ΣΤΙΣ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΙΑΡΕΣ

Σε πονώ μεροκαματιάρα,

Δεν κάνεις τη φουκαριάρα,

Για τη καλή σου καρδούλα,

Δε το παίζεις εξυπνούλα.

Όποιος σου κάνει λαχτάρα,

Θα πάρει μεγάλη τρομάρα,

Θα του βγάλω τη ψυχούλα,

Σ’ έχω μία αδελφούλα.

Σε πονώ…

==========================

Πιάσε το το Σ ρε μάστορα

αδέρφι μου το άλφα

το μ απ’ το φράγμα κάστορα

το α εσύ φέρε κάλφα.

Το ν, το ό κι ένα άλλο  ςι

να γίνει ο Σαμάνος

να φκιάξει γλώσσα ατσάλωση

του στίχου ο παρτιζάνος.

Να πάθουμε εγκεφαλικό

πως ψιλοκόβει λέξεις

με δυόσμο και βασιλικό

πως φκιάνει στιχο-πλέξεις.

Ρίχνει το Πί στο πετρογκάζ

ένα Άλφα στο…

 

"Υποτάξου στη Γλώσσα του λαού κι αν είσαι αρκετός(=ικανός άξιος), τότε κυρίευσέ τη!"

                                        Διονύσιος Σολωμός…

με κλικ στον αποκάτω σύνδεσμο, ακούτε το τραγούδι "Η λαφίνα" 

%20%CE%BB%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%BD%CE%B1.MP3 

Για τον ωραίο κι ευγενικό το θάνατό μου,

θα 'χω οπωσδήποτε καμπόσους -λέω- μαρτύρους:

κάναν ασπάλακα και δυο τρεις σκαντζοχοίρους,

να βεβαιώσουνε το τέλος το δικό μου



και να γραφώ σαν τ' άλλα δίποδα ζουλάπια

στου Γιαραμπή και στων ανθρώπων τα…

Ονειροπαγίδα

Εγκλωβισμένος σέρνεσαι στην ονειροπαγίδα

 αντί να ψάξεις να παλέψεις για ουρανό

κρύβεις τον ήλιο με μια νάιλον ασπίδα

και ξεγελιέσαι με φθηνό χαρταετό

Αντί να απλώσεις τα φτερά σου να πετάξεις

προσδιορίζεσαι με βαρομετρικά

όλα τα πρέπει σε κυκλώνουν,  να τρομάξεις

και τριγυρνάς παραδομένος χαμηλά

Κλείνεις τα μάτια σου κρυμμένος σε μιαν άκρη

με μιαν ανάσα βουτηγμένη στα…

Ξέρω μια πόλη

Που τα ταμπούρλα

Ηχούν πένθιμα.

Ξέρω μια πόλη

Που υφαίνει

Στον αργαλειό της

Το σκοτάδι.

Ξέρω μια πόλη

Στη θλίψη βυθισμένη

Που δεν κάνει όνειρα.

Ξέρω μια πόλη

Που η καρδιά της

Απ’ το δόρυ τρυπημένη

Αίμα ξεβράζει.

Φτωχούλι, όποτε πείναγα κι επάγωνα,

επάαινα στου χωριού την εκκλησιά,

να πάρω της σιωπής κεροδοσιά,

σκυφτός καμπόσην ώρα πλάι στον άμβωνα.



Εκεί οι κρυφές βουλές μου μ'…

Για  βρείτε  μου,  ένα  λόγο

να  παλέψω…

Απόψε σου αδειάζω τη γεμάτη από αγάπη καρδιά μου

Και μετρώ έναν προς έναν τους περασμένους χρόνους

Σε μια προσπάθεια να λυτρωθούμε, εγώ και εσύ,

Σε μια απολογία των δύο πέρα για πέρα μυστική,

Άραγε ποιος από μας έφταιξε

τα λάθη μας  να δούμε επιτόπου…

https://youtu.be/ElO9-DKqHZo

Published on Aug 6, 2015

Τραγούδι: Τάκης Λιβανός

Μουσική: Χρήστος…

          Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ           

Ματιά κεραυνοβόλα έριξες

και όλοι μαρμαρώσανε..

