Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Νίκη-Αννα Π. (96)

ΟΛΑ ΡΕΥΣΤΑ!

Πώς να αντέξεις τόση ασχήμια;…

΄Όλα ρευστά και αβέβαια,

Το τοπίο γκρίζο

Πρόβατα βελάζουν

Οι λύκοι σε ρόλο βοσκού

Όνειρα σβήνουν

Καρδιές ματώνουν,

Φιλιά παγώνουν

Στο μένος των Καιρών!

Σχέσεις απρόσωπες

Καρδιές κλειστές

Λόγια δίχως ψυχή

Δίχως ελπίδα!

Χαρές άοσμες

Περνούν και φεύγουν

Κι εμείς ‘’λεύτεροι’’ δήθεν

Στη φυλακή μας!!

Οι ζωές μας στο τζόγο

Πωρωμένων παικτών!

΄Ένα ταξίδι στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 11 Ιούλιος 2012 στις 13:33 — 9 σχόλια

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!...

Κάποια Χριστούγεννα παλιά

τότε που είμασταν παιδιά

κι ήταν ο κόσμος όλος γύρω μια μαγεία!

Τα χρόνια πέρασαν γοργά,

αλλάξανε όλα κι όμως να...

πάντα η θύμηση κρατάει τη γοητεία!

Τώρα δεν είμαστε παιδιά,

όμως η φλόγα στην καρδιά

ποτέ δε σβήνει!

Αυτή ζεσταίνει το κορμί,

αυτή η αιτία κι η αφορμή,

δρόμους ανοίγει!

Κράτα τη φλόγα στην καρδιά

κι αν σε πικράνανε πολλά...

ασ' τα να…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 23 Δεκέμβριος 2011 στις 13:06 — 8 σχόλια

Σ' αγάπησα στο τότε!

Ταξιδεμένα μου πουλιά,

τα όνειρα για σένα...

κι ένα αγκάθι στην καρδιά

από τα περασμένα!

Ανασεμός το παρελθόν

μες τη σιγή του τώρα!

Τώρα που ο πόνος είναι απών

και βράδιασε από ώρα!

Αργοπεθαίνει η πεθυμιά

και σκόρπιες αναμνήσεις,

ομίχλη πέφτει στην καρδιά,

παγώνουν οι αισθήσεις.

Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,

δεν ξέρω πώς θα νιώσω...

πολλά τα χρόνια της σιωπής

πώς να τα γεφυρώσω;

Δεν ξέρω αν θέλω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 11 Νοέμβριος 2011 στις 11:17 — 7 σχόλια

ΜΠΟΡΕΙΣ!!

Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;

Πως θα ερχόταν ώρα,

Που θα μας κλέβανε το φως,

Τα όνειρα , τη Χώρα!

΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά

Στις πλάτες τις δικές μας

Πως θα μαζεύαν τον παρά

Και στο σφυρί θα βγάζανε,

Το μέλλον, τις ζωές μας!

Προδώσανε το όνειρο,

Προδώσαν τον αγώνα,

Μίας γενιάς που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 9 Σεπτέμβριος 2011 στις 10:54 — 11 σχόλια

...ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ!

Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;

Πως θα ερχόταν ώρα,

Που θα μας κλέβανε το φως,

Τα όνειρα , τη Χώρα!

΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά

Στις πλάτες τις δικές μας

Πως θα μαζεύαν τον παρά

Και στο σφυρί θα βγάζανε,

Το μέλλον, τις ζωές μας!

Προδώσανε το όνειρο,

Προδώσαν τον…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 28 Ιούνιος 2011 στις 10:45 — 6 σχόλια

ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!

ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!

Mισογεμάτη η αλήθεια

Μισογεμάτο και το ψέμα

Μεγάλη αρρώστια η συνήθεια…

Και με τα ΠΡΕΠΕΙ έχω θέμα!

Η λογική παραμονεύει

Για να κερδίσει την παρτίδα

Αλλού η καρδιά με ταξιδεύει….

Σε άλλη γη, σ’ ‘άλλη πατρίδα!!

Σταματημένο το ρολόϊ,

Σταματημένα και τα τρένα,

Οι πεθυμιές μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 8 Απρίλιος 2011 στις 10:32 — 7 σχόλια

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ!

Αλλού με στέλνει το μυαλό

κι αλλού η καρδιά με πάει,

ρίχνω μια πέτρα στο γιαλό…

μαζί κι ότι πονάει!

Είναι ένα πέρασμα η ζωή

κι εμείς λαθρεπιβάτες,

πάνω σε πλοίο της γραμμής

με κουρασμένες πλάτες.

Η σκέψη ελεύθερο πουλί

μα, η καρδιά πιλότος,

και το εγώ του καθενός

για να γεμίζει ο τόπος!

Ασ’ το ‘’εγώ’’ σου κατά γης,

αυτό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 19 Φεβρουάριος 2011 στις 11:30 — 6 σχόλια

ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΦΟΥΚΑΡΑ...

Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά

Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…

Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,

Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….

Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα

Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….

Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα

Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Φεβρουάριος 2011 στις 11:00 — 6 σχόλια

ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ!

΄Ηρθανε τα πάνω κάτω

Και βρεθήκαμε στον πάτο

Μα κι αυτός θα ξεκολλήσει

Και πιο κάτω θα κυλήσει!

Φίλοι χάσαμε τη μπάλα

Γιατί κάναμε τραμπάλα…

Προσκυνούσαμε για χρόνια

Της ζωής μας τα Τελώνια!

Λόγια, φύκια και δαντέλες

Και μεταξωτές κορδέλες

Που μας τάζανε οι τριακόσιοι

Και αρπάζανε το γρόσσι!

Τώρα τέλειωσε το αστείο

Ένα κι ένα κάνουν δυο

Τώρα η τσέπη είναι άδεια

Κι αυτοί ρίχνουν παραγάδια.

Μες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Φεβρουάριος 2011 στις 11:00 — 7 σχόλια

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ....ΝΑΙ ΣΤΗ ΧΑΡΑ!!

Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι αλλιώτικα από τα άλλα…΄Άλλες χρονιές εορταστική ατμόσφαιρα ξεκινούσε απ’ το Νοέμβρη, φώτα παντού, στολίδια….είναι ήδη Δεκέμβρης και διασχίζοντας δρόμους είναι ζήτημα αν σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο συναντάς ένα μπαλκόνι στολισμένο ή ένα μαγαζί…άλλωστε τα περισσότερα έχουν κλείσει.

Κατάφεραν να μαυρίσουν οι ψυχές και να μην έχουν διάθεση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 25 Δεκέμβριος 2010 στις 13:04 — 9 σχόλια

ΤΙ ΝΑ ΠΩ;

Τι να πω;…τι να γράψω;

Τι απ’ όλα να κλάψω;

΄Όλα γύρω ένα ψέμα

κι η ζωή μας σε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 4 Νοέμβριος 2010 στις 11:37 — 7 σχόλια

Αδερφέ μου φουκαρά!

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Οκτώβριος 2010 στις 21:40 — 14 σχόλια

ΚΑΦΕΝΕΣ...

΄Εγιναν όλα καφενές,

Μία ξερή κι ένας καφές

Κι όλοι εμείς οι καφενόβιοι της τράκας.

Γλέντια, ταξίδια, βερεσέ,

Όλοι αραχτοί στον καναπέ

Και ο θυμός μας μια αντίδραση της πλάκας!

Το μαγαζάκι η Ελλάς,

Έπεσε θύμα λαμογιάς

Κι εσύ κοιτούσες κι ούτε έπαιρνες χαμπάρι!

΄Αδειασε πια ο μπεζαχτάς,

Μέσα στα χρέη κολυμπάς,

Κι ακόμα στέκεις και κρατάς καλό φανάρι!...

Καφεδάκι, αλητεία και μπαράκια,

Στη ζωή μας κόβουν βόλτες τα κοράκια,

Τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 31 Μάρτιος 2010 στις 0:34 — 9 σχόλια

ΕΙΣΑΙ!!

Της ζωής μου οι σελίδες,

έχουν κόκκινες κηλίδες,

απ' το αίμα της καρδιάς που έχει τρέξει!...

Μα προχώρησα με πάθος

κι ας πονούσα κατά βάθος

κι ας μη βρέθηκε κανείς να το προσέξει!

Είσαι ο ήλιος μου τα βράδια,

μες της έρημης ζωής μου τα σκοτάδια.

΄Ενα φως, ένα σημάδι,

ο ερχομός σου στην καρδιά μου ένα χάδι.

Της ζωής κάθε χαστούκι,

πάντα μ' εβγαζε απ' το λούκι,

κι όλο άρχιζα απ' το άλφα να μετράω.

Τώρα γνώρισα εσένα,

κι όλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Φεβρουάριος 2010 στις 11:06 — 18 σχόλια

ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΜΕ...(Mελοποιημένο)

Σε ζητάω στη μέρα, να σου πω καλημέρα…

μα έναν ήλιο αντικρίζω κι εκεί κάπου δακρύζω!

