Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Συναίσθημα απρόσωπο

O χρόνος σου εξέπνευσε

να φύγεις τώρ΄αμέσως

λιανά σ΄τα έκανα σαφώς

πλην,αλλά και εμμέσως

Συναίσθημα αμήχανο

κλίμα προσοδοφόρο

ο έρωτας σου γνώριμος

σ΄ένα κορμί αιμοβόρο

Που μ΄άγγιζε και νόμιζα

πως θάχανα τη ζήση

μαζί σου θα χαλάλιζα

όλα όσα έιχα ζήσει

Ήλπιζα και περίμενα

το πάθος να ωριμάσει

να απαλύνει την ψυχή

κι αγάπη να ξεσπάσει

Το πάθος όμως θέριευε

κι αγάπη δεν φαινόταν

σ΄ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 13:33 — 10 σχόλια

Τέλος δεν έχει η μοναξιά

Με τον καημό σου βράδιασα πάλι

γιατί σε έχω πρώτη θέση στο μυαλό

είμαι κι απόψε σε μαύρο χάλι

κι από τον πόνο σαν τρελός παραμιλώ.

Οι αναμνήσεις με πάνε πίσω

κι είναι τα μάτια μου βαριά απ’ το ποτό

φοβάμαι μόνο να μη τα κλείσω

γιατί δεν ξέρω Παναγιά μου τι θα δω.

Ρ

Δεν έχει τέλος η δική μου μοναξιά

και συ κατάφερες σα ρούχο να την πλέξεις

τι να την κάνω άλλη μια αλλαξιά

και την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 8:00 — 10 σχόλια

Θα έμενα για λίγο

Ποτέ μου δε φαντάστηκα τόσο πως θ αγαπήσω

είπα για λίγο να χαρώ και να γυρίσω πίσω

την τρυφερή του τη ματιά έκανα πως δεν είδα

και την καρδιά μου γρήγορα στη θέση της την πήγα

Το πα και στον καθρέφτη μου ,πήρα την έγκρισή του

κι ο γάτος μου μου έδωσε τη συγκατάθεσή του

όλοι συμφώνησαν λοιπόν πως θα τα καταφέρω

να παίξω λίγο έρωτα χωρίς να υποφέρω

Κι όταν το στήθος πόνεσε απ της καρδιάς τους χτύπους

κι είδε η ψυχή ολάνθιστους του γέλιου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Λέλια στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 7:48 — 12 σχόλια

Τα παράστρατα

Σε μονοπάτια που δε βγάζουν πουθενά
πάντα τα βήματα με πάνε,
σε μονοπάτια που 'ν αδιάβατα, στενά,
δυο να περάσουν δε χωράνε.

Για τα παράστρατα τραβώ τ' αγκαθωτά,
πάει η καρδιά μου εκεί όπου,
πλήγματα δέχεται βαριά κι απανωτά
και ίσκιος δεν περνά ανθρώπου.

Σε παραδρόμους η καρδιά μου να τραβά
έχει η έρημη το χούι,
δε δίνει σημασία στα στραβά,
ούτε γρικά, ούτε ακούει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 — 11 σχόλια

Το πρόβλημα της Παιδείας (πικρόχολη διαπίστωση )

Για να προκόψει ο μαθητής δε φτάνει το σχολείο,

θέλει το φροντιστήριο και δεύτερο βιβλίο.

Γιατί στο φροντιστήριο τη γνώση τώρα παίρνει,

και ειδικά στο Λύκειο, απλώς μόνο πηγαίνει.

Βαθιά το βάζει ο γονιός το χέρι του στην τσέπη,

κι αυτό έχει γίνει καθεστώς και έχει γίνει πρέπει!!!

Κι όταν θα δώσει για Α.Ε.Ι τα μόρια δεν πιάνει,

την πρώτη του επιλογή συνήθως την εχάνει.

Και μπαίνει σ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 21:00 — 9 σχόλια

Το τέρας της υπομονής μου

Κρύβομαι απ΄όλους σαν νά΄χω πεθάνει....

στο άδειο δωμάτιο κοιτώ το ταβάνι

Σκιές που χορεύουν και με τρομάζουν

στιγμές του χθες μ΄εξουσιάζουν

Κρατούν τα γκέμια της λογικής μου

και δεν μ΄αφήνουν να ηρεμήσω

το τέρας της υπομονής μου

μου καθορίζει πως θα ζήσω

Διαφεντεύεις το μυαλό μου

είμαι σε σύγχυση συνέχεια

υποσυνείδητα δικάζεις

την εσφαλμένη μου ανέχεια

Δεν έχω χώρο ν΄αναπνεύσω

το φάντασμά σου με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 19:33 — 7 σχόλια

Ο,τι κι αν πω........

