Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Σεπτέμβριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (108)

ευσυνειδητοι.

Ποσο ευσυνειδητοι γιναμε θαρρω
μια γιαγια υπολογισε το φπα, σ΄ενα παλιο της ταμα
και ενας αλλος, σε μερος λιγοτερο ιερο
αποδειξη εζητησε να κοψει η πουτανα.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 30 Σεπτέμβριος 2010 στις 14:30 — 14 σχόλια

Άρχισε πάλι να βρέχει

Άρχισε πάλι να βρέχει

στην αυλή μου δυνατά

κι η καρδιά μου δεν αντέχει

κάθε τόσο σταματά

Μα αρχίζει δίχως λόγο

πάλι να ξαναχτυπά

είναι σαν το γυρολόγο

που ο σκύλος αλυχτά

Βρέχουνε τα δάκρυά μου

από τον πολύ καημό

γιατί είσαι μακριά μου

και εγώ απ'το θεό

Άρχισε πάλι να βρέχει

μα δε σβήνει η φωτιά

τ'όνειρό μου πάντα τρέχει

να σε βρει στην…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Σεπτέμβριος 2010 στις 12:30 — 14 σχόλια

ΕΡΧΟΜΑΙ

Βρέχει ο ουρανός,
και έρχομαι,
κι ο χριστιανός,
το δέχομαι.

Τι να σου πω,
δε σκέφτομαι,
να σ’ αγαπώ,
σ’ επισκέπτομαι.

Όπως ο κεραυνός,
τα πλέκομαι,
μα ζωντανός,
θα στέκομαι.

Κι αν ο φτωχός,
δε βλέπομαι,
πια μοναχός,
αχ! ντρέπομαι.

+ 29/9/10
Παντελής Γ. Στρογγυλός
ΣΙΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΙ

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 22:00 — 14 σχόλια

ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ

----

Μια ανώνυμη μεγάλη μέρα

Όταν θα είναι όλα ίδια και αδιάφορα για μένα

Θα σε παρακαλούσα να μην είσαι εδώ

Να μην ακούσεις "δεν είμαι καλά"..

Για να μην ακούσεις "μείνε δίπλα μου"..

Να μην ακούσεις "σε χρειάζομαι στον πόνο"..

Με κομμάτιασες σαν σφυρί τον τοίχο

Σε μια απροσδόκητη στιγμή

θα βρω τον εαυτό μου..

Μη με βρεις.. βρες μια άλλη..

Όχι εμένα σε παρακαλώ

Μην πεθάνεις για μένα

Επίτρεψέ μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:30 — 16 σχόλια

Εσύ το είπες

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:00 — 11 σχόλια

H ψηλότερη κορφή

Είσαι μια θάλλασσα απέραντη πλατιά

που ύφαλα δεν έχει ούτε ξέρες,

-την απλωσιά της δεν χωράει η ματιά-

και δεν τρομάζει τρικυμίες και αγέρες.

Είσαι κοιλάδα με μια βλάστηση πυκνή,

ένα ποτάμι που κελαριστό κυλάει,

του κόσμου η ψηλότερη κορφή,

ο κήπος που αρώματα σκορπάει.

Είσαι κρεβάτι, το ψωμί και το νερό,

είσ' η κλωστή που ράβει τη φτερούγα,

είσαι το δέντρο π' ακουμπώ το σκιερό,

το χέρι που με βγάζει απ' τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:13 — 18 σχόλια

ΔΥΟ ΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

-------

Δυο πληγωμένες καρδιές

Δυο ψυχές φίλες

Δυο θλιβερά πρόσωπα

Δυο καυτά δάκρυα

Σκοτάδι, ομίχλη στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:00 — 14 σχόλια

Η ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΥΤΗΣ

Ολημερίς κι ολονυχτίς, κατάχαμα πεσμένες

πλένουν τα σκαλοπάτια του " Ναού "

απ' τα πατήματα περαστικών προσκυνητών...

Τα σκαλοπάτια δεν τα πλένουν με νερό,

δεν τα σκουπίζούν με πανιά, μόνο

με δάκρυα και τα κουρέλια της ψυχής τους.

Ο ίδρωτας πλουσιότερος της καταφρόνιας,

κ' η αγωνία πιότερη κι απ' την κατακραυγή.

Ποτέ ιέρειες δεν έτυχαν παρόμοιας μεταχείρησης.

