ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!....

[Νίκη-Αννα Π.]

Πέρασαν χρόνια σ’ άλλες χώρες μακρινές
Με πίκρες, μπόρες , ξαστεριές!...
Φύγαν μακριά από την πατρίδα
Με οδηγό τους κάποια ελπίδα,
Για μια καλύτερη ζωή
Πάλαιψαν, μόχθησαν πολύ,
Κι αν πέτυχαν, δεν ξέχασαν
Όσα πίσω τους άφησαν κι όσα έχασαν!

Τράβηξαν στ’ άγνωστο αγόγγυστα κουπί
Μα στην καρδιά τους ζωντανή
Η θύμηση της όμορφης πατρίδας.
Κι αν τους πληγώνει η ξενιτιά
Και τους τρομάζει η λησμονιά,
Κρατούν το όνειρο βαθιά,
Απομεινάρι μιας χαμένης Ατλαντίδας.

Γιατί ο καημός της ξενιτιάς
Σ’ ακολουθεί όπου κι αν πάς,
Κι όλο ζητάς με νοσταλγία
Του γυρισμού την ευκαιρία.
===========================

ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
(Αφιερωμένο στους απανταχού ξενιτεμένους μας)

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Νικη καταπληκτικο!!!!
να'σαι καλα

[ermioni]

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
Γεια σου Νικη