Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κεράτιος …

Αγιάζι σουβλερό τρυπάει το κόκκαλο ,

μια ηλιαχτίδα διώχνει το σκοτάδι ,

βαθειά σιωπή παντού , τριγύρω πέλαγος ,

γυαλίζει ο Βόσπορος μαύρο πετράδι .

Αυτό που βλέπω του Ελ Γκρέκο ζωγραφιά

η θάλασσα τον πλάστη της δοξάζει ,

τα πριγκιπόνησα τριγύρω σαν παιδιά ,

η μέρα έρχεται , ξύπνησε το μπουγάζι .

Βυζαντινές μορφές που αναστήθηκαν ,

εκστατικά στο σήμερα μονάζουν ,

το περιβάλλον φως που εξαχνίζεται ,

απατηλό ταξίδι όλα μοιάζουν .

Η ιστορία δεν μπορεί ν` αλλάξει τ` όνομα

οι λέξεις βέβηλες τ` αυτιά μου βασανίζουν ,

κάθε που στα στενά πιλότο παίρνουμε ,

τα κόκκαλα της Θεοδώρας πάλι τρίζουν .

Εσένα που σε λέγανε Καλλίπολη ,

Αγιά Σοφιά … του κόσμου εικονοστάσι ,

πως να σε πω Γκελιμπολού και Ισταμπούλ ,

ο εαυτός μου τα πιστεύω του θα χάσει .

* * *

Αλήθεια , πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ; ...

Κάπου στη μέση του Κεράτιου, ταξιδεύοντας γιά Μαύρη θάλασσα

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Προβολές: 80

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 9:52: *

Φίλες, φίλοι ... καλημέρα σας ...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 12:21: .

Πολύ ωραίο !!!!!!!

Μας ταξιδεύεις και μας λες

Μεγάλες ιστορίες

Μες` στην καρδιά μας προβολές

Σημαίες θύμησής μας...

Καλό σου μεσημέρι !

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 12:48: Εσένα που σε λέγανε Καλλίπολη ,

Αγιά Σοφιά … του κόσμου εικονοστάσι ,

πως να σε πω Γκελιμπολού και Ισταμπούλ ,

ο εαυτός μου τα πιστεύω του θα χάσει

Η τελευταία στροφή, όλα!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:13: Γιάννη δε πιστεύω σε πατρίδες μα σε λαούς αν σφάλλω διόρθωσε με.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:17: ή για να στο πω πιο καλά στους συνανθρώπους......

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:50: Καταπληκτικο!!!

Γεια σου Γιαννη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:59: *

Παντελάκο μου, τα λες ολόσωστα ... εδώ άνω τελεία ... παρόλαυτα οι χαμένες πατρίδες θα είναι πάντοτε ένα σημείο νοσταλγικού προορισμού, στατξιδέματα του μυαλού μας ...

Σε ευχαριστώ πολύ γιά τα πάντοτε τόσο ανθρώπινα σχόλιά σου ...