Αυτά σαν είδε η Θεά γυρνόντας από πανυχίδα,

εξοργισμένη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 11:30 — 5 σχόλια

Ο λύκος

Μια φορά κι έναν καιρό,

σ΄ένα δάσος σκιερό,

ένας λύκος αλανιάρης

πονηρός και κατεργάρης,

πεινασμένος τριγυρνούσε

και ολόγυρα κοιτούσε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:00 — 12 σχόλια

ΣΕ ΠΟΙΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (15η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Χρυσά τ’ αστέρια ντύθηκαν ,

στον ουρανό του νου μου

και στα νερά σου πλύθηκαν

οι πόνοι του κορμιού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:40 — 9 σχόλια

Με την αλήθεια πάλεψα (μελ )

Με την αλήθεια πάλεψα

το ψέμα σου να σβήσω

και την καρδιά μου πλάνεψα

τ'όνειρο να κρατήσω

Να μου ανάβει το κορμί

που άφησες σβησμένο

μήπως κολήσει το γυαλί

το χιλιοραγισμένο

κι ας ξημερώνει το πρωί

σε σπίτι ρημαγμένο

Με τον καημό μου πάλεψα

και με τις αναμνήσεις

τα δακρυά μου μάζεψα

μια και δεν βρίσκω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:00 — 13 σχόλια

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (μέρος πέμπτο)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η θεία Ευφημία, γούρλωσε τα μάτια της και άρχισε να κραυγάζει σαν τρελή,όταν είδε την μπουμπού να ορμά στο δωμάτιο που ψυχορραγούσε ο σύζυγος της Ιουστίνος.Εκείνος για μια στιγμή σήκωσε το κεφάλι ,καθώς η αρκούδα άρχισε να του γλύφει το πρόσωπο.

«Αφήστε τον επιτέλους να βγει η ψυχή του !»ούρλιαξε η σύζυγος του προς την ομήγυρη που ήδη είχε κατακλύσει το βασιλικό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 13:30 — 3 σχόλια

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΤΑΛΑΝΤΟΥ

Μου λένε να μη γράφω,

μια κι ό,τι λέω είναι προφανές.

Αξία λέει έχουνε οι σπαζοκεφαλιές.

Μου λένε να μη τραγουδώ.

Φωνή δεν έχω ωραία.

Η Φύση όμως επέτρεψε

όχι μόνο στ' αηδόνια...

Να πάψω τη ζωγραφική

κι αφού μου λείπει το ταλέντο,

καλά θα κάνω να κοιτώ,

με σεβασμό και να θαυμάζω.

Αγάπη, πόνος, πάθος,

σα δεν μπορούν μορφή αθάνατη να πάρουν,

κάλλιο 'ναι να πνιγούνε μεσ' στη σιωπή.

Το κούτσεμα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 11:50 — 7 σχόλια

'Αει ρε δάγκα στα σιχτί...

Ρε συ δάγκα με τα φράγκα και το πίπινίκ

άει στην πόρτα με τα χόρτα για καλησπερίκ

παρ' τη μούρη ρε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:41 — 29 σχόλια

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ο ήλιος έδυσε πριν ανατείλει,

χωρίς ποτέ να φωτίσει κανένα λιμάνι.

Το πλοίο έμεινε αραχτό περιμένοντας.

Μάταια ήλπισα σ' ονειρεμένες χώρες.

Τ' αγιάζει τρυπάει τη ψυχή μου

καθώς ψάχνω σ' αδιέξοδους δρόμους.

Η αγωνία αβάσταχτη για το ταξίδι.

Να 'ναι το πρωινό το αγιάζει; Nα 'ναι το βραδυνό;

Οι διαβάτες με σκουντούν στο σκοτάδι

βιαστικοί να γυρίσουν σπίτι.

Το σπίτι, η πόλη, η αποβάθρα,

αλήθεια κατά πού πέφτουν;

Βαθειά στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:33 — 7 σχόλια

Τι κέρδισες?

Χαμένη αθωότητα

των…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:30 — 7 σχόλια

Μωρό μου άλλο μην πονάς...

Μωρό μου άλλο μην πονάς

μη στο γιατρό τηλεφωνάς

διώξε τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 18:00 — 27 σχόλια

Σήμερα γάμος γίνεται

Μάνα μου για το φρικιό

την κορούλα σ' τη Μαλάμω

σύρ' ετοίμασε προικιό

κι έχουμ' σύντομα το γάμο.

Μάνα μ' θα με παντρευτεί

με κλαρινα και νταούλια,

πριν να το καλοσκεφτεί

φέρε νυφικά και τούλια.

Του πατέρα τη στολή

βγάλε από την κασέλα

θα τον ντύσω η λολή

με τσαρούχ και φουστανέλλα.

Θα τον πάμε σηκωτό

-η ισχύς εν τη ενώσει-

σκνίπα από το πιοτό

πριν να δει και πριν να νιώσει.

Θέλω είκοσι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 12:28 — 22 σχόλια

Το Ελληνάδικο

Σ' ένα Ελληνάδικο

με κρατούν κατάδικο

ο λεφτάς με την μικρή

ο χονδρός με την νεκρή

η γιαγιά με τον μπεκρή

το τεκνό με φαλακρή

και διασκεδάζουν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την kwstas ieromnhmwn στις 25 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:30 — 6 σχόλια

ο ισοβιτης ασκητης

Μια δημιουργος ταραχη

ανισορροπια των εντος και εκτος μας

μια δημιουργει ενα τελος γι΄ αρχη

κι αλλοτε μεταγραφει στον λογισμο μας

τα ονειρα ενος ερημητη

αναχωρητη

που ασκητευει στις κορφες των δεσμων μας

Διπλωσε με τα δαχτυλα του

την…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 24 Σεπτέμβριος 2010 στις 22:50 — 12 σχόλια