Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Μετά την αγάπη.... κακία

Μετά την αγάπη.... κακία
Στο βλέμμα σου κρύβεις πολύ
Φαρμάκι κερνάς με μανία
Και στάζουν τα λόγια χολή

Μετά την αγάπη.... μαχαίρι
Καρφώνεις μες την καρδιά
Στη νύχτα απλώνεις το χέρι
Κι αμέσως μετρώ μοναξιά

Και πως να πιστέψω τώρα
Πως με αγαπούσες χτες
Στην πρώτη μας ανηφόρα
Πικρές χαρίζεις στιγμές

Μετά την αγάπη ....το μίσος
Θολώνει με μιας τα νερά
Γκρεμίζουν αλήθειες τα ίσως
Και παίρνουν φωτιά τα φτερά

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 17:52 — 3 σχόλια

Ταξίδεψες στην σκέψη πάλι απόψε

Για την τιμή που μου κάνατε να με προσκαλέσετε στην όμορφη παρέα σας, θα αναρτήσω σε πρώτη δημοσίευση το νέο μου τραγούδι που έγραψα πριν από λίγο...

Ταξίδεψες στην σκέψη πάλι απόψε

κατάφερες το δάκρυ να κυλήσει

Θεέ μου, το μυαλό μου κόψε

το παρελθόν να μην με τυραννήσει

Κρύβω τις σκέψεις μου βαθιά

όμως εσύ απ’ το πουθενά

βγαίνεις και κάνεις την ζημιά

Σε διαγράφω και πάντα εμφανίζεσαι

ρούχα σου βάζω και πάντα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 17:46 — 3 σχόλια

Το θύμα

Παρασκευή, 10 Οκτωβρίου 2008

12:08:27 πμ

Το θύμα

Σαν λαβωμένος αετός

Κτυπιόσουν στο λιβάδι ,

Κοντά σου έτρεξα εγώ

Και σού δώσα το χάδι.

Μ΄αγάπη σε αγκάλιασα

Να σε παρηγορήσω,

Και έγινες η αφορμή

Τον πόνο να γνωρίσω .

Σε μάζεψα σε φρόντισα

Έγιανα τη πληγή σου,

Μα η αχαριστία σου

Ήταν η πληρωμή σου.

Σε νόμιζα για αετό

Μα συ ήσουνα γεράκι,

Γιαυτό στο χέρι πια εγώ

Σου δίνω το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 16:29 — 5 σχόλια

Νά 'ρθεις

Να 'ρθεις

Θα έρθεις ένα δειλινό απ' τα γλυκά τ' Απρίλη,

μ' ένα χαμόγελο αχνό και θα με πλησιάσεις,

θα κρύψεις μέσα στα μαλλιά, σιωπηλός τα χείλη

κι ανάλαφρα το χέρι σου, στους ώμους θα περάσεις.

Και δε θα βγάλουμε μιλιά, τα χέρια τα πλεγμένα,

θα μαρτυρούν και θα μιλούν του έρωτα τη γλώσσα,

κλεφτά θα κοιταζόμαστε με μάτια νοτισμένα,

μόν' οι καρδιές θα φλυαρούν κι έχουν να πούνε τόσα.

Τη μέρα της επιστροφής πάντα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 3:00 — 6 σχόλια

Mια αγάπη που γεννιέται..

Μην κρύβεις τα υπέροχα
μάτια σου από μένα,
γιατι ξέρω ότι σκεπάζουν
μια υπερευαίσθητη ψυχή,
που έχει την δύναμη
να μου αντιστέκεται…

Πρόσωπο με πρόσωπο,
αγάπη μου βρισκόμαστε
αντιμέτωποι, για ένα πάθος,
που γεννιέται και βρίσκει
αναπνοή να ξαναζήσει.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 8 Οκτώβριος 2008 στις 15:30 — 4 σχόλια

Αν τύχει.....

Δε θα σε δω και αν ακόμα

κάποτε θα βρεθείς μπροστά μου,

δε θα ριγήσει πια το σώμα,

ούτε θα τρέμει η καρδιά μου.

Δε θα σ' ακούσω αν μιλήσεις,

μια άγνωστη η φωνή σου θα 'ναι,

νεκρώνοντ' όλες οι αισθήσεις

όταν και οι καρδιές ξεχνάνε.

Δε θα μυρίσω την οσμή σου

κι ας ήταν κάποτε οικεία,

θα ανταλλάξω πια μαζί σου

μια παγωμένη χειραψία.

----

Αν τύχει και σε συναντήσω

σήμερα ή μετά καιρό

το δρόμο μου θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 3 σχόλια

Κοράλλι και κοχύλι

Χάνομαι πάλι σε αισθήματα σαφή

που αδιάκοπα μου στέλνουνε σινιάλα

σφραγίδα έχουνε παντού κι υπογραφή

από τα λάθη που αρνούμαι τα μεγάλα.

Μέσα στ’ αυτί μου ψιθυρίζει μια φωνή

πως πουθενά το μονοπάτι δε θα βγάλει

και άλλη μια μου συνιστά υπομονή

σε διαρκείας βρίσκομαι μαζί τους πάλη.

Κοράλλι και κοχύλι

τ’ αγέλαστο σου χείλι

τα λόγια σου λιμάνι

σμύρνα , χρυσός , λιβάνι

Χρυσός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 21:00 — 6 σχόλια

Στα όρια της ατομικής φαντασίας...

Είμαστε δίπλα, τα χείλη μας σμίγουν
την στιγμή, που ξεκινάμε
το ταξίδι του έρωτα, μια ένωση
που δεν μπορεί να αναβληθεί,
μια εικονική πραγματικότητα,
στα όρια της ατομικής φαντασίας…

εκεί που με ταξιδεύεις αγάπη μου
θα είμαστε μόνοι, δεν χωράει
κανείς άλλος, γιατί το άπειρο
είναι τόσο λίγο, μπροστά στην
δική μας αίσθηση ,που μας συγκλονίζει.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 11:47 — 3 σχόλια

ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ! (demo) To ακούτε εδώ.

Πάλι με γέλασε η Στιγμή,

Δε λέω πως έφταιξες εσύ,

Με την καρδιά μου είμαι τώρα θυμωμένη!

Εσύ ζητούσες χαβαλέ,

Ένα πιοτό κι ένα καφέ,

Εκείνη πίστεψε…και βγήκε προδομένη!

Δε βρήκες θάρρος να μου πεις,

Πως μια επίσκεψη στιγμής

Έκανες μόνο, με μια διάθεση να παίξεις!

Τώρα η δική μου η καρδιά,

Δε σου κακιώνει κι ας πονά,

Να’ σαι καλά και σ’ άλλους γύρους κι αν θα τρέξεις!

Ρ

Φταίω εγώ, δεν φταις εσύ,

Φταίει η καρδιά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:41 — 4 σχόλια

Μετάσταση ονείρου...

Μια στιγμή γύρισε
να δώ το πρόσωπό σου,
ξέρω ότι η απαγορευμένη
μας αγάπη,
ζητά να μην κάνουμε
άλλα λάθη, μετάσταση
στα όνειρα σου, με
έντονους χρωματισμούς…

κοιμήσου μέσ' την
αγκαλιά μου,θα σε
ονειρεύομαι συνέχεια
ως το πρωί,
αφού οι σκιές που
μας τριγυρίζουν δεν
μπορούν να μας σώσουν
απ' το σκοτάδι,
ακόμα κι’ άν δεν το
πιστέψαμε απόψε.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:29 — 2 σχόλια

H καδένα

Ενθύμιο μία καδένα
και όσα έγραψε η πένα,
είν' ό τι μένει
από τον έρωτα εκείνο
που το φαρμάκι του κι αν πίνω
μ' έχουν δεμένη.

Μία καδένα από ασήμι,
που ζωντανεύει μες τη μνήμη
τις αναμνήσεις,
ίσως μια μέρα καταλήξει
θηλειά να γίνει να με πνίξει,
αν δε γυρίσεις.

Πίσω στο χρόνο με γυρίζει,
μία καδένα που γυαλίζει
πάνω στο στέρνο,
όταν με μάτια βουρκωμένα
πόσο επόνεσα για σένα,
στη σκέψη φέρνω.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Οκτώβριος 2008 στις 22:30 — 4 σχόλια

Aσταμάτητο πάθος χωρίς δισταγμό..

Αισθάνσου ότι θέλεις
να νιώσεις από μένα,
από την αρχή που
ξεκίνησε η σχέση μας..

Δεν φεύγω θα μείνω
εδώ ώς το ξημέρωμα,
να παραδεχθείς αυτό
που μόνο εγώ θέλω..

Περιμένω τον πόνο σου,
αλλά μην με πονάς πολύ,
επειδή σε αγαπώ, και αυτή
είναι η μόνη αλήθεια…

Εάν γυρίσει ο χρόνος πίσω,
θα δεις ένα ασταμάτητο πάθος
χωρίς δισταγμό κανένα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 3 Οκτώβριος 2008 στις 16:00 — 2 σχόλια

Για την μάνα

Παρασκευή, 12 Σεπτεμβρίου 2008

11:40:12 μμ

Για την μάνα

Όλοι οι συγγραφείς, μαζί

Να μαζευτούν να γράψουν,

Μάνας τα συναισθήματα

Δεν θα τα περιγράψουν.

Υπερκόσμια αγαλλίασι

Βλέπεις στο πρόσωπο της,

Σαν χαιδεύει και φιλά

Μια μάνα το μωρό της.

Ποιας λύρας οι λεπτές χορδές

Θα συνκριθούν μαζί της,

Με τους παλμούς όταν κτυπά

Η καρδιά για το παιδί της.

Σαν την λαμπάδα καίγεται

Για το παιδί και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 6 σχόλια

O χρόνος συγκλονίζει το κορμί..

Γεννήθηκε η αγάπη μας
με ένα σου χαμόγελο,
που επιπλέει, μέσα από
ένα κόσμο ψεύτικο...

