Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,506)

Aμετανόητο άγγιγμα...

Σε μια άλλη διάσταση,
θα μπούμε αμετανόητοι
για αυτό το πάθος,
που δεν γνωρίζει σύνορα
και λογική του χρόνου..

Θα ματώσω επάνω
σε όσα αγαπήσαμε
και πιστέψαμε, αφόρητη
σύνδεση σε άφθαστη διάρκεια,
να μετουσιώνεται
γύρω από το άγγιγμα,
του τέλειου κορμιού σου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 9:59 — 11 σχόλια

Τις νύχτες ένα όνειρο παλιό

Μάτια κλειστά , χαμόγελα σβηστά

και σιωπές νοήματα γεμάτες

στιγμές που δεν τολμήσανε να 'ρθουν

πρόσωπα λυπημένα κι αυταπάτες.

Τις νύχτες ένα όνειρο παλιό

στις μύτες των ποδιών του περπατάει

διώχνει όλες τις σκέψεις μακριά

και πάντα στο πλευρό μου ξενυχτάει.

Και έρχεται τη μια σιωπηλό

την άλλη ντροπαλό ή θυμωμένο

μα πάνε χρόνια που δεν του μιλώ

που τό 'χω απ' τη ζωή μου ξεγραμμένο.

Τις νύχτες ένα όνειρο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 0:19 — 14 σχόλια

Μη τους ακούς (με τραγούδι) - ζειμπέκικο

Μη τους ακούς που με κακολογούνε

ζηλεύουνε γιατί με αγαπάς.

Μη τους πιστεύεις ότι και να σου πούνε

μα τη καρδιά μου σφικτά τηνε κρατάς.

Σε αγαπώ στ’ ορκίζομαι μικρό μου

είσαι η φωλιά μου στο δέντρο της ζωής.

Σε αγαπώ και είσαι τ’ όνειρο μου

να μας χωρίσει δε το μπορεί κανείς.

Λόγια πολλά σου είπανε για μένα

πως μ’ είδανε με άλλες να γυρνώ.

Άστους να λένε και μην ακούς κανένα

άκου μονάχα αυτά που θα σου πω.

Σε αγαπώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 18:00 — 12 σχόλια

Τα πέντε γράμματα

Aν μπορούσες να δεις τη σκέψη μου

θά΄βλεπες μέσα μόνο εσένα

αν μπορούσες να μπεις στο αίμα μου

εκεί κυλάς..μαζί μ΄έμένα

Τα πέντε γράμματα απ΄τ΄όνομά σου

πάνω στο δέρμα μου είναι γραμμένα

τα λόγια πού΄πες πριν από χρόνια

μεσ΄την καρδιά μου τά΄χω κρυμμένα

Δεν ξέρεις τίποτα..κι ούτε θα μάθεις

πόσο υποφέρω...πόσο μου λείπεις

ό,τι έχω πάθει...εσύ μην πάθεις

είναι φρικτό να νιώθεις τύψεις

Να μην μπορείς να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 16:02 — 10 σχόλια

ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ!

Μια ανάσα ζωής

απ' τα χείλη μου πήρες,

και ξυπνήσαν θαρρείς,

κοιμισμένοι κρατήρες!

Μια σταγόνα δροσιάς,

το δικό σου το χάδι.

Πινελιές ζωγραφιάς,

σ' ένα άχαρο βράδυ!...

΄Ενα διάλειμμα πες,

σε μια άχρωμη μέρα,

ήταν Τρίτη μου λες

κι όμως ήταν Δευτέρα.

Σ' αγαπώ μου' χες πει,

κι εγώ σ' είχα πιστέψει,

όμως κάποιο πρωϊ,

είχες φύγει πριν φέξει!...

Στο κελί σου σκυφτός,

ξαναγύρισες φως μου,

τι κι αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 15:30 — 9 σχόλια

Σαν την Παλίρροια η καρδιά σου

Σαν την παλίρροια η καρδιά σου

Εγώ ψάχνω να την βρω

Φεγγάρι που χάνεσαι την νύχτα

Και σ’ ένα ήλιο σκοτεινό

και εγώ που τόσο σ'αγαπώ

Πόσο ήθελα να σου μοιάσω

Να γίνω αγέρας να πετώ

Όπου σε παν τα κύματα σου

πλάι σου μια ώρα να βρεθώ

Μες την παλίρροια τα όνειρα σου

σβήνουν κάθε πρωινό

στ α μάτια μένει μόνο η πίκρα

στην ζωή σου ένα κενό

και εγω να λιώνω να πονώ

πόσο ήθελα να σου μοιάσω

να γίνω αγέρας να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 14:34 — 8 σχόλια

Patas me sta8era bimata

Erxesai stis skepseis moy
pantote aprosklitos
mazi soy ftanei ki o 8ymos
dynatos ki aprosdokitos

Patas me sta8era bimata
3ereis kala to dromo
na milas me ainigmata
exeis ma8ei ton tropo

Erxesai tis meres moy
na tis anastatwseis
ta kataferneis pantote
na me plhgwseis.

Patas me sta8era bimata
3ereis kala to dromo
na milas me ainigmata
exeis ma8ei ton tropo

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 11:23 — 8 σχόλια

Παντού σιωπή

(κ)

Σιωπή, παντού σιωπή

όλα αυτά που πάντα σε θυμίζουν

ένα - ένα από μόνα τους γκρεμίζουν

με έπνιξαν τόσα πολλά γιατί

παντού σιωπή

(ρ1)

Περιμένω τόση ώρα να γυρίσεις

το ρολόι μου κρατάει συντροφιά

κι άλλη μια βραδιά το βλέπω πως θα αργήσεις

μες στα μάτια μου μια μαύρη συννεφιά

(ρ2)

Είσαι μόνη σού ή άλλος σ’ αγκαλιάζει;

σε φιλάει ή σου αγγίζει το κορμί;

κι αν η αγάπη που σου έχω σε τρομάζει

είναι η αιτία ή απλά μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 0:24 — 8 σχόλια

Άιντε

Άιντε να περάσουμε
κι αυτόν εδώ το σκόπελο,
ας μην το προδικάσουμε
ότι θα είν' ανώφελο.

Άκου το προσκλητήριο
και της καρδιάς το πρόσταγμα,
πριν πιούμε δηλητήριο,
του πόνου το απόσταγμα.

Λίγο πριν την κατάλυση
τον έρωτα να σώσουμε,
κάποτε την απάρνηση
κι οι δυο θα την πληρώρουμε.

Άιντε μια προσπάθεια
μην πέσουμε στα άπατα,
στα τελευταία στάδια
κάνει η ψυχή μας άλματα.
------

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 22:00 — 13 σχόλια

Μέσο θα βάλω δυνατό, γιά τους Νατάσσα-Σπαρτινό..

Οι μόνοι που γνωρίζανε τα κόλπα τα κρυμμένα,

ήτανε ο Σπαρτινός κι η Νατάσσα η 'σένια'...

Μου γράψαν στο ερώτημα, φατσούλες πως να βάζω,

διάφορα 'μαγειρικά' που διόλου δεν 'σκαμπάζω'.

Τ' άφησα..!! Τα παράτησα..!! Αμορφωσιά με δέρνει...

Τότε ο μόρτης Σπαρτινός, το Super-pouma στέλνει...

Μου έστειλε, του έστειλα και αλληλοσταλθήκαμε

και τότε εγώ κι η 'γκλάβα' μου κάπου μια άκρη βρήκαμε.

Τις μαγικές φατσούλες πιά, τώρα και γω κατέχω,

αν κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 14:17 — 20 σχόλια

Η ψυχή (το δικό μου πιστεύω)

Όταν πεθαίνει η ψυχή δεν μπαίνει με στο χώμα,
περιπλανιέται στο κενό για να μπει σ’ άλλο σώμα.

Κι εκεί στην περιπλάνηση ότι έζησε ξεχνάει,
μα την κατάλληλη στιγμή πίσω ξαναγυρνάει.

