Όσοι αγαπήσανε βουνά
κι έχουνε βλέμμα αθώο,
βαρκούλες αρματώνουνε
και μπαίνουν στον Αώο :
-Χαίρε, ηλιοπότη ποταμέ,
που κοινωνάς τ' αηδόνι,
το Δέλβινο, την Τσαμουριά
και το μισό Πωγώνι !
-Καλώς τα τα ναυτόπουλα,
καλώς τα περιστέρια,
με τον πουνέντε στα μαλλιά
και τα κουπιά στα χέρια !
.......................................
Διακόσιους χρόνους λάμνουνε,
διακόσιους τραγουδάνε,
με το ποτάμι σμίγουνε,
με το ποτάμι πάνε,
λάμπουν στην Αδριατική
ίαμβοι κι αναπαίστοι,
ριζίτικα στο Δούναβη
τσάμικα στην Τεργέστη.
Ά.Π
Αλωνάρης του 2012
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά