Σκόρπιζες γύρω σου αγάπη και χαρά …

μιά παρουσία που ο χρόνος δεν θα σβήσει,

άγγελος ήσουν ... κι ας σου λείπαν τα φτερά

μες το μυαλό μου την μορφή σου έχω κρατήσει.

Άντρας δυό μέτρα με καρδιά μικρού παιδιού

δίπλα μας πάντα σαν μεγάλος αδελφός μας,

κι ένα χαμόγελο ... ήλιος καλοκαιριού

τις μαύρες μέρες μας γινόσουνα το φώς μας.

Καπετάν Θόδωρε ... τι να σου θυμηθώ ...

πως νάβρω λέξεις … το ποιός ήσουν να…

Στις λάσπες που κυλίστηκες ,

Μεσ’ της ζωής τους δρόμους ,

Δίχως σκοπό και νόμους ,

Ζωή μου χαραμίστηκες .

Χρυσάφια κι αν σε γέμισαν

Διαμάντια και ζαφείρια ,

Αγάπης τα γιοφύρια

Που έχτισες τα γκρέμισαν .

Ρεφρέν

Τώρα μονάχη αναζητάς μέσα στη μοναξιά σου ,

Γαλήνη…

Πες μου εκείνο το τραγούδι που μιλάει ,

Η μουσική του στην ψυχή μου π’ ακουμπάει

Κι οι λέξεις του φωτιά είναι κι αγέρας ,

Πες μου το μάτια μου αυτό το δειλινό ,

Πριν να σημάνει η καμπάνα εσπερινό

Κι ο ήλιος γείρει για το τέλειωμα της μέρας.

Ρεφρέν

Ένα τραγούδι για τους δυο μας , ένα τραγούδι με σκοπό

Που…

Άτι μέσα στα στήθη μας ο στεναγμός καλπάζει

Και στην καρδιά μας στάζει το δηλητήριο ,

Θυμός μέσα στα μάτια μας , λόγια πικρά αλλάζει ,

Του χωρισμού μας βγάζει το εισιτήριο .

Ρεφρέν.

Που να κοιμάσαι έρωτα , αγάπη πια που να ‘σαι

Χαντάκι άνοιξε βαθύ το μίσος και θεριεύει ,

Χάδι γλυκό παρηγοριάς τάχα που να κοιμάσαι ,…

-ντρίιν

-ποιός καλεί παρακαλώ?

-ίτς μί ,γιόρ μάμμη Τζώρτζ !

-αμάν πιά,με τσίτωσες μάμμη γκρήν !

-εγκώ σε πήρα  να σου πώ «μπράβο»…

 …

Όπως πάντα,

ο περιοδεύων θίασος των στιγμών,

στα αισθήματα,

επιφύλασσε

τον κορυφαίο μονόλογο,

για τη δυνατή σκηνή της ενδοσκόπησης.

Ευτυχώς χωρίς απρόοπτα.

Κι αυτή τη φορά,

ο ενικός παρήγαγε

το χειροκρότημα των λυγμών,

κλείνοντας ένα έργο,

που έστω και στο μηδέν,

έδωσε κάθαρση.

Υπό ψυχική διέγερση, δονούμενος

προτάσσω την  Αχίλλειον …πένα μου  

καραδοκώντας  στις επάλξεις,  ενός κόσμου

ως  ιχνηλάτης  προ, νεότερης επίθεσης.

Στηρίζοντας  ανιδιοτελείς  προσδοκίες

στη ρητορεία  της Ειμαρμένης…

Πες μου ψυχή μου, πες μου τι σε κυνηγά;…

Σήμερα,

άλλοι δύο περιφραγμένοι πλανήτες,

εγκαταλείφθηκαν.

Οι αιμοδότες

της υπαρξής τους,

κατόπιν μιάς δοκιμασμένης έλξης,

συναντιούνται

στην ουδέτερη περιοχή

του προαιώνου χάους,

για ν' ανταλλάξουν

όλες τις τις ανατολές που μάζευαν.