Το σύμπαν το απέραντο ειν’ των ψυχών λιμάνι,
που ξεκινάει κάθε μια, ταξίδι για να κάνει.

Ταξίδι είναι η ζωή, ψυχής με ένα σώμα,
απόλαυσε το όσο μπορείς, έχεις καιρό ακόμα!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 14:00 — 14 σχόλια

Μου είπες πως πάλιωσα!!

Κάποτε μου λεγες αγέρας σου

Να γίνω

Στου ονείρου σου μέσα να είμαι

Της στιγμές

Κάποτε μου έδινες τα χείλη σου

Να πίνω

Σε θάλασσες και νύχτες να ζούμε

μαγικές

μα τώρα τέλειωσαν,

μου πες πως, πάλιωσα

και σβήσαν οι χαρές

ήρθανε κύματα κρυφά μηνύματα

και άλλες αγκαλιές

κάποτε μου λεγες ανάσα σου

να γίνω

του πόνου σου μέσα να πνίξω

της πληγές

κάποτε μου λεγες την φλόγα σου

να σβήνω

μου λεγες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 13:32 — 10 σχόλια

Aνθίζω πάλι

Mη με μισήσεις γι αυτό που είμαι

δεν έχω μάθει να αγαπώ

αγάπησέ με γι αυτό που ίσως

μπορώ να γίνω και να σε βρω

Αγάπησέ με για ένα βράδυ

για να γνωρίσω τι πάει να πει

νά΄σαι νεκρός και να γεννιέσαι

σαν ένας φοίνικας πού΄χει καεί

Μέσα απ΄τις στάχτες άδειο κουφάρι

γεμάτο λύπη και ενοχή

στον έρωτά σου ανασταίνω

κάθε μου κύτταρο απ΄την αρχή

Φαύλο κομμάτι απ΄το κορμί μου

μαραίνεται κι αιμορραγεί

στη θέση του όμως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 12:53 — 13 σχόλια

Ευάλωτοι σε κύμα συναισθημάτων...

Μην εξαντλήσεις τις

νευρικές και αστρικές

μας αντοχές, σε

ανατάσεις που ξεκινήσαμε,

άφησε τις σκέψεις μας

να ενωθούν ελεύθερες

στο μεταίχμιο,

πριν πέσουν στην αδιαπέραστη

εσωστρέφεια…

Μας περιμένουν ταξίδια

με απόκρυφα μυστικά,

να περιπλέκονται

οι αισθήσεις μας,

σε μη αντιστρεπτή διέξοδο..

Προσαρμογή σε ένα

κύμα συναισθημάτων,

που έχουμε διεισδύσει

και είμαστε ευάλωτοι,

συνταξιδιώτες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την santana στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 10:19 — 11 σχόλια

Σ΄ όρια δε χωράω

Ατόφιο κεχριμπάρι
νερό κι αγιασματάρι
στο χώμα της υπομονής
ανθίζει το μακάρι.

Μαγιάτικο στεφάνι
θαυματουργό βοτάνι
για φυλαχτό φοράω
σ΄ όρια δε χωράω

Βαθιά κρυμμένο χνάρι
λιθάρι το λιθάρι
το όνειρο που χτίζω
μαντήλι τ΄ανεμίζω.

Γεμάτο γιαταγάνι
καντήλι και λιβάνι
κι όσο φουντώνει η φωτιά
τόσο δε θα μας φτάνει.

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 18 Ιανουάριος 2009 στις 22:30 — 12 σχόλια

ΧΛΩΜΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ...

Χλωμά χαμόγελα και άδεια πορτοφόλια,

χρώματα γκρίζα και παράθυρα κλειστά,

οι υποσχέσεις πάντα μένουνε στα λόγια,

και οι καημοί πίσω από κάθε κλειδαριά!

Περνάς διαβάτη σκυθρωπός και όλο τρέχεις!

πρόσωπα ανέκφραστα στο δρόμο συναντάς...