ίσως ο χρόνος που σε κοιτώ
να είναι λίγος,
μα η αλήθεια είναι
δυνατή και συγκλονίζει
την σκέψη ,το κορμί,
χωρίς να έχουμε άλλη
υπαρκτή διέξοδο.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 2 σχόλια

ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΑΛΛΙΩΣ! (Ή Δεν στο επιτρέπω!...) demo

Πέρασε καιρός, δεν ακούω λέξη,

Όσο και να λες πως τα έχω παίξει,

Δεν με συγκινείς, ούτε με σοκάρεις

Τι κι αν προσπαθείς να με κριτικάρεις!

Πάρ’ το όλο αλλιώς, ξέρω τι αξίζω

Ότι κι αν μου πεις, δεν το υπολογίζω,

Μοιάζεις γραφικός, όλο λες και βρίζεις

Την έχω δει αλλιώς, δε με γονατίζεις.

Refrain

΄Επαψα που λες, να’ μαι γώ το θύμα

Όσο κι αν το θες, έκοψα το νήμα.

Δεν με ξεγελάς, δεν στο επιτρέπω

Όλα τα μπορώ κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 14:00 — 2 σχόλια

ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ... (Από το cd ''ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ- 2002'')

Στίχοι: Νίκη Παπουλάκου

Μουσική: Ζακ Ιακωβίδης

Πρώτη εκτέλεση: Δάκης

Μόνος μου τις νύχτες

γύρω μου ξενύχτες

που δεν έχουν τίποτα να πουν!

Και γλεντώ στις πίστες

δίπλα μου ''τουρίστες''

έρχονται και φεύγουν προσπερνούν

Σαν θυμάμαι εσένα

και πονώ για μένα

ρίχνω τις στροφές μου και ξεχνώ.

Τραγουδώ για μένα

κι αγαπάω εμένα

κι ότι με πληγώνει πια πετώ!...

Μόνος τριγυρίζω

σιγομουρμουρίζω

ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 13:30 — 2 σχόλια

ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ... (demo N.PAPOULAKOU-G.STANTZOS)

Πίστεψα κι εγώ πως ήμουν,

ένα κάτι στην καρδιά σου,

φωτεινή αναλαμπή,

στο μυαλό, στα όνειρά σου...

Μια γλυκειά ανατριχίλα,

στο κορμί σου, στη ζωή σου,

ένα ξάφνιασμα της μοίρας,

μια χορδή της έμπνευσης σου!

Και ταξίδεψα μαζί σου,

δίχως πρέπει και γιατί

κι η καρδιά κι η λογική μου,

έκαναν ανακωχή.

Και σε πήγα βήμα-βήμα,

στης ψυχής μου τα παλάτια,

και σε έβγαλα σεργιάνι,

στου μυαλού τα μονοπάτια.

Μα σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 13:27 — 2 σχόλια

Ποιανού Θεού μας άγγιξε το χέρι .

Σου τό πα με τα μάτια δακρυσμένα

μου τό πες με δυο λόγια δροσερά

για μένα πως θα ζεις κι εγώ για σένα

στου Πάθους τ' απλωμένα τα φτερά.

Ποιανού Θεού να σ' άγγιξε το χέρι

και σ’ έφερε ο δρόμος σου εδώ

ποιο τάχα λαμπερό να 'πεφτε αστέρι,

όταν ευχόμουν νά 'ρθεις να σε δω.

Για μένα λες πως ξαγρυπνάς τα βράδια

για σένα δεν μπορώ να κοιμηθώ

μην περιμένεις να σου δώσω άδεια

μην περιμένεις κάτι ν΄αρνηθώ.

Ποιανού Θεού μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 1 Οκτώβριος 2008 στις 23:30 — 5 σχόλια

με ενα τριχορδο για σενα

με ενα τριχορδο γλυκα
τις νοτες θα κεντησω
και στα χειλακια σου απαλα
το ονειρο θα ζησω

στου ταξιμιου μου την πενια
τα ματια σου σαν κλεισης
στο ΡΕ θα ακουσης μια καρδια
στο ΛΑ θα με αγγιξεις

κι΄οταν τα μαγια σου γλυκα
θα μ΄εχουνε δεμενο
μικρο μου μεσα στη νυχτια
ανασα σου ανασαινω

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 1 Οκτώβριος 2008 στις 8:30 — 5 σχόλια

Λόγια δεμένα σε θηλιά

Λόγια δεμένα σε θηλιά
Κερνάς μέσα στη νύχτα
Και με δυό ψεύτικα φιλιά
Πετάς μια καληνύχτα

Φεύγεις και πάλι βιαστικά
Και με σκορπάς στ’αστέρια
Μες την καρδιά μου ξαφνικά
Της μοναξιάς μαχαίρια

Κι η αγάπη μένει μόνη
Στη δική μου αγκαλιά
Και παγώνει μες το χιόνι
Στα δικά σου τα σκαλιά

Λόγια που κόβουν τη σιωπή
Σε χίλια δυό κομμάτια
Και φέρνουν δάκρυα βροχή
Στα πικραμένα μάτια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 30 Σεπτέμβριος 2008 στις 20:18 — 4 σχόλια