Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (μέρος πέμπτο)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η θεία Ευφημία, γούρλωσε τα μάτια της και άρχισε να κραυγάζει σαν τρελή,όταν είδε την μπουμπού να ορμά στο δωμάτιο που ψυχορραγούσε ο σύζυγος της Ιουστίνος.Εκείνος για μια στιγμή σήκωσε το κεφάλι ,καθώς η αρκούδα άρχισε να του γλύφει το πρόσωπο.
«Αφήστε τον επιτέλους να βγει η ψυχή του !»ούρλιαξε η σύζυγος του προς την ομήγυρη που ήδη είχε κατακλύσει το βασιλικό δώμα.
Όμως ο Ιουστίνος έδειχνε να συνέρχεται με το σάλιωμα και μάλιστα λίγο έλειψε να σταθεί και στα πόδια του. Όμως μόλις εμφανίστηκε μπροστά του η Θεοδώρα, κουνάμενη και λυγάμενη, φώναξε «τετέλεσται» και αποχώρησε γοργά από τον μάταιο τούτο κόσμο, έχοντας τα μάτια πεταγμένα όξω.
«Τι σου κάνανε Ιουστινάκι μου?’..τσίριξε η Ευφημία, ξεριζώνοντας μιά ,μιά τις τρίχες απ την βασιλική περούκα της.
«Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΑΠΟΘΑΝΕ,ΖΗΤΩ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ!» ακούστηκε απ τούς πραιτοριανούς, που πλαισίωναν το νεκρικό κρεβάτι, απευθυνόμενοι προς τον Ιουστινιανό.
Εκείνος γονάτισε στην νεκρική κλίνη και έβγαλε το στέμμα από το κεφάλι του νεκρού Ιουστίνου.
Στη συνέχεια το φόρεσε πάνω απ το δικό του στέμμα, ώστε να αντιληφθούν οι πάντες ότι θα είχανε δυο αυτοκράτορες στη συσκευασία του ενός.
Εν τω μεταξύ η θειά του η Ευφημία, κάνοντας διάλειμμα στους κοπετούς και τους θρήνους, τού ζήτησε να αφήσουνε τη σορό του Ιουστίνου για δυό μέρες στο βασιλικό νεκροθάλαμο, γιατί ίσως να είχε πάθει νεκροφάνεια.

Εκείνη τη στιγμή επενέβη η Θεοδώρα,δείχνοντας την πυγμή αλλά και το πόσο ήδη άρχισε να επηρεάζει τον μέλλοντα σύζυγο της.«Ας τον φυτέψουμε πρώτα κι ας βάλουμε κι ένα μπουρί στον τάφο, ώστε αν ζεί να φωνάξει»είπε κοιτάζοντας με νόημα τον Ιουστινιανό.
Ο Ιουστιανός θεώρησε πολύ λογική την πρόταση της αγαπημένης του, δίνοντας την εντολή στον παριστάμενο παπά των ανακτόρων να διαβάσει τον νεκρό στα σβέλτα και περιληπτικά.
Στη συνέχεια τον φόρτωσαν σε αυτοκρατορικό κιλλίβαντα βαλλίστρας ,στολισμένο με μωβ κορδέλες και τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία, συνοδεία στρατιωτικής μπάντας που παιάνιζε «για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει..».
Πίσω απ τον κιλλίβαντα ακολουθούσε η μπουμπού με μώβ φιόγκο και φουρό και πιο πίσω η χήρα και οι λοιποί συγγενείς.
Ετάφη με όλες τις τιμές και μ ένα μπουρί ..βουλωμένο .Έτσι έληξε μια για πάντα το πρόβλημα με την νεκρανάσταση του μπάρμπα .Όμως από εκείνη την ημέρα και μετά ,αρχίζανε τα δύσκολα για τον νεαρό αυτοκράτορα..

Συνεχίζεται

Προβολές: 27

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη