Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

ΜΩΥΣΗΣ (επεισ 2)

O μεγάλος ποταμός εκτός από κροκόδειλους ,είχε και δυνατά ρεύματα,που μπορούσανε να τουμπάρουν τα πάντα, ακόμα και καλαθούνες με κοπανατζίδικα μωρά.

Όμως για καλή τύχη του Εβραιόπουλου και επειδή είχε μεγάλο βίσμα στον Ιαχβέ ,η καλαθούνα την άραξε νωχελικά μπροστά στην σειζ λόγκ μιας Αιγύπτιας πριντζηπέσας, που εκείνη την ώρα έκανε ηλιοθεραπεία στην όχθη του ποταμού.Ήτανε μάλιστα και κόρη του Φαραώ, αλλά ανόματη Ιστορικά.

Ας την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 19:31 — 5 σχόλια

Η ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΑ

Η ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΑ

Μου το είπε η χαρτορίχτρα,

θα κάμω μέρα τη νύχτα,

αν τυχών σε αγαπήσω,

μαύρα δάκρυα θα χύσω.

Κι είπα χωρίς αποδείξεις,

δε πιστεύω προκαταλήψεις,

μες τη αγκαλιά σου μπήκα,

με το γέλιο μου για προίκα.

Μα αντί να τ’ εκτιμήσεις,

μ’ άλλαξες τις αντιλήψεις,

και βλαστήμησα που ήρθα,

κι ένιωσα μονάχα πίκρα.

Μου το είπε η χαρτορίχτρα,

πάρτα φύλλα ξανά ρίχτα,

ότι και να σου χαρίσω,

δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 18:02 — 13 σχόλια

Βρέχει...

βρέχει... βρέχει...

κι ο φτωχός τύχη δεν έχει

η βροχή αλλού ποτίζει,

του φτωχού η φωλιά νερά γεμίζει

βρέχει... βρέχει...

η ψυχή του το κατέχει

η χαρά δεν είν' χαρά του

καταχνιά τα όνειρά του

βρέχει... βρέχει...

για τους άλλους "πέρα βρέχει"

στη δική του τρύπια στέγη

στάθηκε ο θεός και κλαίγει

βρέχει... βρέχει...

το καράβι μίλια απέχει

για να φτάσει στο λιμάνι

που το κύμα δεν το πιάνει

βρέχει...… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 9:00 — 6 σχόλια

Επιτοίχια!

Πάνω στο τοίχο, άτυχος, ο στίχος που εγράφη!…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 13 Οκτώβριος 2010 στις 18:00 — 5 σχόλια

Τά'χεις κάνει θάλασσα (μελ )

Πότ' αλήθεια , πότε ψέμα

Τα’χεις κάνει θάλασσα

Και στ’απατηλό σου βλέμμα

Τη ζωή μου χάλασα

Μια ερχόσουνα μ' αγάπη

Να μου κλέψεις την καρδιά

Μια γινόσουνα απάτη

Και μου έβαζες φωτιά

Τά’χεις όλα μπερδεμένα

Και μπερδεύτικα και’γω

Στο μυαλό σου διχασμένα

Της αγάπης σ’αγαπώ

Πότ' αλήθεια, πότε ψέμα

Μ’έχεις κάνει ν’απορώ

Στ’όνειρό μου βάζεις τέρμα

Κι άκρη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Οκτώβριος 2010 στις 0:00 — 10 σχόλια

ΜΩΥΣΗΣ (επεισ 1)

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, από τον Αμράμ και την Ιωχαβέδ που ήτανε Εβραίοι μετανάστες. Με το που γεννήθηκε ,του κάνανε στα σβέλτα περιτομή, όπως συνηθίζεται και τώρα στους Εβραίους, γιατί δεν ξέρανε τι θα τους ξημέρωνε με τον λωλό Φαραώ ,που τους έλαχε.