Λες και στα μάτια σου ο ήλιος πάει να δύσει

Κι έχ’ η ψυχή μου με τα χρώματα γεμίσει

Του δειλινού ,

Πετά η καρδιά μου με τ’ αστέρια ν’ ανταμώσει ,

Μεσ’ των ματιών σου τα ουράνια να κλειδώσει

Και του βυθού .

Ρεφρέν .

Κοίτα το κύμα μας καλεί ,

Δώσ’  μου τα χέρια σου ,

Δώσ’ μου τα χείλη σου να ζήσω στο φιλί ,

Τα καλοκαίρια σου.

Σαν μέσα σ’ όνειρο κοιτώ το πρόσωπό σου ,

Λουλούδι άνθισε μ΄ ένα χαμόγελό…

Σαν ανοιξιάτικη ξημέρωσε η μέρα

Κι εκεί στα κλώνια της ροδιάς ένα πουλί ,

Μου τραγουδούσε τη ζεστή σου καλημέρα ,

Που είχες στείλει από μακριά μ’ ένα φιλί .

Ρεφρέν

Τώρα τα πάντα στο δωμάτιο σε θυμίζουν

Με τ’ άρωμά σου τα λουλούδια μου μυρίζουν ,

Σαν να ‘ταν χθες ,

Που είχες φύγει και στα χείλη με φιλούσες ,

Με χίλιες λέξεις , στ’ αγαπώ σου, μου ‘στορούσες

Πόσο με θες .

Ο ταχυδρόμος ένα γράμμα σου μου φέρνει…

Μαργαριτάρια και κοχύλια του γιαλού ,

Φιλτίσι με χρυσό , ασήμι και πλατίνα ,

Πήρα και σ’ έφτιαξα στα βάθη του μυαλού ,

Περήφανη και όμορφη σαν γερακίνα .

Μεσ’ της ψυχής μου τις υπόγειες στοές ,

Σαν το διαμάντι έλαμπες και σαν αστέρι ,

Άρωμα είχαν οι γλυκές σου αναπνοές ,

Τους πόνους έκοβε το χάδι σου…

Θα ήταν αδιανόητο,

τόση σταθερή αποφυγή

της επιφυλακής,

να μην περιλαμβάνει

στα αποτελέσματά της

και μια ανώνυμη ώρα,

όπου θα αφοπλίζονται

επείγουσες ή μη υποχρεώσεις.

Μάλιστα αυτό το Άγνωστο,

ταιριάζει απόλυτα,

σαν επένδυση

στο απάνεμο περιβάλλον,

που περιμένει να αντηχήσει μέσα του,

μετά απο καιρό,

η πρώτη ανάσα,

που θα βγεί απο την αναπνοή,

προστατευμένη,

μακριά απο το…

Ήρθες σαν όνειρο γλυκό , σαν οπτασία ,

Φως για να ρίξεις μεσ’ τη μαύρη μου ψυχή ,

Εικόνες γέμισε το νου η φαντασία ,

Βρήκε λιμάνι η καρδιά κι απαντοχή .

Ρεφρέν

Κι είπα στη νύχτα μη τελειώσει

Κι είπα στον ήλιο να μη βγει ,…

Τις μνήμες τις αντάμωσαν οι λησμονιές και πάνε ,

Φαντάσματα γυρνάνε σ’ ονείρων τις σπηλιές ,

Εικόνες που χαθήκανε στου σήμερα τη βάση ,

Πόρτες θαρρείς , με βιάση  , τις κλείσανε βαριές.

Ρεφρέν

Μα στην ομίχλη του μυαλού ,

Εσύ μονάχα μένεις ,…

Λυγμοί ,

Τα δάκρυα σαν ποταμοί ,

Παραπονιάρικα κυλούν στα μάγουλά σου

Ριπές

Σαν του ανέμου τις πνοές

Οι αναμνήσεις ανεμίζουν στη ματιά σου.

Ρεφρέν

Πες μου ποιος πόνος σε κρατά ,

Ποιο…