Δεν είσαι εδώ,κι ας είμαστε μαζί
εσύ τραβάς, το μυστικό σου δρόμο
κι ο έρωτας, που γεύτικε η ζωή
κύμα που έφερε μονάχα πόνο

R
Ο,τι κι αν πω, καρδιά μου δεν σ' αγγίζει
γίνεται σύννεφο που φέρνει την βροχή
γίνεται όνειρο, και με γκρεμίζει
σ'ένα κενό, δίχως τέλος και αρχή

Δεν είσαι εδώ, κι ας είμαστε μαζί
εσύ γυρνάς, σε ξένα μονοπάτια
κι η αγάπη που ένοιωσε η ψυχή
φτερό στον άνεμο, πού 'γινε κομμάτια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 17:05 — 20 σχόλια

Αχ φεγγαράκι.......

Αχ φεγγαράκι αδειανά

Βλέπω τα δυο σου μάτια

Καθώς περνάς απ’τα στενά

Του πόνου μονοπάτια

Αγάπησες και’συ πολύ

Και πέταξες στ’αστέρια

Μα σε ποτίσανε χολή

Αγαπημένα χέρια

Τώρα θλιμμένο και πικρό

Περνάς από μπροστά μου

Και μου ξυπνάς ο,τι νεκρό

Έκρυβα στην καρδιά μου

Αχ φεγγαράκι έπνιξες

Και μένανε στο δάκρυ

Τις αναμνήσεις ξέθαψες

Και δεν θα βγάλω άκρη

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 16:30 — 15 σχόλια

ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Άδοξα τέλειωσα,

παπούτσια και ψυχή, στους δρόμους, έλιωσα.

Όνειρα μέτραγα.

Κι όλο να μεγαλώσω, φίλε, ξέχναγα.

Έψαξα, ρώτησα.

Τα χρόνια, σ’ένα ψέμα αιχμαλώτισα.

Ράγισα, λύγισα.

Σε παιδικές αρρώστιες ξανακύλησα.

Μάτωσα,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:30 — 8 σχόλια

H pikra e3aplwnetai

To gyali exei ragisei
se komatakia espase
den yparxei kamia lysh
twra to telos eftase.

H pikra e3aplwnetai
kai ola ta skepazei
tipota de dior8vnetai
to la8os den allazei.

To gyali einai spasmeno
koboyn ta komatia toy
o erwtas kynhghmenos
kleinei gia mas ta matia toy.

H pikra e3aplwnetai
kai ola ta skepazei
tipota de dior8vnetai
to la8os den allazei.

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 8 σχόλια

ΑΧ...ΕΛΑΤΟ!!! ( Προχθές που ανηφόριζα το δρόμο της Πανόρμου, εικόνες είδα φοβερές ένιωσα ενα σφίξιμο σαν ναν ταινία...Τρόμου.

Αχ Έλατο, δέντρο χαράς

στους δρόμους τώρα πεταμένο,

δεν έχεις δώρα στα κλαδιά,

δεν δίνεις στα παιδιά χαρά,

δίπλα σε κάδους κείτεσαι

ξερό, και περιφρονημένο..

Άπλωσαν χέρια βαρετά

για να σε ξεστολίσουν,

μένεις γυμνό, είσαι φτωχό,

σαν κατι παρακατιανό

φρόντισαν να σε αφανίσουν..

Τις Εορτές που στόλιζες

σπίτια και καταστήματα

σκορπούσες τόση ζεστασιά,

και παιδικά αισθήματα!

Αχ Έλατο...Αχ Έλατο

η Τύχη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 10 σχόλια

Αγριοβότανο..

Η πρώτη μου ανάσα σε χώμα άνυδρο, ραγισμένο

άνθος εύοσμο, άγριο

με παράξενους χρωματισμούς κι αγκάθια

κάτω ακριβώς από τις μασχάλες των ματιών μου

Επιβίωσα με συγγενείς ανωμαλίες

αδιανόητο για τους βοτανολόγους

ρίζες διάχυτες, επιφανειακές όλες

όλες εκτός από μία, τη κεντρική

Βρήκε πηγή στο διάβα της και αναπτύχθηκε

στα έγκατα της γης έφτασε

Έντομα ποικιλόμορφα

εντόπισαν την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 13:32 — 9 σχόλια

Εγώ ο θεατής!!!!!

Το πλοίο για εμάς

Δεν ήτανε για δύο

Για επιβάτες ήτανε πολλούς

Και η καρδιά σου

τώρα κάποιο τραίνο

Περαστική σε αρκετούς σταθμούς

Και εγώ ο θεατής

Σε ένα πάλκο

Να δίνεις εντολές να εκτελώ

Και εγώ σαν πειρατής

Σε ξένο μπάρκο

Να ψάχνω τον δικό μου ουρανό

Σαν τραίνο τη βροχής

Βρεθήκαμε στο κρύο

Με παγωμένα όνειρα στον νου

Μες την ματιά σου

Λάβα ηφαιστείων

για να μαγεύει τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 — 15 σχόλια

Eίμαι δική σου,αν το θελήσεις...

