Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάνα-γη ...

Σώπα ! Ακουρμάσου, μάνα-γη...

Σώπασε κι ακουρμάσου,

ό,τι σαλεύει όλο ζωή,

στ' ακροπετρόχειλά σου...

Ό,τι τη φλέβα του δονεί

ο παφλασμός του αιμάτου,

ό,τι έχει θρόισμα, φωνή

και μνήμη του θανάτου :

Η κάμπια, ο λύκος, ο αμνός,

ο πεύκος, τ' αρμυρίκι,

η σμέρνα, η όχεντρα, ο λαγός,

ο σπούργος, το τζιτζίκι,

κι ο άνθρωπος ο δικαστής

ο βαριοδικασμένος

ο μάστορας ο χαλαστής

ο λασποζυμωμένος.

Μικρά κι αμπόρεγα ευτελή

-μεγάλος ο Θεός τους-

με του θανάτου το φιλί

ψηλά στο κούτελό τους.

Εδώ πατούν, εκεί τραβούν,

πέφτουνε παραπέρα,

ολότελα ώσπου να χαθούν

μια παγωμένη εσπέρα,

σαν τον ανθό του κατιφέ,

σαν τσάμικος στα ξένα,

σαν να μην ήτανε ποτέ

στον κόσμο γεννημένα.

Σαν να μην τα 'κανε Θεός

ρίζα, καημός και μάνα.

Γι' αυτό, μανούλα, μάνα-γη,

μην τα κακοκαρδίζεις

σ'χώρα τα, αγάπα τα πολύ

και μην τα σεκλετίζεις.

Ά.Π

Προβολές: 440

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Σχόλιο από τον/την Αντώνης Κατσαντώνης στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:25: Σ'χώρα τα, σ'χώρα , μάνα-γη

όσα θα σβήσουν μιαν αυγή....

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:36: Αριστουργημα!!!

Καλημερα εισαι μεγαλος μαστορας!!!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:26: Η κάμπια, ο λύκος, ο αμνός,

ο πεύκος, τ' αρμυρίκι,

η σμέρνα, η όχεντρα, ο λαγός,

ο σπούργος, το τζιτζίκι,

κι ο άνθρωπος ο δικαστής

ο βαριοδικασμένος

ο μάστορας ο χαλαστής
ο λασποζυμωμένος

ΦΟΒΕΡΟΣ!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:33: Η κάμπια, ο λύκος, ο αμνός,

ο πεύκος, τ' αρμυρίκι,

η σμέρνα, η όχεντρα, ο λαγός,

ο σπούργος, το τζιτζίκι,

Κατσαντώνης ο Μέγας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Υποκλίνομαι!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:35: Γι' αυτό, μανούλα, μάνα-γη,

μην τα κακοκαρδίζεις

σ'χώρα τα, αγάπα τα πολύ

και μην τα σεκλετίζεις.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 18:51: Καταπληκτικό .............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την Καλησπέρα μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:24: η ζωή είναι μικρή,

κρίμα σε όποιο δε τη χαρεί.

Πάλι μεγαλουργήσες φίλε Αντώνη.

καληνύχτα.

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:44: Εξαιρετικό αγαπητέ φίλε, με τη γλαφυρότητα ενός παραμυθιού και τη ζωντάνια ενός δημοτικού τραγουδιού!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 17 Σεπτέμβριος 2011 στις 0:59: Aχ ρε μεγάλε Κατσαντώνη ...

πόσα χωράει η ψυχή σου

πόσα κατεβάζει το μυαλό σου

και πόσα γράφει η πένα σου!!!