σπρώχνεις, σε σπρώχνουν,πώς μπορείς και το αντέχεις,

πάνω στο άρμα των παθών σου να γερνάς;

Πλαστές εικόνες της ζωής σε ξεμυαλίζουν,

σου τις χαρίζουν για να νιώθεις δυστυχής.

Τα όνειρά σου στο συρτάρι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 18 Ιανουάριος 2009 στις 18:30 — 13 σχόλια

Τα λόγια μου τα ερωτικά

Με ένα αγκάθι στη καρδιά

και με το πόνο συντροφιά,

περνάω

Μ’ ένα βαρύ διπλό πιοτό

μεθώ παραμιλάω

τη μοναξιά μου να ξεχνάω

Με ένα τραγούδι μελωδικό

με τη κιθάρα οδηγό

μιλάω

Με ένα σκοπό ερωτικό

το πόσο σ’ αγαπώ

γλυκά για σένα τραγουδάω

Τα λόγια μου τα ερωτικά

ας γινότανε φιλιά

κοντά οι δυο μας να βρεθούμε

άγγελοι να γίνουν με φτερά

να σμίξουμε αγκαλιά

εμείς οι δυό ν’ αγαπηθούμε

Τα όνειρά μου τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 18 Ιανουάριος 2009 στις 13:33 — 11 σχόλια

Σπασμένα φτερά

Μέσα στα μάτια με κοιτάς

Φτερά σπασμένα έχεις

Την νιότη σου την ξόδεψες

Και τώρα δεν αντέχεις

Τα κάλλη σου τα δώρισες

Σ’ ένα ζητιάνο ψεύτη

Μες στα συντρίμμια του έρωτα

Ψάχνεις απεγνωσμένα

Τα θρύψαλα σου να κοιτάς

Κομμάτια σκορπισμένα

Στα ξένα μάτια θα ζητάς

Τώρα χαμένες λέξεις

Και τον ζητιάνο να ξεχνάς

Τ’ όνειρο που χει κλέψει

Την νιότη σου να λαχταράς

Θέλεις να επιστρέψεις

Μες στα συντρίμμια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 18 Ιανουάριος 2009 στις 13:08 — 12 σχόλια

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΚΟΚΩΝΑ ΜΟΥ ΠΟΡΔΟΛΑΓΝΗ ( Αποκαταστάθηκε η βλάβη και ΠΑΙΖΕΙ το βίντεο !-Το "Τραινάκι" ετοιμάζεται, μην ανυσυχείτε...)

Κοκώνα μου πορδόλαγνη(=που της αρέσει να πίνει πορδές)

βροντοπορδορουφήχτρα (=που ρουφάει βροντερούς πόρδους)

καβλοπαντελονόκλανη(=που καβλώνει να μυρίζει καλανιές εξερχόμενες από παντελόνι)

κωλομαγουλαγγίχτρα(=που αγγίζει κώλους με το μάγουλό της)

ΡΕΦΡΑΙΝ : Μπρατς και μπριτς και μπρουτς και μπρατς(=παραλλαγές ήχων κλανιάς)

βρήκες γκόμενα απ' το Γκρατς(=πόλη της Αυστρίας-οι Αυστριακοι κλάνουν ΕΛΕΥΘΕΡΑ).

Κλάνετε και τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 17 Ιανουάριος 2009 στις 18:10 — 21 σχόλια

ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ!

Αγάπης λόγια Βάλσαμο

και της ψυχής μας νηνεμία

και απανέμι δροσερό

μες΄στης ζωής την τρικυμία.

.....

Αγάπης λόγια τρυφερά

θέλω να ψιθυρίσω

μες την ψυχή σου ν΄ακουστούν

του Ερωτα δρόμοι να γενούν,

εκεί να περπατήσω.

......

Άγγιγμα αγάπης μαγικό

ποιός δεν νοστάλγισε να νιώσει?

είναι κατάρα φοβερή

αν τύχη και δεν το χαρεί

εστω κι΄αν μετανιώσει.

......

Το τικ τακ του ρολογιού

με φέρνει πιο κοντά σου

λόγια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 17 Ιανουάριος 2009 στις 15:39 — 8 σχόλια