Το τρένο των πεντέμισι

[Ειρήνη]

Το τρένο των πεντέμισι φτάνει σε λίγο

κι εμείς οι δυο στην αποβάθρα αντικριστοί,

κάν' ο λυγμός ν' ανέβει μα τον πνίγω

και η καρδιά έχει στις ράγες σκορπιστεί.

 

Το εισιτήριο στη χούφτα μου λιωμένο

στη θλιβερή μου του φευγιού αναμονή,

"λίγο ακόμα πες να μείνω κι εγώ μένω"

να σου ουρλιάζει της ψυχής μου η φωνή.

 

Με παίρνει των πεντέμισι λοιπόν το τρένο,

από τη θέα των ματιών σου θα χαθώ,

θα γράψω αντίο σ' ένα τζάμι αχνισμένο,

Απρίλης μήνας μα εγώ θα μαραθώ.

 

[Ειρήνη]

<iframe width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/Eig3Q4dYjys" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

[Liontas]

Πολύ λυρικό και συναισθηματικό, με κάποια δόση τραγικότητας που θυμίζει αρχαίο δράμα. Ο τελευταίος, ειδικά, στίχος συμπυκνώνει μέσα του όλη αυτή την τραγικότητα ("Απρίλης μήνας μα εγώ θα μαραθώ").

Μου θυμίζει ένα παλιό τραγούδι της δεκαετίας του '80, "το τρένο των οχτώ"...

Μπράβο Ειρήνη!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

Ειρηνη καλημερα

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Υπέροχο Ειρήνη .......!!!!!!!!!!!!!!

 

Καλημέρα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Παντελής]

Ο στίχος μου με έκαμε κομμάτια.

 

καλό μεσημέρι Ειρηνούλα.

 

 

[Manuel Adams]

ωραίο κ λυρικά αισθηματικόο!!

[Τάσος Θ.]

το τραινο των δυνατων συναισθηματων

ομορφο πολυ

 

[Στιχοπλάστης]

'

Έρε ... το τραίνο των 5:30 ...............................

Τι νοήματα κουβάλαγε ............................

..............................................

...............................................................

 

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]