Βλέπετε οι Εβραίοι, ήτανε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 21:45 — 5 σχόλια

ΑΓΝΩΣΤΕ ΦΙΛΕ

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Είχα χορέψει μ’ένα χάρτινο ήλιο

Ήρθες και μου’πες τη δική σου αλήθεια

Σκέφτηκα ο θάνατος δεν είναι κοντά μου

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Ήρθες πρωί στο κατώφλι του νου μου

Μα ούτε κουβέντα σου δεν λες να μου ρίξεις

Πόνος ξεφεύγει απ’το στεγνό μου κεφάλι

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Τρέχω στις άκρες του παράξενου δρόμου

Μόνος να αρπάξω μια καλύτερη μέρα

Νιώθω ντροπή που με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 13:46 — 7 σχόλια

Στρίβω κέρμα στον αέρα

Μες της σκέψης σου τη σφαίρα
αν καθόλου πέρασα,
στρίβω κέρμα στον αέρα,
σ' έχασα δεν σ' έχασα.

Ερμηνεύω στους καφέδες
σύμβολα και σχήματα,
ρίχνω ντάμες και βαλέδες
ψάχνοντας αισθήματα

Σε παράγκες και τσαντήρια
μέρες κατασκήνωσα,
να μου λύσει τα μυστήρια
μια τσιγγάνα ασήμωσα.
=============

Πήγαν άδικοι οι κόποι
για να πάρω το χρησμό
μέντιουμ κι οιωνοσκόποι
δε μποδίζουν χωρισμό.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 2:30 — 17 σχόλια

Το κουκούλι

έμαθα να περιμένω, έχω πάψει να προσμένω

τη ζωή μου προσπερνάω, με ταχύτητα γερνάω

οι φτερούγες μου κομμένες, οι ελπίδες μαντρωμένες

κάθε σκέψη στο κελί της, φυλακή κι εγώ μαζί της

το κουκούλι μου υφαίνω, μεσ΄στην άμμο σκεπασμένο

μπαίνω μέσα και κοιμάμαι, δεν ελπίζω, δεν θυμάμαι

νιώθω όμορφα εδώ μέσα, "Κοιμωμένη Πριγκηπέσσα"

είναι η χώρα μου, η γη μου, τ' όνειρό μου κι η φυγή μου

ποιος χτυπά, δεν διακρίνω. Θέλω μέσα εδώ να μείνω

ξένος είσαι; άφησέ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 11 Οκτώβριος 2010 στις 10:00 — 10 σχόλια

ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ο.. μέγας

ο Φλάβιος Θεοδόσιος, "ο Σπανιόλος" όπως τον λέγανε χαιδευτικά, γεννήθηκε σε Ρωμαϊκή πόλη της ιβηρικής χερσονήσου και συνθρονιάστηκε στο Βυζάντιο μαζί με τον Ουαλεντινιανό που ήτανε μπόμπιρας τότες.

Για να καλοθρονιαστεί όμως και για να πετάξει στην άκρη και με τάκτ το βρέφος,κουκουλώθηκε στα σβέλτα την αδελφή του τη Γάλλα,(που κατέβαζε πολύ γάλα),Σπανιόλα κι εκείνη.

Έτσι το όλε,όλε,όλε, μαζί με τις κλακέτες, τις βεντάγιες ,τα χτενάκια και τα βολάν(όχι του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 10 Οκτώβριος 2010 στις 18:42 — 8 σχόλια

ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Είχα ένα πατέρα με καρδιά,

που αγαπούσε τα παιδιά,

ας μην ήξερε γράμματα πολλά,

φερότανε πάντα καλά.

Πατέρα μου, πατέρα μου,

στο στήθος μου αγέρα μου,

πατέρα μου, πατέρα μου,

στα μάτια μου αστέρα μου.

Είχα ένα πατέρα με ψυχή,

που δε φοβόταν τη βροχή,

κι ας είχε βάσανα πολλά,

ήξερε γλυκά να γελά.

Πατέρα μου, πατέρα μου,

στα χείλη μου φλογέρα μου,

πατέρα μου, πατέρα μου,

ψυχούλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 10 Οκτώβριος 2010 στις 12:32 — 17 σχόλια

Μ' αρνείσαι

Που έκρυβες τόση φωτιά

που στάχτη μ'έχει κάνει

κοιτώ την κρύα σου ματιά

και πυρετός με πιάνει

Είναι τα βήματα βαριά

στο πουθενά πηγαίνω

και με σπασμένα τα φτερά

πάντα στα ίδια μένω

R

Μ'αρνείσαι τώρα κι ο καημός

τα δίχτυα του απλώνει

έγινε η αγάπη σου εχθρός

κι μοναξιά σκοτώνει

Που έκρυβες τόσ' απονιά

που ανύποπτα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 21:30 — 15 σχόλια

Γκατλούλα η κρασοκανάτα

Oύτε μήνυ, ούτε γράμμα

δε μου έφερ' ο Ερμής

κι απ' τις καταχρήσεις δράμα

έγιν' η επιδερμίς.

