ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Φαντάρος εδώ που΄ μαι στο Κιλκίς
μια παγωμένη νύχτα Κυριακής
στημένος στη σκοπιά ως το πρωί
ταξιδεύω μέχρι τ’ όνειρο για λίγο
και με χαρά κοιτάζω τη ζωή
όταν μες στην αγκαλιά μου σε τυλίγω.

Στη σκοτεινιά της νύχτας σε ζητώ
σαν τα παιδιά που παίζουνε κρυφτό
χαρούμενα σε κάποια γειτονιά
κι από τότε που με ντύσανε φαντάρο
σαν πλοίο με σχισμένα τα πανιά
στις στιγμές μας τις αξέχαστες φουντάρω.

Φαντάρος με τα στρατιωτικά
μ’ αμέτρητο κι απέραντο νταλκά
εσένα μες στη σκέψη μου καρφί
ζωγραφίζω στων τσιγάρων το πακέτο
κι η γλυκιά και καθάρια σου μορφή
την καρδιά μου μαχαιρώνει σαν στιλέτο.

Στη σκοτεινιά της νύχτας σε ζητώ
σαν τα παιδιά που παίζουνε κρυφτό
χαρούμενα σε κάποια γειτονιά
κι από τότε που με ντύσανε φαντάρο
σαν πλοίο με σχισμένα τα πανιά
στις στιγμές μας τις αξέχαστες φουντάρω.