Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Νοέμβριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (112)

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Σαν τρομαγμένο πουλί φτερουγίζει ολούθε η ματιά σου,

ζητώντας κλαριά, στις ματιές αγοριών ν ακουμπήσει.

Τριαντάφυλλα κόκκινα στο περβόλι της νιότης, τα μάγουλα

και τα στήθια, λεμόνια άκοπα κι άγουρα.

Της καρδιάς το φτερούγισμα, περιστέρι νιογέννητο κι άπετο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 20:51 — 6 σχόλια

Ειμουν τρομαγμενο πουλι με μοναχικο πεταγμα και χωρις φωλια να κουρνιασω και ξαφνου ενας σταυραετος , ΒΑΣΙΛΕΙΟς ΒΑΤΑΛΗΣς, με πηρε πανω στις δυνατες του φτερουγες και με ακουμπησε σ αυτην εδω τη γωνια του παραδεισου , γαργαρα νερα και κελαηδισματα λογων ψυχης με συνεπηραν

, τωρα πια ο φοβος εγινε χαρα και πετω ανταμα με σας κι εχω φωλια μου το στεκι της ψυχης μας. Να εισαστε παντα καλα που απο την πρωτη μερα μου δειξατε αγαπη και με…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 20:17 — 5 σχόλια

Σύμπαντος μύηση

Όταν γιορτάζει η Αγάπη

στα μεθυσμένα μου χέρια

εκσπερματώνει το κεφάλι μου

στο πυρήνα του σύμπαντος

Γεννώ μέσα μου γαλαξίες

Δεξιόστροφους εργάτες

Με μια Λιβηδώ ανεξέλεγκτη

Στο χάος των συνάψεών μου

Ο λόγος σαν πέος στο συμπαντικό αιδοίο

Γεννά απ΄ την απειρία της άφατης δυάδας

Τα τέκνα της υλικής απειρότητας του είναι

Στο πέρας της γης σαν απόρροια του εγώ

Ολοκληρωμένος στο πεπερασμένο μου

Την σπείρα της ανέλιξης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 15:36 — 4 σχόλια

Μπορεί ...

*

Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα

που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό ,

μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα

που κάναν το ταξίδι μακρυνό .

Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα

που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές ,

μπορεί τα οργισμένα μπλάβα κύματα

που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές .

Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε

ότι μας μάγεψε ... παντού σ`αυτή τη γη ,

κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε

όλες μας χάρισαν μιά ανοικτή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 13:36 — 6 σχόλια

ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

Μιας Δημογεροντίας απόφαση

σε ρόλους Διακριτούς

σε μια Πάθο-Ανάσταση

χωρίς τους εαυτούς..

Μια Μοσχοβόλα Γη που λούζεται

από Ηλιοβόλα ξεγνοιασιά,

και μια μουσική που ακούγεται

από ουρανοδόξαρου Ατλαζένια σαϊτιά.

Αμαρτωλό χρυσάφι μοιρασμένο στη μια πλευρά

κι ένας θεός υψούμενος στην άλλη,

που χωρά μαζί με το επίλοιπο Αγιασμού

σαν σθένος στη Καρδιά.

Δυο κόσμοι που ανταμώθηκαν

σ’ ένα ξέφωτο μπροστά,

κι ο ένας ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 10:51 — 7 σχόλια

Σαν άγαλμα στον ουρανό

Σαν άγαλμα στον ουρανό

Έμεινα να κοιτάζω

Τον άλλο μου τον εαυτό

Που μέσα του σκουριάζω

Τα ``οχι`` και τα ``πρέπει`` του

Στα όνειρά μου φρένο

Με σταύρωνε το ντέρτι του

Και έχανα το τρένο

Μόνος μου με τη μοναξιά

Και η ζωή πιο πέρα

Ο πόνος μέσα στην καρδιά

Καρφώθηκε σα σφαίρα

Σαν άγαλμα στον ουρανό

Έξω απ’τη φυλακή του

Που χρωματίζει με καημό

Μαύρο τη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 7:30 — 10 σχόλια

ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Ειμουν κορμι πληγες γεματο

και ξαφνου εγινε ενα θαυμα,

βρηκα τη δυναμη και πηρα

ενα μαχαιρι πυρωμενο

κι αρχισα δυσκολα, δε λεω ,

μια μια να καιω τις πληγες μου.

Ενοιωσα πονους, ποταμια δακρυα,

διπλωνα την καρδια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 29 Νοέμβριος 2010 στις 21:07 — 2 σχόλια

ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ

Ειδε το γιο της στο σταυρο,μαζι με την αγαπη καρφωμενο

Ανθρωποι, Ανθρωποι γιατι? γιατι οτι εσπειρε να παει χαμενο.

Επηρε το κορμακι του αγκαλια, στα νεκρικα σεντονια να το βαλει,

μα ηξερε πως ειναι ο Νικητης απ του καλου κι απ του κακου την παλη.

Μονακριβος, μα εδωσε το Γιο θυσια στην αγαπη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 29 Νοέμβριος 2010 στις 20:47 — 3 σχόλια

ΖΗΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!! (14η Συλλογή )

Ζήτωωωωωωωω!!!
Η κραυγή του χθες αντηχεί ακόμα μέσα μας !!!
Ζήτωωωωωωωωω!!!
Ίδια κι απαράλλαχτη ΣΑΝ ΧΘΕΣ
και ζωντανή σαν αίμα !!!!
Ζήτωωωωωωωωωω!!!!!
Συνεχίζουμε να φωνάζουμε ,
για όλα αυτά που έχουν πεθάνει ,
Σαν να ζουν ακόμα !!!!!
Ζήτωωωωω!!!!!
Αφού εμείς οι ίδιοι δεν φροντίσαμε να ζήσουν !!!!
Ή δεν θέλαμε να ζήσουν!!!!!!
Ζήτωωωωωωω!!!!!
Άραγε εμείς οι ίδιοι είμαστε ζωντανοί;;;;;;;;;;

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Νοέμβριος 2010 στις 19:00 — 6 σχόλια

MΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΕΝΙΑ ΜΟΥ-ΚΛΕΑΡΧΟΣ-MARTIN LUTHER QUEEN ATHINA.-Tο τραγούδι αυτό γράφτηκε ειδικά για την γλυκιά Κωσταντίνα,κόρη της Αθηνάς,η οποία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με τα μάτια της.

