Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

πολεμιστής.

Τη νύχτα,οταν τ αστέρια χαραζουν τις αέναες τροχιές τους κι οι ποιητές κρυφακούν στον ανεμο τις κρυφές ανεμωδίες του κοσμου... Τη νύχτα,οταν οι σκιες παραμονεύουν στα σοκάκια,με ανομολόγητες προθέσεις,σαν φευγαλέοι αντικατοπτρισμοί πανάρχαιων μυστηρίων....
Τη νύχτα,οταν οι μαγοι σκύβουν πανω απ τις κρυστάλλινες σφαίρες τους και ατενίζουν το μέλλον γράφοντας απερίγραπτες σημειώσεις σε σκονισμένα ημερολόγια...
Τη νύχτα,όταν ο Φύλακας στο κατώφλι της Πραγματικότητας κοιμάται και τα φαντάσματα τραγουδάνε φάλτσα σε παμπάλαια κωδωνοστάσια....
Τη νύχτα,όταν η μοναξιά σαν πρόστυχη ερωμένη με κυκλώνει,απελπισμένα προσπαθώ να παραβιάσω τις σφραγισμένες πύλες του Ονειροκόσμου....
Δέ ξέρω πώς....μα θα το βρώ....τη νύχτα....και κάθε νύχτα....κι είναι τόσες πολλές οι νύχτες....

Προβολές: 149

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:38: .....και κάθε νύχτα...κάποιον μου θυμίζει....

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:56: όντως είναι πολλές οι νύχτες!

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 2:00: Δέ ξέρω πώς....μα θα το βρώ...τη νύχτα..και κάθε νύχτα..κι είναι τόσες πολλές οι νύχτες...

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 13:43

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 15:07: Χέρια ανοιχτά
μετρούν σκιές.
Αγκαλιάζουν νύχτες.
Παραβιάζουν γραμμές
και χρόνους.

Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:54: Θα το βρεις τη νύχτα...Πολύ ωραίο!

Σχόλιο από τον/την agrafos στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:20: tοσσες πολλες....

Σχόλιο από τον/την morsecode στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 23:34: την ΝυχτΑ,Παντα την νυχτα.οταν το φεγγαΡι γεμιζει,σε μερΟΣ που τρΕΧΕΙνερο,οι δρομοι ναναι τεσσερειΣ,η γλαυκη σαν φωναξει ,αερας θα φυσηξει.εκει που βλεπει ο ανεμος υπαρχει μια πορτα.ασε κατι δικο σου στην αποδω μερια .αλλιως δεν θα γυρισεις........και τις γραφες δυο φορες να τις διαβαζεις...