Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

H ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

Άδεια δωμάτια , σκόρπια κομμάτια

έρωτες δίχως συνοχή

έρημοι δρόμοι ,βουβή συγγνώμη

ποιήματα δίχως τέλος και αρχή

λάμψη στο μαύρο ,ματιά στο άδειο

στη στάχτη ελπίδα δίνει πνοή

βλέμμα γεννιέται ,φόβος ξεχνιέται

μέσα στη σκόνη προβάλλει ζωή

Κάπου στην άβυσσο πουλιά πετάξανε

λουλούδια φύτρωσαν στην άκρη του γκρεμού

παιδιά μιλήσανε και τραγουδήσανε

διώξαν τα σύννεφα στα βάθη του ουρανού

δώσμου το χέρι σου κάθισε πλάι μου

μαζί θα κάνουμε μια νέα αρχή

μανάδες κλάψανε παιδιά άλλαξανε

με ένα χαμόγελο τη δόλια αυτή ζωή

Κάπου στην άβυσσο πουλιά πετάξανε

λουλούδια φύτρωσαν στην άκρη του γκρεμού

παιδιά μιλήσανε και τραγουδήσανε

διώξαν τα σύννεφα στα βάθη του ουρανού

πάρε το μήνυμα κάντο προσκύνημα

ήλιος θα λάμψει αν θέλουμε εμείς

έρωτα σκίρτημα ζωής αντίκρισμα

μες στη κάρδια σου αν ψάξεις θα βρεις

Προβολές: 195

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 22 Αύγουστος 2011 στις 16:44: Μετα απο μια πενθημερη αποδραση απο την καθημερηνοτητα με μια λιγο πιο αισιοδοξη ματια καλησπεριζω ολη την παρεα.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Αύγουστος 2011 στις 18:30: Υπεροχοτραγουδι!!!

καλησπερα Χρηστο

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Αύγουστος 2011 στις 22:53: Χρήστο και αισιόδοξο και πανέμορφο και με νόημα!!!!!

Πάρα πολύ μου άρεσε!!!!!

Καλησπέρα και σε σένα!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Αύγουστος 2011 στις 22:56: Μόνο που δε βλέπω τους φίλους μας....Πρέπει να έχουν κι εκείνοι αποδράσει , ελπίζω προσωρινά!

Σχόλιο από τον/την Katia στις 23 Αύγουστος 2011 στις 2:02: "λουλουδια φυτρωσαν στην ακρη του γκρεμου"... πιο αισιοδοξη ματια απο τουτη δω, δε γινοταν Χρηστο!!!!

Μ' αρεσε πααααρα πολυ!!!!!!!!!!!!!!!

Καλη σου μερα κι ευχομαι αυτη η πενθημερη αποδραση σου να μην ηταν κι η τελευταια...

(γι αυτο το καλοκαιρι εννοω...χαχα!)

Σχόλιο από τον/την Δημήτρης Φάββας στις 23 Αύγουστος 2011 στις 3:46: Χιλιάδες συναισθήματα ελευθερωμένα!! Όμορφο

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 23 Αύγουστος 2011 στις 10:27: λάμψη στο μαύρο ,ματιά στο άδειο

στη στάχτη ελπίδα δίνει πνοή

βλέμμα γεννιέται ,φόβος ξεχνιέται

μέσα στη σκόνη προβάλλει ζωή λαμπερή ελπίδα στην άλλη πλευρά της ζωής. Ωραιότατο.

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 23 Αύγουστος 2011 στις 11:56: Πολύ πολύ ωραίο!!!!!!!!!!

Ένα κάλεσμα να ακολουθήσουμε το ουσιώδες,

την ίδια τη ζωή!!!!!!!!!!!!!!

Εξαιρετικη έμπνευση,θαυμάσια απόδοση!!!!!!

Καλημέρα Χρήστο...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Αύγουστος 2011 στις 21:11: έχεις πολύ όμορφη ψυχή....φίλε μου Χρήστο ποιητή.

ποτέ δεν είναι αργά να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.

καληνύχτα.

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Αύγουστος 2011 στις 14:54: *

Xρήστο,

Με πρόλαβαν ήδη οι προηγούμενοι, αλλά θα ήθελα να προσθέσω πως γράφεις πάντα με ιδιαίτερη ευιασθησία και σε χαρακτηρίζει ένα πολύ όμορφο πνεύμα που προσδιορίζει καλλιεργημένη ψυχή.

Η παρουσία οσυ ομορφαίνει την παρέα μας.

Καλή σου ημέρα !!! ...