Μικρή μου τριανταφυλλένια μου mp3…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 29 Νοέμβριος 2010 στις 18:06 — 6 σχόλια

Αι σιχτίρ!

Πάλι και σήμερα,

ψυχοπλακώθηκα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 29 Νοέμβριος 2010 στις 13:42 — 9 σχόλια

Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΑΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Θαρρω οτι δεν ζω στην εποχη μου,

θαρρω πως λαθος μπηκα στο κορμι μου,

μα αφου αυτο εγω δεν το οριζω

ναμαι στη γη ετουτη να βαδιζω

ομως θαρρω πως απο εναν αλλο κοσμο εφυγα,

και ξαφνικα αναμεσα σας βρεθηκα,

εκει που ζουσα εγω υπηρχαν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 23:48 — 6 σχόλια

ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ

Σαρκα απ τη σαρκα σου ειμαι εγω, ζωη πηρα απο σενα,

τα σωθηκα σου ματωσες και γεννησες εμενα

Το γαλα σου μ αναστησε, το γλυκοφιλημα σου

η πρωτη λεξη που ειπα εγω ητανε τ ονομα σου.

Τα χερια σου με κρατησαν στη γη για να πατησω

τον…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 23:20 — 7 σχόλια

Πόθοι ...

Θάθελα λέει μιά φορά να το μπορούσα

στο άπειρο γιά μιά στιγμή να φτερουγίσω ,

πνευματικούς ωκεανούς να διασχίσω

μέσα σε όνειρα μεγάλα να χωρούσα.

Ένα ταξίδεμα στη γη της φαντασίας

στη Βαβυλώνα των μεγάλων οραμάτων ,

στον έσω κόσμο των ψυχών και των χρωμάτων

στα γκρι διάκενα της κάθε ουτοπίας .

Στους μακρυσμένους του μυαλού μου καταρράκτες

στις αιχμηρές Κύριες θύρες της σοφίας

πίσω άπο λέξεις θείας διαμαρτυρίας

να ενωθώ με τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 21:30 — 9 σχόλια

Η παλίρροια

Η παλίρροια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 20:30 — 9 σχόλια

Στ’ανοιχτό παράθυρό σου

Στ’ανοιχτό παράθυρό σου

Είδα το χαμόγελό σου

Και τα δυο γλυκά σου μάτια

Που με κάνανε κομμάτια

Είδα με ήλιο και βροχή

Κρυφά να κάνω μια ευχή

Να με κοιτάς κατάματα

Και να σου τάζω θάματα

Αχ είδα την αγάπη μου

Νά ’ναι τρελή για πάρτη σου

Δίπλα σου ο παράδεισος

Και παραδίπλα η άβυσσος

Είδ’ολόγιομο φεγγάρι

Μες τη νύχτα να σαλπάρει

Σ’ένα φευγάτο όνειρο

Που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 20:30 — 13 σχόλια

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ

Είναι η ζωή ένα νόμισμα,

που έχει δύο όψεις,

είναι η ζωή μας εικόνισμα,

ας διαφωνούν οι απόψεις.

Μα μες τον οίκο της προσευχής,

δε δίνουμε ίχνος προσοχής,

το δράμα κάθε εποχής,

εκ των υστέρων παραδοχής.

Είναι η ζωή ένα αλώνισμα,

με βάσανα και κόπους,

είναι η ζωή μας διαγώνισμα,

και βγάζει κερδοσκόπους.

Αντί για κάτι της προκοπής,

στα πρόθυρα παρεκτροπής,

ο μύθος παλαιάς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 28 Νοέμβριος 2010 στις 18:00 — 14 σχόλια

Όταν γερνούν οι άγγελοι

Στα αραιά λευκά μαλλιά τους…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την kapnosa στις 27 Νοέμβριος 2010 στις 20:30 — 11 σχόλια

Οι αθλιοι

Η μουσική των χρωμάτων

σε ασπρόμαυρα δωμάτια

απαγχονίζεται

Από σφραγίδες φθαρμένες

και χέρια χωρίς ρόζους

βασανίζεται

Ο ήχος της καλημέρας

σε ξεκούρδιστα λαρύγγια

ξοδεύεται

σκουριασμένη και φάλτσα

σαν μανδύας βλαστήμιας

στειρώνεται

βρώμικες χειραψίες

με ψηφιακή καθαρότητα

αστράπτουν

λόγια χειρουργεία

χωρίς αναισθητικό

πετσοκόβουν

Οι δρόμοι φθαρμένοι

από δίκιο κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 27 Νοέμβριος 2010 στις 19:01 — 4 σχόλια

ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΣΑΝ …

Ανέτειλε σαν σκέψη
Ηλιόθεου πνοή,
σε ξάστερου εσπέρα
στου χρόνου την ζωή.

Ανέτειλε σαν πρώτη
σε δεύτερου ζωή,
ανθρώπου ακέραιου
εγεννήθη στου σύμπαντος πνοή.

Ανέτειλε αργά
ξανά από την πηγή,
Ενέργεια αιθέρα
που για πάντα εδώ θα ζει.

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 27 Νοέμβριος 2010 στις 16:18 — 5 σχόλια