Κισμέτ …

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Με φύκια του ωκεανού και νήμα μεταξένιο ,
η μοίρα μου αδιάκοπα τις μέρες μου υφαίνει ,
κι είναι φορές που φθονερά το είναι μου πονάει ,
και της ζωής μου την κλωστή μαζεύει και μικραίνει .

Άλλες που αναπάντεχα αγάπη μου χαρίζει ,
δώρα που δεν τα άξιζα , μοναδικές ημέρες ,
γιατί αυτή με κυβερνά και τις στιγμές μου ορίζει
σαν το καπρίτσιο του καιρού που ξεψυχά στις ξέρες .

Τόσα χατήρια ζήτησα και κείνη βρήκε τρόπο
αληθινά να γίνουνε πάντα τα όνειρά μου ,
γνωρίζει κάθε σκέψη μου , κάθε κρυφό μου θέλω ,
τους φόβους και τις ενοχές , όλα τα μυστικά μου .

Τριγύρω σα σινεμασκόπ αυτά που μου συμβαίνουν ,
που τελειώνει το παρόν κι αρχιζει η φαντασία ,
ποιος έχει το χρυσό κλειδί που τις καρδιές ανοίγει ,
πως να ελέγξω του εγώ τη φαύλη εξουσία ;

Κισμέτ και πεπρωμένο μου , πορεία της ζωής μου ,
παίζεις μαζί μου και γελάς στην πέτρινη αλάνα ,
απ` τη κορφή του κύματος , στην άβυσσο με ρίχνεις ,
σ` ένα μόνο βλεφάρισμα αλλάζουν χίλια πλάνα .

Μετέωρος αφήνομαι σε ότι μου συμβαίνει ,
ελεύθερος σαν άνεμος γυρίζω στον πλανήτη ,
χωρίς συμβατικούς φραγμούς να με περιορίζουν ,
κάθε λιμάνι γίνεται πατρίδα μου και σπίτι .

* * *

24 Φεβρουαρίου 2008 , εν πλω για Novorossiysk - Russia

[ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ]

Μετέωρος αφήνομαι σε ότι μου συμβαίνει ,
ελεύθερος σαν άνεμος γυρίζω στον πλανήτη ,
χωρίς συμβατικούς φραγμούς να με περιορίζουν ,
κάθε λιμάνι γίνεται πατρίδα μου και σπίτι .

Εισαι καταπληκτικος να εισαι καλα!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Φοβερος για αλλη μια φορα!!!
καλησπερα Γιαννη

[ermioni]

[αισχυλος]

υπεροχο!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Αρεσε και σε μένα το σχόλιο του Στιχοπλάτη, οπότε, μαζί του!!!