Ναι ακόμα σε ψάχνω, τι κι αν έγινες χθες;

Τώρα ζω και υπάρχω, με κρυφές ενοχές!

Το μυαλό τροχονόμος που, μου φράζει το δρόμο…

Τώρα απέμεινα μόνος με παρέα τον πόνο!

Κι η ζωή μου γυρίζει όλο μέσα στα ίδια,

το κενό με φοβίζει και μου παίζει παιχνίδια!

΄Ισως φταίμε κι οι δύο, ίσως μόνο εγώ,

κι η ζωή μου ένα πλοίο που έχει πιάσει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 11:30 — 19 σχόλια

KANE ΣΤΑΣΗ... (Μελοποιημένο)

Πριν ο χρόνος μας προλάβει στη στροφή...

και το όνειρο να έχει ξεχαστεί,

βρες τα ''θέλω'' σου και σκέψου θετικά,΄

ζήσε, γλέντα, η ζωή χαμογελά!

Κάνε στάση στης καρδιάς την προσταγή,

είναι μάτια μου η τέλεια συνταγή!

Κάθε τέλος φέρνει μια καινούργια αρχή...

ας τη ζήσουμε μαζί και όπου βγει!...

Μην κολλάς πάντα στο πώς και στο γιατί...

όλα είναι ένα άγραφο χαρτί!

Η αγάπη μόνο αξίζει τελικά...

κι αν δειλιάσεις η ζωή σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 26 Ιανουάριος 2010 στις 15:23 — 13 σχόλια

ΝΑ ΤΑ ΠΩ;....

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

Καλή καρδιά, καλά μυαλά,

Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,

Μα όλα βαίνουν παρανόμως!

Εύχομαι τούτη τη χρονιά,

Να ισιώσουν όλα τα στραβά,

Και επί γης ειρήνη,

Και στις ψυχές γαλήνη!

Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,

Να μην πεινάνε πια παιδιά…

Να ξαναγεννηθούμε

Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!

Πήραν ψηλά τον αμανέ…

Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,

Στον πάτο να βρεθούνε

Άσπρη μέρα μπας και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 31 Δεκέμβριος 2009 στις 10:00 — 16 σχόλια

NA TA ΠΟΥΜΕ?

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

Καλή καρδιά, καλά μυαλά,

Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,

Μα όλα βαίνουν παρανόμως!

Εύχομαι τούτη τη χρονιά,

Να ισιώσουν όλα τα στραβά,

Και επί γης ειρήνη,

Και στις ψυχές γαλήνη!

Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,

Να μην πεινάνε πια παιδιά…

Να ξαναγεννηθούμε

Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!

Πήραν ψηλά τον αμανέ…

Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,

Στον πάτο να βρεθούνε…

άσπρη μέρα μπας και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 30 Δεκέμβριος 2009 στις 12:43 — 11 σχόλια

ΚΑΠΟΤΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ....

Κάποια παλιά Χριστούγεννα η θύμηση μου φέρνει,

Τότε που τα προσμέναμε με απέραντη χαρά!

΄Ολη η φαμίλια ήτανε στο σπίτι μαζεμένη,

Το δέντρο να στολίσουνε μεγάλοι και παιδιά!

Πάντα μια φάτνη φτωχική στη βάση φωτισμένη,

Με δέος και κατάνυξη η ελπίδα ποτισμένη!

Τώρα το καταχείμωνο φωλιάζει στις ψυχές,

Κι αν έρχονται Χριστούγεννα, οι μνήμες αμυδρές!

Γίνανε πια ένα ρεβεγιόν, ξενύχτι, φαγοπότι,

Η φάτνη αποσύρεται κι αυτή σιγά-σιγά,

Ούτε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 22 Δεκέμβριος 2009 στις 17:00 — 19 σχόλια

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...

Κάθε που έρχονται γιορτές,

Γυρίζω πίσω εκεί στο χθες

Μες τον καθρέφτη του μυαλού μου ν’ αντικρίσω

Όμορφες κι άσχημες στιγμές,

Αγαπημένες μου μορφές

Που δεν υπάρχουν τώρα πια να τους μιλήσω!

Στην περιπλάνηση αυτή

Με δίχως πάθος κι ενοχή,

Όλα τα χρόνια μου ξανάρχονται ένα – ένα !

Κι όταν τελειώσει η αναδρομή,

Το χέρι απλώνω στη ζωή

Για να μου φέρει όσα άλλα έχει κρυμμένα !

================================

΄Αραγε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 17 Δεκέμβριος 2009 στις 13:30 — 17 σχόλια