Γαλάζια θάλασσα ο κόσμος όλος
και εγώ αθεράπευτα ονειροπόλος
πετώ μακριά σαν μόρτης  γλάρος
άδεια η τσέπη μου δεν έχω βάρος

Είναι τα χρήματα του νου παιχνίδια
διαμάντια φτιάχνουνε από σκουπίδια
χτίζουν στην άμμο χρυσά παλάτια
και ο ήλιος βρίσκεται στα δυο σου μάτια

  Νησί στο άγνωστο είναι το κορμί σου
ούριος άνεμος η αναπνοή σου
περιπλανώμενος και ναυαγός σου
είναι λιμάνι μου το όνειρο σου

Με ένα χαμόγελο σκέψης  στολίδια
γυρνώ ανέμελα σκόρπια ταξίδια
βγάζω τη γλώσσα στην καταιγίδα
χάθηκε ο φόβος όταν σε είδα

Έγινα πλούσιος δεν είμαι μόνος
μαζί σου άτρωτος έσβησε ο πόνος
  εσύ η θάλασσα και εγώ ο γλάρος
κάθε που χάνομαι γίνεσαι φάρος
Αφιερωμένο στον Ασουσέλη μου που σε λίγες μέρες κλείνουμε δεκαπέντε χρόνια φαγούρας.

Προβολές: 196

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 0:47

Χρήστο η αφιέρωση αυτή στον Ασουσέλη

είναι πολύ γλυκύτερη ακόμα κι απ' το μέλι!!!!!!

Χρόνια πολλά, χίλια χρόνια και πάντα έτσι!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 0:49

Να 'στε πάντα δύο σ' ένα

και να γράφει έτσι η πένα!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 0:57

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 1:15

 

μια ομορφιά Χρήστο!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 6:41

'

"εσύ η θάλασσα και εγώ ο γλάρος
κάθε που χάνομαι γίνεσαι φάρος "

'

Φοβερό κλείσιμο !

Όπως και όλο το ποίημα βέβαια ...

Μπράβο Χρήστο !

'

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 9:26

Καταπληκτικο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 15:22

Βαθιά ερωτικό,

απίστευτα όμορφο!!!!!!!!!!!

Καλησπέρα Χρήστο

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 13 Ιανουάριος 2012 στις 20:04

να είναι ο φάρος σου πάντοτε Χρήστο.

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 14 Ιανουάριος 2012 στις 14:59

Ο Ασουσελης(Τασια) Λυραν ειναι η μεγαιρα που  γνωρισα πριν δεκαπεντε χρονια, αυτη και τα δυο θηλυκου γενους τερατακια η μια 10 χρονων(Ευελινα) και η αλλη 4(Δεσποινα)(και με μια παλι θηλυκου γενους σκυλιτσα-Παττυ)κατοικοεδρευουν στην οικια μου και δεν με αφηνουν σε χλωρο κλαρι,αν διαβασεις ενα παλιο ποιημα μου τι εναι ζωη θα καταλαβεις.

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 14 Ιανουάριος 2012 στις 19:56


...πετώ μακριά σαν μόρτης  γλάρος
άδεια η τσέπη μου δεν έχω βάρος...


...Είναι τα χρήματα του νου παιχνίδια
διαμάντια φτιάχνουνε από σκουπίδια...


...Νησί στο άγνωστο είναι το κορμί σου
ούριος άνεμος η αναπνοή σου...



...εμπνευσμένο...μπράβο Χρήστο!





Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services