Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΤΑΛΑΝΤΟΥ

Μου λένε να μη γράφω,
μια κι ό,τι λέω είναι προφανές.
Αξία λέει έχουνε οι σπαζοκεφαλιές.

Μου λένε να μη τραγουδώ.
Φωνή δεν έχω ωραία.
Η Φύση όμως επέτρεψε
όχι μόνο στ' αηδόνια...

Να πάψω τη ζωγραφική
κι αφού μου λείπει το ταλέντο,
καλά θα κάνω να κοιτώ,
με σεβασμό και να θαυμάζω.

Αγάπη, πόνος, πάθος,
σα δεν μπορούν μορφή αθάνατη να πάρουν,
κάλλιο 'ναι να πνιγούνε μεσ' στη σιωπή.
Το κούτσεμα προσβάλει την αισθητική.

Να βλέπω και ν΄ακούω μοναχά
και σιωπηλά να συγκινούμαι.
Μιας και δεν κλαίω μελωδικά,
τα δάκρυά μου ενοχλούνε.

Προβολές: 17

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 13:42: '
Πολύ καλό !
Η διαρκής προσπάθεια συχνάκις προσπερνά το έμφυτο ταλέντο...

.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:18: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:54: φίλε μου είναι πολύ φιλοσοφημένο!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:01: Προχώρα δυνατά στην πορεία σου!!!!

Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 3:22: Πολύ μου άρεσε!!!

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 11:32: Να βλέπω και ν΄ακούω μοναχά
και σιωπηλά να συγκινούμαι.
Μιας και δεν κλαίω μελωδικά,
τα δάκρυά μου ενοχλούνε.

KALOO