Κι αφού σου θύμωσα.

[Γιαννης Στιχακης]

Κι αφού σου θύμωσα.

Κι αφού σου θύμωσα
πως το μετάνιωσα που το δοκίμασα
μα αυτές οι λέξεις μπερδέψαν την αλήθεια
όταν τις λες εύκολα βγαίνουν απ’ τα στήθια
κι αφήνουν πόνο σε μια ανάσα μόνο από συνήθεια

Κι αφού σου θύμωσα
πως το μετάνιωσα , πόσο σε πλήγωσα
τώρα τα μάτια σου κοιτάζω και φοβάμαι
πως τόσα δάκρυα ποτέ να είδα δεν θυμάμαι
πρώτη φορά κι ένα ένα μ’ένα γιατί να με ρωτάνε

Κι αφού σου θύμωσα
πως το μετάνιωσα που το δοκίμασα
ψάχνω να βρω για μια χαζή δικαιολογία
θα ήταν πιο εύκολο ν’αλλάξω πάλι ιστορία
μα σ‘ αγαπώ , μην με κοιτάς με τόση απορία

Κι αφού σου θύμωσα
πως το μετάνιωσα , πόσο σε πλήγωσα
πίσω μου η πόρτα είναι τώρα πια κλεισμένη
έμεινα μόνος και ο πόνος καθισμένος επιμένει
ότι τον κάλεσα και τον προσκάλεσα να περιμένει

κι αφού σου θύμωσα όπως σου μίλησα
καταδικάστηκα κι έτσι δικάστηκα
ότι μου μένει ζωή χαμένη
γύρνα τον χρόνο ν’ αλλάξω τόνο
σαν τίποτα να μην συμβαίνει.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα

[ELPIDA]

πολυ καλο!