Το ριξα στη ντόλτσε βίτα

στο τσιγαρο , στο πιοτί,

μέρα νύχτα είμαι πίτα

και με πάνε σηκωτή.

Ήμουνα ένα μπουμπούκι

τώρα είμαι μια σαβούρ

και μου φεύγουνε κουλούκι

όπου βρίσκομαι τα ούρ

Με ουίσκια και τεκίλα,

αλά τούρκα αργιλέ,

πί και πι μα η σκασίλα

δε μου φεύγει αψηλέ.

Ήμουνα μια μαργατίτα,

ένα κόκκινο γαρύ

αλλά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 15:00 — 13 σχόλια

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΟΥΡΑΝΟΣ (15Η ΣΥΛΛΟΓΗ ) ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ

Δύο μάτια ουρανός , Θέ μου σαν με κοιτάζουν ,

μέλι γλυκό μου στάζουν , φωτιά και κεραυνός .

Δύο μάτια ουρανός , στου πόνου μου τ΄ αγιάζι ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 13:00 — 12 σχόλια

ΠΟΡΝΕΙΟ...................Στίχοι ivikos

ΠΟΡΝΕΙΟ .mp3

Πορνείο

Κείμενο :…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 21:23 — 10 σχόλια

Χώμα ιερό κι ευλογημένο...

Κι αν ξενιτεύτηκες και γνώρισες τα πλούτη

κι είδες τον κόσμο όπως λίγοι έχουν δει

και χίλια αν έχεις τα πτυχία στη σπουδή

πίσω σε τράβαε, μυστικά..., η γη ετούτη...

Ζεις .. κι έζησες στον κόσμο τον εξελιγμένο

στη απαρχή του αιών μοριακής βιολογίας

σ' αδιάκοπη ροή θαυμάτων της τεχνολογίας

με τον εθνικισμό…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 20:00 — 23 σχόλια

Πριν οι σιωπές γίνουν κραυγές!

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 12:18 — 11 σχόλια

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (μέρος όγδοο)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αμέσως μετά τη στάση του Νίκα,ο Ιουστινιανός, βάζει μπρός το μεγάλο του όνειρο, δηλαδής να ξαναποκτήσει η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την παλιά της αίγλη.

Στέλνει λοιπόν συστημένο τον Βελισάριο κατά Αφρική μεριά ,να κατακτήσει την Καρχηδόνα και να καταλύσει το βασίλειο των βανδάλων.

Ο Βελισάριος,αφού τα κάνει λίμπα στην αραπιά ,στρέφεται προς τα βόρεια και με απλωτές μέσω θαλάσσης,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 8:30 — 3 σχόλια

Θλίψη

Η θλίψη σου είναι

πόνος μεγαλειώδης

Όπως ένα παρακμασμένο αστέρι

Από καημό

η μοναξιά συσσωρευμένος

Από αναμνήσεις

η από όνειρα..

Θλίψη κρύβει τον ήλιο τη μέρα σου

Σε διαμελίζει,

σε εξασθενεί..

Αναλώνει ακόμη

και τον ύπνο σου

Μετατρέποντάς τον σε λευκή νύχτα..

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 23:55 — 21 σχόλια

ΕΙΜΑΙ...

ΕΙΜΑΙ…

Είμαι καλός,

είμαι κακός,

είμαι τρελός,

και λογικός.

Κι όσα να κάνω σφάλματα,

πιο παραπάνω τα άλματα,

κι όσα να κάνω σφάλματα,

στο πλάνο και τα εντάλματα.

Είμαι πικρός,

είμαι γλυκός,

είμαι μικρός,

μα σημαντικός.

Κι όλο σφυρίζω άσματα,

να ξορκίζω τα φαντάσματα,

κι όλο σφυρίζω άσματα,

για να χτίζω στα χαλάσματα.

+ 7/10/10

Παντελής Γ. Στρογγυλός

ΣΑ ΤΑΠΕΙΝΗ ΩΦΕΙΛΗ ΣΤΗΝ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 14:23 — 14 σχόλια