κερί στα λόγια ανάβω

κι έρχομαι πάλι να σε βρω

"στων τραγουδιών τον κάβο"*

Εκεί στα άγρια νερά

στη φαγωμένη πέτρα

με κύματα απανωτά

τα όριά μου μέτρα.

Νότες - φωτιές να προσκυνώ

λόγια- κεριά…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 2:30 — 16 σχόλια

Αναζητωντας τον Θεο.

Υπαρχει αραγε Θεος

και ειναι τελικα αυτος

που λεει η Εκκλησια??

χρονια με απασχολει

αν καθε ανθρωπος στη γη

φτιαχνει δικια του δηλαδη

προσωπικη θρησκεια.

Ειχα διαιβασει παρα πολλα

πανω στο θεμα αυτο, αλλα

τον γριφο δεν τον λυνω

ωσπου ενα βραδι τελικα

σπασανε τα γυαλικα

και την τιβι μου κλεινω.

Λεω εγινε σεισμος

τσουναμι ή κατακλυσμος

δευτερα παρουσια?

πεφτουν τα καδρα καταης

και ενας Βουδας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 0:03 — 10 σχόλια

Το δάκρυ της ριγεί!

Το δάκρυ της ριγεί!

Βάλτε το λόγο σας σωστά

να γίνει τίτλος ήθους

θα τον στοχεύουν χαμηλά

και θα τους ραίνει μύδρους

όσους για λόγους ίδιους

χλευάζουνε προσήλιους.

Να λέμε δίχως φρόνηση

πως φθινοπώρου σύννεφα

σε ήλιο θα μας βγάλουν

φρονούμε δίχως άλλως

ότι είναι , ας πούμε, χωρατό

φτηνό κουτσομπολιό.

Είναι μοιραίο να συμβεί

η κατρακύλα μύθος

κι αυτό δε θα `ναι επαχθές

θα δείχνει δρόμους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 25 Οκτώβριος 2010 στις 19:46 — 11 σχόλια

Της απάτης

Μια γεύση σκουριάς έχει ο αέρας

αυτό τον καιρό..

Σαν να οξειδώθηκαν οι άχρηστες λέξεις

που βγαίνουν από μηχανικά στόματα..

Αντίλαλο κάνουν στο κεφάλι μου..

Μπερδεύονται με την γεύση του χάους

μες τη πόλη

στα δόντια κολλούν σαν περίσσευμα γεύματος

τόσοι τοίχοι…

τόσοι άνθρωποι…

άπειρες ανακλάσεις..

τι να πρώτο ακούσεις..

η φωνή μας χάνετε μες τις επαναλήψεις..

θα γυρίσω πάλι στο βουνό..

να ακούω τον μυστικό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 25 Οκτώβριος 2010 στις 15:21 — 9 σχόλια

Θρυμμα

Με την ταχυτητα του φωτος ξεφευγεις

κι οτι αφηνεις πισω σου...

για παντα ζωντανο θα μενει στην καρδια

μα πεθαμενο ηδη κειτεται μπρος στις προτεραιοτητες

κι αν ειναι Αγαπη;

Η ισορροπια ζαλιζεται μπροστα στους χαωδους κυματισμους του Χρονου

κι ο Χωρος μεσα σου μοναχα , για να χεις καπου να πιαστεις...

Διαφανο το κενο , σβηνει τις πειστικοτητες

αφηνοντας τα τριμματα του πιθανου

να καιγονται… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 24 Οκτώβριος 2010 στις 22:40 — 10 σχόλια

Η τρις-Μεγίστη

Ναπολέων Βοναπάρτη

je vous aime πολύ τρελά

αλλά να το ξες, για πάρτη

σου, θα γίνουν Βατερλά.

Σ' έπιασε η Ζοζεφίνα

να σταμπά άλλη τινά.

Περιμέν' η γκιλοτίνα

σου μιλώ ειλικρινά.

Μon amour Ναπολεόνε

αυτοκράτορα λολέ,

απ' τη Ζέφ,o Αλ Καπόνε,

μάθε, παίρνει εντολαί.

Θα σε κάνει η Ζεφούλα

κοντοστούπη στρατηλά

πάνω σου να φεύγουν ούλα

τα χοντρά και τα ψιλά.

R,

Ναπολέων petit-άκο,

κακομοίρ, η τρις-Μεγίστη

θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 24 Οκτώβριος 2010 στις 14:30 — 18 σχόλια

Ώριμοι καιροί

Ώριμοι καιροί

Του Γιάννη Ποταμιάνου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 24 Οκτώβριος 2010 στις 12:30 — 8 σχόλια

Κυριακη να ρθεις μπορεις.

Ολη τη μερα στη δουλεια
τωρα τι θελεις δηλαδη
μου εχει γινει μια σταλια
θελω ν' αραξω στην τιβι.

Αρχιζει τωρα η σειρα
κατσε λοιπον λιγο πιο 'κει
για τετοια πραγματα τρελα
υπαρχει και η κυριακη.

Κυριακη να 'ρθεις μπορεις
και να με παρεις αγγαλια
κυριακη νωρις νωρις
πρωτου ξυπνησουν τα παιδια.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 23 Οκτώβριος 2010 στις 23:19 — 11 σχόλια

Το δάσος (απόσπασμα)

Στα όρια της καλλιεργημένης έκτασης άρχιζε το δάσος. Απλωνόταν περιμετρικά και αγκάλιαζε το κτήμα απ’ όλες τις πλευρές, σαν για να το προστατέψει από τα βλέμματα των ξένων.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 23 Οκτώβριος 2010 στις 22:24 — 8 σχόλια

το ΟΧΙ (φωτοσύνθεση)

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 23 Οκτώβριος 2010 στις 19:00 — 3 σχόλια

Του Πόνου Η Περπατησιά ( 15η Συλλογή )

Φτιάχνει ο πόνος τα σκαλιά να κατεβώ

σε σκοτεινά και σε ανήλιαγα υπόγεια ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 23 Οκτώβριος 2010 στις 15:00 — 9 σχόλια

ΕΔΕΣΑΝ Τ’ ΟΝΕΙΡΟ ( 13η Συλλογή )

Έδεσαν τ’ όνειρο με αλυσίδες ,

κρυφές παγίδες έχουν στηθεί ,

μη βρει το δρόμο του , να μη περάσει,

στο νου μη φτάσει κι αναστηθεί .

Ρεφρέν

Μα ‘κείνο έγινε στη γη ποτάμι ,

ήλιος φεγγάρι και ξαστεριά ,

λουλούδι της νυχτιάς , λίμνης καλάμι ,

ήχος που μάγεψε κάθε καρδιά .

Έκλεισαν τ’ όνειρο , κελί του φτιάξαν ,

το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Οκτώβριος 2010 στις 19:36 — 9 σχόλια

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί! -ΤΡΑΓΟΥΔΙ- (στον άρχοντα το στιχοπλάστη)

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί !

(Όπου εδώ, ο ήρωας-ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, πολεμώντας με τους συντρόφους του ερυθροχίτωνες Γαριβαλδινούς,το Νοέμβρη του 1912, για να λευτερώσει τα Γιάννενα απ' τους Τούρκους,λίγο πριν πέσει ηρωικά στα υψώματα του Δρίσκου, προαισθανόμενος το τέλος του,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 22 Οκτώβριος 2010 στις 17:30 — 51 σχόλια