Βαθιά στη θεοσκότεινη του Βίκου τη χαράδρα,

που στάζουν μάλαμα οι θολές ματιές των αστεριών,

βγαίνει τη νύχτα ένα στοιχειό,που 'χει τα μάτια μαύρα

και τρώει απ' το γλυκόπικρο το μέλι των γκρεμών.



Kέδρους έχει στα σπλάχνα του και ραγισμένα βράχια,

φωτιές στις κρύες φλέβες του και λόγκους στα μαλλιά

και στο κορμί του τ' άσαρκο, σπηλιές και καταράχια

και χιόνια κι ανεμόβροχα κι αγρίμια και πουλιά.



Διαβαίνει…

Στη φωτογραφία :Γραμμένο Ιωαννίνων, 1960.Κορίτσια στους αργαλιούς.Αυτά υφαίνουν τα προικιά τους.Η μοίρα ,σιμά τους, υφαίνει το ριζικό τους...το ίδιο για όλους μας. Η φωτογραφία απ' το blog του Γιάννη Αυγέρη http://javger.blogspot.gr/p/blog-page_6.html 

Στους αργαλιούς οι μορφονιές 

υφαίνουν τα προικιά…

 …

"Παίζουν τα καναρίνια του Ζαγοριού: τα Τακούτσια ! " ακούγεται να λέει στο ξεκίνημα του γλεντιού, στο αποπάνω βίντεο, ο Γρηγόρης Καψάλης, κάπου στο 1960... 

Τα Τακούτσια ήταν η…

Η εκκλησιά των μελισσών



(Eκεί που το 'χω σηνήθειο να τρέχω, μακριά απ' την πόλη,

με βρίσκει στο γυρισμό,το σούρουπο σε μια αγροικία.Έχει πολλά μελίσσια ο νοικοκύρης εκεί κι έχει χτίσει και μια μικρή-μικρή εκκλησούλα στην αυλή, η μισή κάτω από ένα τίλιο,να του φυλάει ο Άγιος τις μελισσούλες του.Διαβαίνω απ' έξω, κι από μέσα μου κάνω προσευχή και μου πιάνεται...Δίπλα, ο κάμπος κι η αγροτιά, στο πόδι απ' το χάραμα…

Διάταξ' ο ανήρ ο αδούλευτος

να σ' αξιολογήσουν,

να σε περάσουν κόσκινο

στον τοίχο να σε στήσουν…

 

"Υποτάξου στη Γλώσσα του λαού κι αν είσαι αρκετός(=ικανός άξιος), τότε κυρίευσέ τη!"

                                        Διονύσιος Σολωμός…

Σε σκιάζει η αιθάλη, μπουρζουά, 

..μαυρίζει το καβλί σου, 

τ' αγνάντιο που  'χες σού χαλά 

και την αισθητική σου.   

Τα ξύλα κάπνα  βγάζουνε,

κι η κάπνα βγάζει…

Kρεβατοκάμαρα -σαλόνι

χιόνι κι αγκάθι σ' αγκυλώνει .

Σε  παίρνει  ο στίχος υπό μάλης

τριχιά στο σβέρκο να τον βάλεις

στο π'ήμα του να κρεμαστείς…

O Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς , ένας λεβεντάνθρωπος, εβδομηντάρης -και βάλε- πια, γεννήθηκε και ζει, για να παίζει κλαρίνο.

Μοιρόγραφτος !

Μοναδικός !

Μάστορας λαϊκός και τρισμέγιστος δεξιοτέχνης !

Κοιτάς τα μάτια του, τα καλοσυνάτα, τα βαθιά και βλέπεις

τη σοφία 15 αιώνων, που στάλαξε -θαρρείς- εντός τους, ο βαλκάνιος θεός της πέτρας και του μισεμού,τραγούδι το τραγούδι,μέσα απ' τ' άγιο του κλαρίνο...

Ο Πέτρο-Λούκας ο Χαλκιάς,…

Για τον πατέρα μου ρωτήστε το βοριά

που ΄χει στοιχειώσει στα κελλιά της Μακρονήσου

κι εσύ περήφανη μανούλα,τη βαριά,

την πικραμένη ,την εξόριστη ζωή σου...



Ρωτήστε, αν θέλετε,της Πίνδου τα βουνά,

αυτά που ανέβηκε…