'

Νιός φουντωμένος στέκεται

και λέει στην καλή του..,

ορμονοδιαπλέκεται

θολώνει η κεφαλή του

η γλώσσα περιπλέκεται

μιλάει με την ψ@λή του …

«Νιώσε τι έχω στην καρδιά

κι άκου τι χτύπο κάνει,

ζήσε του πόθου τη βραδυά

της γλύκας την πλεκτάνη …

Δώσε μου τα πολύτιμα

κι εγώ θα τα εκτιμήσω,

μη θορυβείς το ζήτημα

θα σε αναβαθμίσω !

Έλα…

Φοβασαι; Πες μου φοβασαι;

Μην φοβασαι μάτια μου

δεν θα σε αφήσω ποτέ

σε χρειάζομαι και εγώ

και ας μην σε έχω κοντά μου

μου λείπεις τόσο πολύ 

και ας μην σε αγγίζω.

Σ΄αγαπώ έστω και έτσι,

θέλω να μ΄αγαπάς και εσύ

έστω και έτσι απο μακριά

το θέλω απεγνωσμένα.

Ποτέ δεν θα σε προδώσω

όσο με θες θα είμαι εδώ

κοντά σου , δίπλα στην καρδιά σου

μέσα στα όνειρά σου

μέσα στην σκέψη σου

Ζήσε…

ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΡΥ ΚΡΙΜΑ

Μου ήσουνα η Παναγία,

που δεν είχα ψυχική υγεία,

Τώρα χωρίς δικαιολογία,

Μου προκαλείς αιμορραγία.

Ξέρω μου βγάλανε το ρήμα,

Και με χτυπά στη ζωή το κύμα,

Σου στέλνω του κινδύνου σήμα,

Να δεις το πιο βαρύ κρίμα.…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΗ ΕΙΡΗΝΗ

Χρόνια πολλά φίλη Ειρήνη,

Να έχεις πάντα καλοσύνη,

Να νιώθεις ψυχική γαλήνη,

Ο Θεός υγεία να σου δίνει.

Την οικογένεια σου να χαίρεσαι,

Μ’ αγάπη ξέρω πως της φέρεσαι,

Η οικογένεια σου να σε χαίρεται,

Είσαστε ένα και το…

'

Στ’ αλήθεια δε μου έτυχε ποτέ σε ραπ να γράψω

αυτό το στυλ στιχουργική δεν έτυχε να ψάξω.

Τώρα που τ’ ανακάλυψα από την Κλεονίκη

τι έχανα τόσον καιρό κατάλαβα με φρίκη.

Κι έτσι για αναπλήρωση θα γράψω στην Ειρήνη

χρόνια πολλά στη μόρτισα, χίλια χρονώ να γίνει.

Το στυλ αν δεν κατάφερα καλά να αντιγράψω

θα πέσω στην κατάθλιψη και μαύρα θα τα βάψω.

Μα πριν αυτά σου εύχομαι Ειρήνη σε καυγάδες

τ’…

Χρόνια Πολλά Ειρήνη μας

Υπέροχη , σπουδαία

Θε να μας γράφεις πάντοτε

Στο στέκι της παρέας.

Ν` ανθοβολείς το χώρο μας

Το γέλιο να μη λείπει

Να ξαστερώνεις τις καρδιές

Που οδεύουν στην ομίχλη.

Παίνιες που όλοι γράψαμε

Είναι μικρές κι ολίγες

Μπροστά στην τέχνη που κρατάς

Να μας καλωσορίζεις....

Συ του φθινόπωρου αδελφή και κόρη του χειμώνα

λουλουδιασμένη άνοιξη, που πνέεις ευωδία,

που χρωματίζεις τα δεντρά και τ' άνθη του λειμώνα

συ που η πρώτη σε γεννά του χρόνου ισημερία

Οι άνθρωποι διαχρονικά το κάλλος σου εξυμνούνε

και πλήθος στιχουργήματα πλέκουνε προς τιμή σου,

ακόμη δε και τα παιδιά σε γλυκοτραγουδούνε

με τα χελιδονίσματα που ψάλλουν στη γιορτή σου

Των ανθοδέντρων τη θωριά με χάρη καλλωπίζεις

οι…

Κουπλέ

Ντυμένη  στ’ άσπρα  η αγάπη μου

σήμερα ,γίνεται γυναίκα αλλουνού.

Κάνει πως χαίρεται και γώ …γελώ,

μα κατά βάθος ,υποφέρουμε κι’ οι δυο!

 …

'

Γέροντας κρούει το σήμαντρο στ’ Άη Γιώργη το ξωκλήσι

κρούει τον ξυλοκόπανο και τη μικρή καμπάνα

να ‘ρθούν οι νιές οι όμορφες, να ρθούν τα παλικάρια

να ‘ρθούνε οι παλιομανιές, να ‘ρθούν και τα ζαγάρια

να ‘ρθούνε και οι γέροντες με τα τρανά ζωνάρια.

