Στο σκοτάδι σε γυρεύω

κάθε σου φιλί να κλέβω

που είναι μέλι θεϊκό,

με τα χάδια σου να ρεύω,

να γλεντώ και να χορεύω

στον ασίκικο σκοπό.

Στο σκοτάδι σε γυρεύω

στα άστρα να σε ταξιδεύω

και για χάρη σου να ζω.

Βάλε το άσπρο σου φουστάνι

που πανέμορφη σε κάνει,

για να φύγουμε μαζί,

να μας βλέπει το φεγγάρι

χρώμα φωτεινό να πάρει

για να φέγγει όλη τη γη.

Βάλε το άσπρο σου φουστάνι

έτοιμη είσαι για στεφάνι,

μια…

Φαντάζεις φωτεινός αποσπερίτης

μες στης μοναξιάς τη βάρδια μου

στην αγκαλιά σου μ’ έλκεις σαν μαγνήτης

μαίνονται τα χτυποκάρδια μου,

μπροστά μου έπεσες μετεωρίτης

τα παλιά μου χούγια τέλειωσες

του δρόμου ήμουν άθλιος αλήτης

κι όμως από πάθος μ’ έλιωσες.

Αναγεννήθηκα κοντά σου

και τη βρήκα την πορεία μου

μεγάλος έγινα σεβντάς σου

κι ακριβή εσύ λατρεία μου.

Θα γέρνεις πάντα στο πλευρό μου

που θα σ’ οδηγούν τ’ αχνάρια μου…

Βουνά και κάμπους θα διαβώ στην αγκαλιά σου για να’ ρθώ

ατέλειωτα να εκπορθώ τα γρανιτένια σου τα κάστρα.

Και θα μου το κερνάς εσύ του έρωτά σου το κρασί

μόλις θα σμίγουμε μαζί με μόνη μας παρέα τ’ άστρα.

Αυτήν την ώρα μη μιλάς ποτάμι γίνε να κυλάς

στα κύτταρά μου

κι όταν μου λες πως μ’ αγαπάς φουρτούνα γίνε να ξεσπάς

στα όνειρά μου.

Αυτήν την ώρα μη μιλάς που ξαποσταίνει η «Ελλάς»

κι η γύρω πλάση,

για μένα να καρδιοχτυπάς σαν κύμα πάνω…

Δεν γεννήθηκα αλήτης σ' ένα κάλπικο ντουνιά,

να γυρνώ ερημοσπίτης και να λειώνω στο χιονιά.

Δεν γεννήθηκα να σέρνω κάθε βήμα μου βαρύ,

να τσακίζω και να γέρνω στον αέρα σαν κλαρί.

Νά' μαι μια ζωή το θύμα δεν γεννήθηκα,

να παλεύω για το χρήμα, που στερήθηκα.

Γεννήθηκα να σ’ αγαπώ στα όνειρά σου κάρτα να χτυπώ

και τη ματιά σου ολοένα να γυρεύω.

Γεννήθηκα να σ’ αγαπώ στην αγκαλιά σου μέσα να σκορπώ

κι απ’ τ’ άγγιγμά σου σαν τα τραίνα ν’…

Πώς βάσταξες μωράκι μου και μ’ άφησες στ’ αγέρι

και σ’ έχω για σαράκι μου χειμώνα καλοκαίρι;

Πού νά’ ριξες τα δίχτυα σου αλλού για νά’ βρεις σκέπη,

ποιος θα' ναι στα ξενύχτια σου τα μάτια σου να βλέπει ;

Παρά τα χτυποκάρδια μου μπροστά στα σκαλοπάτια σου

ερείπιο του δρόμου

στα μαύρα τα σκοτάδια μου δεν μού’ δωσες τα μάτια σου

για φάρο κι οδηγό μου.

Μού’ χεις κόψει τα φτερά μου, τρέχουν δάκρυα ποτάμι

που δεν μού’ δειξες λιγάκι πως μ'…