Τι με κοιτούν τα μάτια σου,
ποια απορία προσπαθούν να λύσουν,
είμαι δικός σου σαν μια ανάσα,
που ανεβαίνει στο γυμνό σου σώμα,
έτοιμο να το πιώ, εύοσμο και υγρό…

Μπορεί να περιπλανήθηκα
σε ξένα χείλη, μα μια καινούργια
ευκαιρία, που έξαφνα γεννήθηκε
δεν πρέπει να χάσω τώρα,
κι' εδώ εσύ πάλι να μου σιγοψιθυρίζεις,
είμαι δική σου, μόνο αν το θελήσεις.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 11:00 — 12 σχόλια

ΚΑΘΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!

Μια παλιά φωτογραφία,

που με καίει σαν αμαρτία,

χρόνια τώρα ξεχασμένη στο συρτάρι.

Γράμματα κιτρινισμένα,

μου ξυπνούν απωθημένα,

κάποιας νύχτας με ολόγιομο φεγγάρι.

Μια συνάντηση τυχαία,

μία σύμπτωση ακραία,

που σημάδεψε για πάντα τη ζωή μου.

Και κατέληξε μοιραία,

να βρεθούμε οι ΄δυο παρέα

και να κλέψεις το μυαλό και τη ψυχή μου!

Ρ

Και του έρωτα τα βέλη,

μας σημάδεψαν λαθραία,

τα κορμιά και οι καρδιές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 8:00 — 12 σχόλια

Το χαρτί της εφορίας (Ηχητικό ντοκουμέντο και με τραγούδι)

Ολιγόλεπτο ηχητικό απόσπασμα από την ραδιοφωνική χιουμοριστική εκπομπή του 9.84 "Μεταξύ σοβαρού και αστείου" που έγραφαν και παρουσίαζαν ο Γιάννης Πρεβενιός και ο Θοδωρής Φαράκλας.

Υπόθεση: Μάθε πως αντέδρασε ένας συμπολίτης μας όταν του ήρθε χαρτί για διακανονισμό με την εφορία....

Κάνε κλικ να το ακούσεις

Έχω δώσει

Μου ήρθε πάλι το χαρτί από… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 19:30 — 10 σχόλια

Έλα να γράψουμε ιστορία

Έλα να γράψουμε ιστορία

Και μην σε νοιάζει τι θα πουν

Ν'αρπάξουμε την ευκαιρία

Τώρα που πια δεν μας ακούν

Καβάλα όλοι στο καλάμι

Στους ουρανούς ψηλά πετούν

Τι κατεβάζει το ποτάμι

Το βλέπουν μα αδιαφορούν

Τους μάγεψε η εξουσία

Θεοί να γίνουν προσπαθούν

Και θανατώνουν την ουσία

Που χρόνια τώρα αναζητούν

Το ένα λάθος πάνω στ’άλλο

Στενέψανε τα όριά μας

Το μπάχαλο είναι μεγάλο

Κι όλο σφίγγουν τα λουριά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 17:00 — 13 σχόλια

Άει ..στο καλό!!!!!!!!!!

Να μπορούσα να σε συγχωρέσω

κι όλα όσα μου λες να τα πιστέψω

στη ζωή σου μέσα να χωρέσω

να ξεκουραστώ

Στην καρδιά σου νά΄μαι εγώ η μία

-μόνο εγώ-κι όχι άλλη καμμία

να με κυνηγάς νά΄μαι η λεία

να με κατακτάς

Να γινόταν όταν με κοιτάζεις

μέσα στην ψυχή μου να βουλιάζεις

και στην αγκαλιά μου να φωλιάζεις

σαν μικρό παιδί

Τ΄άστρα να μου κατεβάσεις

στ κρεββάτι μου τα τα στιβάξεις

και στο φως τους να μην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 13:03 — 7 σχόλια

Δώσ΄μου ένα ψέμα

Το βλέμμα σου αστέρι

φέγγει μεσ΄τη ματιά μου

η στάση σου μαχαίρι

καρφώνει την καρδιά μου

Και νιώθω απ΄το κορμί μου

να χάνεται το αίμα

σ΄εκλιπαρώ ψυχή μου

δώσε μου ένα ψέμα

Μπορώ μ΄αυτό να ζήσω

έστω και μια στιγμή

ξανά θα σ΄αγαπήσω

στην άλλη μου ζωή

Να σε ξεχάσω πρέπει

και να λευτερωθώ

μα κατά βάθος ξέρω

δεν θέλω να σωθώ

Θέλω σαν το κεράκι

να καίγομαι να λιώνω

να νιώθω το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 12:50 — 7 σχόλια

Θα απαγάγεις την σκέψη μου…

Χτύπα με εκεί που πονώ
τώρα που μπορείς,
γιατί αύριο θα έχεις φύγει,
την σκέψη μου θα απαγάγεις
σαν κλέφτης, σε συνεχείς
και άσκοπες αεροδιαδρομές...

Αν είναι αυτή αγάπη που ζούμε,
δεν ήξερα πριν, αλλά ούτε και τώρα,
σαν βιάστηκα να στο εμπιστευθώ,
μα και αν έρθεις μετά ένα κύκλο
απο επαναλήψεις και αντιθέσεις,
πάλι δεν θα σε αρνηθώ.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 — 12 σχόλια