Κρούει ξανά ο Γέροντας, κρούει και ματακρούει

κι απόκριση δεν έρχεται κι απόκριση δεν παίρνει.

Μη τάχα νά ‘πεσε κακό κι αναποδιά τους βρήκε;

Μη τάχα κάπου να γλεντούν κι αρραβώνα…

'

Αηδόνι στην αυλή λαλεί

κι η πασχαλιά μοσχοβολεί.

Δε βγάνουν τα πουλιά μιλιά

κρυμμένα στην αγραμπελιά.

Ακούν λαλιά στη σιγαλιά

‘π’ της μελωδιάς το βασιλιά.

Ταίρι καλεί και διαλαλεί

«Έχω το πιο γλυκό φιλί..»

Αηδόνι στην αυλή λαλεί

κι η φύση το παρακαλεί..

«Κάνε φωλιά στη ‘μυγδαλιά

κονάκι στη φασκομηλιά,

να παίζουν στη μηλιά βιολιά

να χύνεται φωτοβολιά,

σαν…

ΑΝΤΙΟ ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡ-ΘΑΝΑΣΗ

Ας κατέβεις μες τον Άδη,

Δε θα σβήσεις στο σκοτάδι,

Θα μας γνέφεις και στο μέλλον,

Απ’ τις γειτονιές των αγγέλων.

Στο στερνό σου το ταξίδι,

Να λάμπεις όπως στο σανίδι,

Μη σε τρώει η πιθυμιά μας,

Το έργο σου κληρονομιά μας.…

'

Σαν λίγο το παράκανα για ‘φέτο

και ήπια ίσως λίγο παραπάνω

τελείωσε, ήταν γεμάτο έως πάνω

το κατοστάρι, ένα νέκταρ σκέτο …

===========

Με  μπατζανάκια και γαμπρούς νορμάλ

πίναμε και γλεντούσαμε δυό μέρες

την τρίτη έμπλεξα με κάτι συμπεθέρες

τα γκάζια φουλ, παντόφλα το πεντάλ …

Με τον κουμπάρο δίπλα που από μάνα

δεν έχει κόφτη στο ρακί και μουχαμπέτι

στου βαρελιού τη μέση ένα…

Στα πέτρινα Χρόνια που Άνθισαν

δίνοντας τον ανέγγιχτο καρπό της Λαχτάρας..

Μια Αναμονή αταλάντευτη στο χρόνο

με μια υπομονή που χάρηκε…

Μου είπαν κάτι άσχετοι

Ότι καλλά  δε γράφω

Και θα γινούνε φίλοι μου

Όταν  καλά  θα γράφω.

Μα ο έρμος ξέρω, το  καλλά,

Όταν αλήθεια είναι,

Με τρία λου το γράφουνε

Και βάζουνε, καμιά φορά,

Και δύο παραπάνω.

Όταν σας λέω λοιπόν…

Εσείς παιδιά μου θλιβερά,

Άλλοι βεβαίως είστε.

Άλλοι εφάγαν τον πατσά

Άλλοι που κλαίμε φταίνε.

Δικός σας είμαι, μη φοβού

Άλλος βαφτίζομαι κι ‘γω

Ενίοτε πότε – πότε.

Εκείν’ οι άλλοι που ψήφισα,

‘Αλλα μου ‘λέγαν τότε,

Άλλους εψήφισα κι…

Βαμμένες κόκκινες στιγμές γυρίζουν πάλι στα σκαλιά

και στα υπογεία άδοξα τον πόνο ακόμα κουβαλάω

ίσως να είναι μια ελπίδα αυτή η σκέψη απ τα παλιά

ίσως να είναι μια ακαθόριστη στιγμή που δεν πουλάω

 

 

βαμμένες κόκκινες ελπίδες τον αοράτων η πυγμή

βαμμένα και τα όνειρα αυτόν που ρίχνουν της ριπές

σε ένα ανούσιο παιχνίδι η μοίρα ανοίγει την ρωγμή

τον αυτόχειρων που ξέρουν καλά όλα αυτά που είπες

 

βαμμένες κόκκινες πατρίδες πεθαίνουν τώρα…

Ένα πουλί έχω κι εγώ,

Μπροστά στην τηλεόραση

Το παίζω όλη μέρα.

Μα ‘κείνο εκεί δεν κελαϊδεί

(φταίει και η φοβέρα ).

Τι να ΄κανα, τι να ΄κανα

Ανοίγω το κλουβί του

Κι αυτό το έρμο πέταξε,

Άνοιξε τα φτερά του

Και άρχισε να τραγουδεί

Στης όμορφης γειτόνισσας…