Αμφισβήτηση.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Η εποχή μας ανατρέπει θεωρήματα
δύο μόνο όψεις πως, δεν έχουν τα νομίσματα
με κάποιο τρόπο, κρύβουν κι’ άλλες διαστάσεις
που επιδιώκουν ως εκ’ τούτου, να το ψάξεις.
Κι’ αν διαιρέσεις τις αξίες, σε ρινίσματα,
υποβαθμίσεις εκτιμήσεις η πορίσματα,
δήθεν αμφίσημα εδάφια με πλάνη
γιρλάντα κάνεις και το ακάνθινο στεφάνι!

Ως παραδόξως τα ενδόξως εκφυλίζονται,
ενώ τ’ ανώφελα διαρκώς, αναβαθμίζονται
εγκαθιστώντας την ασέλγεια, σε βάθρο,
για να χλευάζει τα σεβάσμια, στο κάδρο.
Η ιστορία αναγράφεται ανάποδα,
μ’ επακόλουθο να φθείρονται τα κράσπεδα
από όλους όσους, νουθετούν τη φαντασία
από τη μνήμη να ξορκίζει, την ουσία!

Έτσι, αφορίζοντας το ορθό η το προσβάσιμο
δήθεν τρισάθλιο, ελεεινό , αβάσιμο
μπορεί ν’ ανέχεσαι ιαχές παραφροσύνης
να επικαλύπτουν κάθε αρχή, δικαιοσύνης.
Σαν η ελαφρότητα κοσμεί κάθε ζήτηση
υποχρεώνοντας τη λογική, σε αμφισβήτηση
έρχεσαι τότε να παραδεχτείς εν’ τέλει,
πόσο ανεκτίμητα της τρέλας, τα οφέλη!

[Ντζούνης Κωνσταντίνος]

Πάρα πολύ ωραίο!

[Παντελής]

έτσι είναι αν έτσι νομίζεται...