Της ψυχής μας το στέκι
Σαν άγαλμα στον ουρανό
Έμεινα να κοιτάζω
Τον άλλο μου τον εαυτό
Που μέσα του σκουριάζω
Τα ``οχι`` και τα ``πρέπει`` του
Στα όνειρά μου φρένο
Με σταύρωνε το ντέρτι του
Και έχανα το τρένο
Μόνος μου με τη μοναξιά
Και η ζωή πιο πέρα
Ο πόνος μέσα στην καρδιά
Καρφώθηκε σα σφαίρα
Σαν άγαλμα στον ουρανό
Έξω απ’τη φυλακή του
Που χρωματίζει με καημό
Μαύρο τη λογική του
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά