Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Απρίλιος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (101)

Νηστεύοντας το όνειρο

Μεσημεριάτικα

Στο κέντρο της πόλης

Τρέχουμε ομαδικώς

Να προλάβουμε,

Να ξεφύγουμε

Απ΄ τους ίσκιους.

Άλλος στο ακριβό σακάκι

Άλλος στο σκισμένο τζην

Άλλος στο τσεπάκι του

Όλοι έχουμε κρύψει

Τις ξεχασμένες διαδικασίες

Του κουράγιου.

Νηστεύουμε απ’ το όνειρο

Περιμένοντας την Ανάστασή του.

Αποβάλλουμε τους Θεούς

Του χεριού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 14 Απρίλιος 2009 στις 11:23 — 11 σχόλια

Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ

Ν᾽ αγοράσω ένα αστέρι να το κάνω περιστέρι

να πετάξει στα ουράνια μ᾽ ένα μύνημα αντάμα

πως μαζί πάντα θα ζούμε αγκαλιά θα προχωρούμε

μονοπάτια ο έρωτας μας θα χαρίζει στα όνειρα μας

Αρχόντισσα τρελή μου, γλυκιά μου αμαρτωλή

το πάθος μου για σένα, ολόκληρη ζωή.

Αρχόντισσα πνοή μου, λουλούδι της αυγής

ο πόθος μου για σένα, ολόκληρη η γης

Θα σαλτάρουμε τα δυό μας, μ᾽ένα σύννεφο οδηγό μας

σ᾽ένα χρυσαφένιο άρμα, με φτερά του έρωτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΣΦΙΓΓΑ στις 14 Απρίλιος 2009 στις 9:35 — 7 σχόλια

Ομούσιος ...

Άπ την ίδια ουσία πλασμένοι ,

ο γυαλός , το καράβι κι εγώ ,

πριν χιλιάδες αυγές γεννημένο ,

το κοχύλι που ψάχνω να βρώ .

Το κορμί μου πατρίδα φευγάτη ,

ένας μόλος στην άκρη της γης ,

μία πόλη που έσβησε ο χρόνος ,

κάποιας άλλης παλιάς εποχής .

Ξεχασμένη σε κάποιο καρνάγιο ,

η ψυχή μου αιώνες μετρά ,

ενωμένη με κείνο το πνεύμα ,

που μαζί της , δειλά ξαγρυπνά .

Κυκλωμένη με θέλω και πρέπει ,

φυλακή που να βγείς δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Απρίλιος 2009 στις 8:28 — 12 σχόλια

Μπορεί ... Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό , μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα που κάναν το ταξίδι μακρυνό . Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα που μας οδή…

Μπορεί ...

Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα

που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό ,

μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα

που κάναν το ταξίδι μακρυνό .

Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα

που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές ,

μπορεί να ήτανε τα μπλάβα κύματα

που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές .

Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε

ότι μας μάγεψε ... παντού σ`αυτή τη γη ,

κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε

όλες μας χάρισαν μιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Απρίλιος 2009 στις 22:47 — 6 σχόλια

Η Π Ε Τ Α Λ Ο Υ Δ Α

Νύφη της νύχτας, φθηνή κολόνια.

Γόβα στιλέτο γεμάτη στρας

στο πεζοδρόμιο στέκεις με χάρη

παγιδευμένη χαμογελάς

Κόσμος διαβαίνει κρυφοκοιτάζει

είσαι βιτρίνα της ηδονής

Λαίμαργα μάτια, πρόστιχες λέξεις

Κρυμμένοι πόθοι μιας φυλακής.

Πόσες φορές δεν έχεις κλάψεις

η μοναξιά σου λευκό κελί

Αγορασμένη πεταλουδίτσα

Πεθαίνεις πάντα κάθε πρωΐ

Βρώμικα χέρια σε αγκαλιάζουν

φαντασιώσεις της μιας στιγμής

χρυσό κρεβάτι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΣΦΙΓΓΑ στις 13 Απρίλιος 2009 στις 20:30 — 8 σχόλια

Ο ΠΑΙΧΤΗΣ

07 Ο Παίχτης.mp3

Είν᾽η ζωή μωράκι μου, ταξίδι δίχως χάρτη

άλλοι το όνειρο το ζουν, κι άλλοι φοβούνται μόνο

ζήσ᾽το ταξίδι αυτό μικρή, σαν ναν᾽ το τελευταίο

να ομορφήνει η ψυχή, χρώματα να γεμίσει

Είν᾽ η ζωή καρδούλα μου, παράξενο παιχνίδι

τον τζογαδόρο τιμωρεί, τον παίχτη τον ζηλεύει

Κι αν σε κουράσει τ᾽ όνειρο, τα μάτια κλείσε μόνο

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΣΦΙΓΓΑ στις 13 Απρίλιος 2009 στις 18:00 — 5 σχόλια

Θέατρο τού παραλόγου

Σε μιά παράσταση
Ζωής θα παίξω
Παλιοκατάσταση
Και πως θ’αντέξω

Ψεύτικα όνειρα
Αγάπες σκάρτες
Όλο λασπόνερα
Και αυταπάτες

Θέατρο τού παραλόγου
Καταντήσαμε ζωή
Δύο σχήματα του λόγου
Πού δεν έχουνε ψυχή

Τρελός ο έρωτας
Φωτιές μας βάνει
Και πάει λέγοντας
Σ'άλλο λιμάνι

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Απρίλιος 2009 στις 10:00 — 8 σχόλια

Λυκαυγές … Τα αργοκύλητα εκείνα ξημερώματα , που σμίγουνε τ` άστρα με τη ρεστία στο λυκαυγές , ο χρόνος μεταφυσικά κυλά , κι ανακατεύεται το φως με τη μαγεία . Του θόλου ο μανδύας αστροστόλιστος , …

Λυκαυγές …

Τα αργοκύλητα εκείνα ξημερώματα ,

που σμίγουνε τ` άστρα με τη ρεστία

στο λυκαυγές , ο χρόνος μεταφυσικά κυλά ,

κι ανακατεύεται το φως με τη μαγεία .

Του θόλου ο μανδύας αστροστόλιστος ,

διάστικτος με τ` ουρανού τ` αχνάρια ,

ηδονικά η μέρα περιπλέκεται

στης νύχτας τα στερνά απομεινάρια .

Τα βράδυα που τα κρύα καταστρώματα

μεταμορφώνονται σε κόσμο φρεναπάτης ,

αφέσου για να νοιώσεις το μυστήριο

του ανεξήγητου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Απρίλιος 2009 στις 8:32 — 11 σχόλια

Κι αφού σου θύμωσα.

Κι αφού σου θύμωσα.

Κι αφού σου θύμωσα

πως το μετάνιωσα που το δοκίμασα

μα αυτές οι λέξεις μπερδέψαν την αλήθεια

όταν τις λες εύκολα βγαίνουν απ’ τα στήθια

κι αφήνουν πόνο σε μια ανάσα μόνο από συνήθεια

Κι αφού σου θύμωσα

πως το μετάνιωσα , πόσο σε πλήγωσα

τώρα τα μάτια σου κοιτάζω και φοβάμαι

πως τόσα δάκρυα ποτέ να είδα δεν θυμάμαι

πρώτη φορά κι ένα ένα μ’ένα γιατί να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 12 Απρίλιος 2009 στις 12:30 — 2 σχόλια

Ήρθες

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

(..κάνε κλικ ,στο "ta maratha" για ν' ακουστεί μελοποιημένο...)

Ήρθες και κράταγες στα χέρια ένα γέλιο

για λίγο ζήτησες να γίνουμε χαρούμενοι

το ραβασάκι σου χειρόγραφο ευαγγέλιο

κι η λογική μου όπως πάντα αγνοούμενη.

Όπως τα φρέσκα μάραθα

ρόδι στο σκαλοπάτι

πρόβαλες κι οι χαρές ξανά

μού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 12 Απρίλιος 2009 στις 0:01 — 8 σχόλια

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω

Σβήνω τ’ουρανού τ’αστέρια

Να μην βλέπω τ’όνειρό μου

Πού μού σταύρωσε τα χέρια

Και σε έχει όμηρό μου

Σε κρατά να με πληγώνεις

Να μην δω μιά άσπρη μέρα

Την αγάπη να σκοτώνεις

Να μού κλέβεις τον αγέρα

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω

Και στο τέλος απορώ

Το παιχνίδι κι αν το χάνω

Να ξεφύγω δεν μπορώ

Σβήνω τ’ουρανού τ’αστέρια

Να μην βλέπω την καρδιά μου

Πού μού κάρφωσε μαχαίρια

Και μού κόβει τα φτερά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Απρίλιος 2009 στις 15:07 — 10 σχόλια

Της νότας το χάιδεμα

Έπεσες μέσα στο πηγάδι,

του πόνου σου καταφυγή,

δε δίνεις καν ζωής σημάδι,

μες την απόλυτη σιγή.

Μέσα στου πηγαδιού τον πάτο,

κάποιος σου ρίχνει το σχοινί,

με δύναμη στα χέρια πάρτο

και ξανανέβα στη σκηνή.

Από του σκοταδιού την πόρτα

με μια σου κίνηση να βγεις,

στην τελευταία τους τη βόλτα

θα δεις τ' αστέρια της αυγής.

=======================

Υπάρχει…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 11 σχόλια

ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥΝ Θα θελα να μουν στο χωλακι του σπιτιου σου ο καθρεπτης, βαθεια στα ματια να με κοιτας ,οταν γυρνας και οταν φευγεις. Καθως τ αερινα μαλλια σου ανεμελα στα γρηγορα χτενιζεις, παλιο τ…

ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥΝ

Θα θελα να μουν στο χωλακι του σπιτιου σου ο καθρεπτης,

βαθεια στα ματια να με κοιτας ,οταν γυρνας και οταν φευγεις.

Καθως τ αερινα μαλλια σου ανεμελα στα γρηγορα χτενιζεις,

παλιο τραγουδι,αναμνηση παλια στα χειλη ψιθυριζεις.

Θα θελα να μουν το πομολο στην πορτα του σπιτιου σου,

να χανομαι καθως , στ αναλαφρο σου χερι σφιχτα με αγκαλιαζεις.

Να μουν κλειδακι του μπρελοκ στην ακρη του χεριου σου,

τους χτυπους της καρδιας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χαρης στις 10 Απρίλιος 2009 στις 18:05 — 11 σχόλια

Γη'ι'νες Αυταπατες

Αρωμα σ'εκανα Ζωη

σε αγουρο Τραγουδι

και της Αγαπης το ρεφραιν

στο πετο σου Λουλουδι

Την Τεχνη σου τη Κεντησα

στου Ερωτα τον Υμενα

με περασμενα στη κλωστη

Ονειρα Παρθενα

Ψαχνω στα Παθη μου να βρω

απ' τις δικες σου Αληθειες

τι να ζηλέψαν οι Καημοι

και μου 'γιναν συνηθειες

Φτερα σου Κεντησα Ζωη

στης Νυχτας μου τις Πλατες

μα Εσυ ολο Ξημερωνες

σε Γη'ι'νες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 10 Απρίλιος 2009 στις 5:20 — 10 σχόλια

Βρήκαμε τον παράδεισο

Εγώ- εσύ κι η θάλασσα

Πού μοιάζει νά’ναι μάγισσα

Κι ένα λαμπρό αστέρι

Ζούμε τα όνειρα μαζί

Παραμυθένια η ζωή

Πιασμένοι χέρι- χέρι

Μέρα και νύχτα αγκαλιά

Και τα αμέτρητα φιλιά

Δικό μας μαξιλάρι

Αγάπη κι έρωτας φωτιά

Λάμπουνε μέσα στη ματιά

Νύχτες χωρίς φεγγάρι

Βρήκαμε τον παράδεισο

Το γέλιο τη χαρά μας

Ξεφύγαμ’απ’την άβυσσο

Άνοιξαν τα φτερά μας

Εγώ- εσύ κι ο ουρανός

Πού μοιάζει νά’ναι ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Απρίλιος 2009 στις 18:11 — 8 σχόλια

Μια σταλα ζωης Σαβατο κι αποβραδο τα βηματα βαρια, η πορτα σιγοκλεινει τα φωτα χαμηλα, κλεφτες ματιες,σκουρες σκιες στον απεναντι τοιχο, φευγατες στιγμες ,ανησυχες ψυχες στης ζωης τον κτυπο. Μια στ…

Μια σταλα ζωης

Σαβατο κι αποβραδο τα βηματα βαρια,
η πορτα σιγοκλεινει τα φωτα χαμηλα,
κλεφτες ματιες,σκουρες σκιες στον απεναντι τοιχο,
φευγατες στιγμες ,ανησυχες ψυχες στης ζωης τον κτυπο.

Μια σταλα ζωης, τα βλεφαρα κλειστα,
τ ονειρο μια στιγμη στα κλεφτα,
στα πολυχρωμα φωτα της πολης να ζησουν,
μ ενα χαμογελο πικρο την Αυγη να σβησουν. Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χαρης στις 9 Απρίλιος 2009 στις 11:00 — 9 σχόλια

χειλιων μεθυσι

ζεστο ρουχο η αγκαλια σου
σωμα που 'χω αγαπησει
μες στ' αστραφτερα φιλια σου
ηρθε η νυχτα για να ζησει

γλυκο ανοιξιατικο το 'γιομα
πριν γυρισεις θα 'χω φυγει
η αγαπη σου ακομα
συννεφο και με τυλιγει

ψάχνω λαμψη της ματιας σου
κερασμα χειλιων μεθυσι
χαδι απ' τ' ακροδαχτυλα σου
ανασα σου να μ' αναστησει

καντε κλικ στο "telos epoxis", για να ακουσετε κι ενα τραγουδι

στίχοι arpistre
μουσικη Τασος Θ.

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 9 Απρίλιος 2009 στις 1:30 — 8 σχόλια

Στο δικό μου στερέωμα

'Ενα βήμα αργό στου ανέμου το πλάνο

η καρδιά μου χτυπά όταν πάλι σε χάνω

σε ποτίσαν στιγμές σ'ενα κόκκινο στίβο

δε με ξέρεις καλά τίποτα δε σου κρύβω

Σε δρομάκια στενά αναμνήσεις γυρεύω

όλα αυτά που μετά στη ψυχή μου παλεύω

μια σειρήνα του νου σε οδηγάει σε κάτι

μα σε βρίσκει στο τέλος μοναχά μ'ενα δάκρυ

Δεν υπήρξες ποτέ το δικό μου στερέωμα

πως λοιπόν μου ζητάς αυτό το δικαίωμα

ν'ασελγείς σε κορμί που το δένει πλημμύρα

αγκαλιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 9 Απρίλιος 2009 στις 0:30 — 6 σχόλια

Σχέση Καρμική

Στον άγγελο που θα ήθελα να έχω δίπλα μου ως το τέλος...

Στιγμές δεν ζήσαμε πολλές

φταίει η απόσταση μου λες

που μας χωρίζει

σχέση που μοιάζει καρμική

πρέπει να φτάσουμε εκεί

που της αξίζει

Καμιά απόσταση δεν θα μας χωρίσει

αφού η μοίρα μας το γράφει καθαρά

εμένα δίπλα σου για πάντα έχει ορίσει

κι εσύ στα μάτια μου να βλέπεις την χαρά

Για να μας κάψει η φωτιά

απ’ τα δικά μας τα φιλιά

θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 8 Απρίλιος 2009 στις 18:30 — 6 σχόλια

Της θλίψης τα χαλιά

Φυσάει ο αγέρας η μέρα φοβάται

ομίχλη σκεπάζει αλήθειες φευγάτες

κάτω απο φώτα η πόλη βρυχάται

παγώνει το αίμα επάνω στις στράτες

Ζυγώνω με μάτια που στάζουν οι φόβοι

σε άδεια πλατεία με λόγια τυφλά

σφυρίζει το κρύο σε ανάσα που κόβει

μοιάζουν τα αδύνατα με δυνατά

Χαμένος στο πρίν σβήνεις το τώρα

φωνές που μουγκρίζουν μες την σκιά

καθώς νυχτώνει έρχεται η μπόρα

πάνω στις θλίψης τα μαύρα χαλιά

Λύκος κρυμένος σε χιόνι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 8 Απρίλιος 2009 στις 0:30 — 5 σχόλια