ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΣΟΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Στο σκοτάδι σε γυρεύω
κάθε σου φιλί να κλέβω
που είναι μέλι θεϊκό,
με τα χάδια σου να ρεύω,
να γλεντώ και να χορεύω
στον ασίκικο σκοπό.
Στο σκοτάδι σε γυρεύω
στα άστρα να σε ταξιδεύω
και για χάρη σου να ζω.

Βάλε το άσπρο σου φουστάνι
που πανέμορφη σε κάνει,
για να φύγουμε μαζί,
να μας βλέπει το φεγγάρι
χρώμα φωτεινό να πάρει
για να φέγγει όλη τη γη.
Βάλε το άσπρο σου φουστάνι
έτοιμη είσαι για στεφάνι,
μια νυφούλα αληθινή.

Θα χαθώ, μη με απαρνιέσαι
και στην αγκαλιά μου πέσε
τη στοργή μου να χαρείς,
κόμπο την καρδιά μου δέσε
κι από μένα να κρατιέσαι
στις φουρτούνες της ζωής.
Θα χαθώ, μη με απαρνιέσαι,
στη καρδιά μου να πλανιέσαι
το κορμί μου να δονείς.

Βάλε το άσπρο σου φουστάνι
που πανέμορφη σε κάνει,
για να φύγουμε μαζί,
να μας βλέπει το φεγγάρι
χρώμα φωτεινό να πάρει
για να φέγγει όλη τη γη.
Βάλε το άσπρο σου φουστάνι
έτοιμη είσαι για στεφάνι,
μια νυφούλα αληθινή.