Τι θέλεις τι ζητάς μέσα στη πόλη;

... Ο κόσμος σου είναι μακριά

στην άγρια έρημο.

Εκεί βόσκει ο φόβος σου

και συ τον συμμαζεύεις.

Κατέβα από το άλογο της συμφοράς.

Κατάπιε το σάλιο σου

να υγρανθεί το λαρύγγι σου.

Πνίγεσαι…

Καβάλα πάνω στο άλογο

φαντάζεις…

Οι πρώτοι - πρώτοι Έλληνες, στ' Αμέρικα σαν φτάναν',

την πρώτη νύχτα, ψάχνανε κάπου να καταλύσουν...

Κι ύστερα, σαν ξημέρωνε, στον άνεμο σκορπάγαν' ,

λέξεις σωρό ν' ανθίσουνε και να καρποφορήσουν ...



Ήταν…

Το αγρίμι

Στης ψυχής τα απύθμενα βάθη

ένα αγρίμι γεμάτο από πάθη

απ’ του Λόγου πνιγμένο τα βάρη

προσπαθεί και Εκείνο μιαν ανάσα να πάρει.

Κοινωνία και Λόγος το πνίγουν

ευκαιρία καμιά δεν του δίνουν…

και χτυπιέται αγριεύει ξεσπάει

και την τάξη να σπάσει…

Από την εποχή του ανθρώπου των σπηλαίων μέχρι  τα τώρα κυρίαρχα στοιχεία των ανθρώπινων κοινωνιών είναι η ταραχή, η διαμάχη, το μίσος, οι ανταγωνισμοί κ.α. Σε επίπεδο κοινωνικό, πολιτικό, ιδεολογικό, θρησκευτικό, οικογενειακό, οικονομικό μπορεί κανείς να εντοπίσει όλα τα παραπάνω στοιχεία αδιάλειπτα σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Η εξέλιξη του ανθρώπου αποτελεί μια φράση παραπλανητική, μια φράση κενού περιεχομένου.  Μόνο όταν ο άνθρωπος μπορέσει να μετατρέψει την ταραχή σε ηρεμία, τη…

Καὶ ἰδοὺ

πρὸς ὑμᾶς Γα τ ί σ ι α     Ἀ π ο κ ά λ υ ψ ι ς

τοῦτ' ἔστιν διανοίας ἡ κλινὸ-μετάληψις,

ἡ μόνη κι' ἀληθῶς…

Ει φιλαράκι που το βαλες που πας

κάτσε στη σειρά σου

και μην αντιμιλάς

Είσαι νοικοκύρης  και καλό παιδί

γύρνα πάλι πίσω

και κάτσε στην γραμμή

Τι σε νοιάζει εσένα ποιος είναι νηστικός;

έλα στην παρέα μας

και πάντα εσύ θα τρως

Πρόσεξε λιγάκι έχεις και παιδιά

αν όχι για εσένα

υπάκουσε για αυτά

Τραμπα τραμπαλίζεσαι πέφτεις και ζαλίζεσαι

στη γραμμή που παν και οι άλλοι

με σκυμμένο…

Η αγάπη πια δε φτάνει να μετρήσει

Πια το χρόνο πάλι πίσω να γυρίσει 

…….Να σε φέρει πάλι πίσω 

Και να σβήσει

τη πληγή που μου ‘χει ανοίξει

Να τη κλείσει 





Όσο κι αν φταίξαμε 

Το ξέρω πως πονάμε 

Κι είναι οι σκέψεις 

Κάθε νύχτα που φοβάμαι 



Πως ίσως κάπου 

Κάπου αλλού μ’ έχεις ξεχάσει 

Και η καρδιά σαν το γυαλί

Πάλι…