Θέλω νύφες να δω δίχως μονότονα άσπρα

παπάδες πολύχρωμους δίχως ράσα

ουράνια τόξα με χρώματα καινούργια

της φαντασίας μας να τα γεννά η πούλια

Θέλω αρνήσεις ευγενικές σαν καταφάσεις

κ'καταφάσεις μ'ανάστημα, σαν αρνήσεις

Θέλω το δείλι άνοιξη να μυρίζει

κ'το χάραμα τον χειμώνα να μη λησμονά

Θέλω το φως στο παραθύρι σου

το σκότος να ξεγελά-νικά

Θέλω στο κλάμα σου να γελάς

Θέλω στο γέλιο σου

το δάκρυ να μην ξεχνάς

 …

Θέλω να μοιραστώ τον σεβντά

σε μια πίστα μ'έναν χορό

με το τραγούδι μου...σ'ένα μικρόφωνο

Θέλω να μοιραστώ το χάδι

μ'ένα χαμόγελο ντροπαλό

μ'ένα βλέμμα καθαρό

Θέλω να φτάσω ουρανό

στου λογισμού την τρέλα

δίχως πνοή δίχως φτερά

Θέλω να γίνω τα έμορφα

σχήμα στο φυλακτό σου

να'μαι αλήθεια συντροφιά

νόστος μες τ'όνειρο σου

27.3.13

εκδοχή 1η

Στην λησμονιά σου, αγέρωχος στέκω

στις αναμνήσεις σου, δεν υπάρχω

πουλί, που χαθηκε, στο πιο μακρινό σύννεφο

κεραυνός, που υπομένει, το κατακαλόκαιρο









εκδοχή 2η

Στις αναμνήσεις σου, υπάρχω

στην λησμονιά σου, δεν σβήνω

φτερά-μου-που βρήκαν καθάριο ουρανό

βροχή-μου-φιλόξενη σε κάθε καιρό…

Άσε με να σου μιλήσω

κ'τα γκρίζα να τα δεις πολύχρωμα

μέσα στη βουή του κόσμου

την ξεχασμένη μελωδία να ξεσκεπάσω

ν'ακούς μονάχα αυτή

Σ'όλη την τριγύρω σκυθρωπιά

πάνω της να ζωγραφίσουμε χαμόγελα

κ'ας σκεπαστεί η ψευτιά του κόσμου

με μια αλήθεια δυνατή

Κ'ας γίνει

τ'άρρωστο φθινοπωρινό λιοπύρι

μια χαρμόσυνη παγωνιά

Κ'ας κλείσουμε τα μάτια

στα σκοτάδια…

Δεν θ'αφήσουν τα δεσμά να σπάσουμε

τ'αδέρφι μας θα βάλουν να σκοτώσουμε





Δεν θ'αφήσουν να πετάξουμε

τα φτερά μας θα τουφεκίσουνε





Δεν θ'αφήσουν να χαμογελάσουμε

στον γύψο τα όνειρα θα βάλουνε





Δεν θ'αφήσουν να ζήσουμε

τις στιγμές μ'εφιάλτες θα ντύσουνε





Δεν θ'αφήσουν ν'αγαπήσουμε

το χάδι...σ'άρρωστο ερωτισμό θα μεταλλάξουνε





Δεν θ'αφήσουν τον ήλιο ν'ανατείλει

το φεγγάρι...θ'αναστείλουνε 





Δεν θ'αφήσουν να ξοφλήσουμε

όσα κ'αν πληρώσουμε...πάντα πολλαπλά θα χρωστάμε









Απ'την…

Αρχή της χρονιάς

Αρχή επαναλήψιμης-επάλληλης αγωνίας

Αρχή άλλης μιας πεθυμιάς

Σ'άλλη μια μετρόχρονου γωνία



Φαλτσάρω κ'σπάω τους κανόνες

καίω διαβήτες κ'γνώμονες

Απ'την μαγιά της στάχτης

θέτω τα-μη-όρια μιας Ιθάκης



Στα πλαίσια της ελευθερίας περιορίζομαι

γιατί πνίγομαι, όταν αυτό-ορίζομαι 

έτσι στ'αλήθεια-από πάντα...για πάντα-αυτοεξορίζομαι



Αυτοαναιρούμαι, όταν απόλυτα προσδιορίζομαι…

Κανάλια, αποτελέσματα, κρυμμένα κελεύσματα
καρναβάλια, με γραβάτες, φορούν φωτοστέφανα


Αναλύσεις, προτάσεις, φτηνά ξεπουλήματα
πολιτευτών, ανούσιο πάρτυ, ως τα ξημερώματα


Εικονικό ψέμα, αληθοφανής πραγματικότητα
κ'μια νύχτα, που αγων'ι'ά να παραμείνει νύχτα




17.6.2012

Αγωνίσου άνθρωπε

 
Κάποτε ν'αξίζεις να ''σταυρωθείς''

 
Πόσοι τους άδικα σταυρωμένους ζηλέψαν

 
Εκεί πάνω στον σταυρό

 
Περήφανα ακίνητα κ'αεικίνητα

 
Με τα χέρια ανοιχτά

 
Το ζε'ι'μπέκικο γεννήσαν

12.6.09