Δεν είναι οι πέτρες που φώλιασαν τα συντρίμμια
είναι οι ψυχές οι ξεχασμένες από ορμήνια
είναι τα όνειρα που ξέπεσαν στη φθήνια
άνθρωποι αγρίμια

Δεν είναι τα στέμματα που μπέρδεψαν τις σκέψεις
είναι που αφέθηκες χωρίς να επιλέξεις
είναι οι δρόμοι που αρνείσαι να διαλέξεις 
ανθρώπων έξεις

Δεν είναι ώρα το παιδί σου να κοιμίσεις
όταν θα φύγεις θα είναι αργά για να ξυπνήσεις
και αφού με κάγκελα τον ήλιο σου θα ντύσεις
μαζί θα σβήσεις

Και αν περιμένεις χαραυγή να ξημερώσεις
Θα σε πληγώσω όπως και εσύ θα με πληγώσεις
ο εαυτός σου είμαι και εγώ και θα με νοιώσεις
κλείνω το φως 
γιατί ήρθε η ώρα
να ξαπλώσεις.

Προβολές: 86

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Οκτώβριος 2013 στις 8:52

Καταπληκτικο!!!

καλημερα Χρησταρα!

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Οκτώβριος 2013 στις 2:23

*

Χρήστο, καλημέρα !

Μου άρεσε πολύ! ... αποπνέει δύναμη και συναίσθημα ...

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services